Het was zondag 22 april, een zonnige dag in Bnidar. Bnidar is een Marokkaans stadje met niet zoveel inwoners maar het was er gezellig. Die dag vertrokken de mannen en die bloedmooie zwangere vrouw in het gammele bootje op de zee. Abdou of 'Middernacht' had een heel donkere huidskleur waardoor je hem niet goed zag in het donker. Hij kon wel uren schrijven over de zee, hij vergelijkt de zee met een immense inktvlek waar je heel veel boeken mee kunt vullen. De zee wordt onrustig, ze danst in de duisternis. De meesten in het bootje zijn in slaap gewiegd door de golven van de zee. Enkel een paar waaronder Abdou zijn nog wakker. Ineens richt een monumentale golf zich op. De passagiers staan machteloos, de golf verpletterd het bootje, de lichamen verpletterd. Sommige kunnen zich vastnemen aan houten planken maar verdrinken uiteindelijk. Ze zaten midden in de oceaan! Velen proberen door te zetten, hun leven staat op het spel. Maar er is niets maar aan te doen, ze zijn verloren. Ze proberen elkaar te troosten, Moulay Abslam, De Verteller vertelt nog een sterk verhaal. Ze proberen alles om de kou in hun voeten en armen vol te houden. De enige vrouw wordt nu een schim in de nacht, haar schoonheid is helemaal vervaagd. Het drama is geschied...
