Ik ben Jaafar. Ik word ook wel Houlioud genoemd in de fabriek waar ik werk. Dit is afgeleid van Hollywood die je zeker wel kent. Ik was de eerste die een huis heeft gebouwd in Houlioud, de anderen volgden mijn voorbeeld. En je moet nu niet gaan denken dat Houlioud een hoogstaande wijk is hoor! Het is een arme wijk aan de rand van de stad. Ik leef er samen met mijn gezin, we zijn niet bepaald rijkelui. Maar daar schaam ik mij niet voor, ik voel mij thuis in mijn Houlioud en dat pleziert me. Op een dag kwam er een blauwe auto aangereden. Hij stopte en er stapten twee mensen in blauwe pakken uit de auto. Het leken wel militairen door hun gebaren. Ze salueerden en begonnen de hele buurt op te meten. De volgende dag kwamen ze terug met bouwvakkers die begonnen een muur te bouwen. Er ontstond een discussie wat uiteindelijk gebouwd zou worden. De eerste zei: een school want er zijn namelijk veel zwervende kinderen, de andere zei: een ziekenhuis want er zijn veel zieke kinderen. Nee zei de andere, het wordt een moskee. Er zijn nog niet genoeg moskeeën in de stad. Een tijdje later ziet het er naar uit dat de mensen vertrekken. De bouwvakker zei :"Ziezo, dat werk zit er op. "Het was een doodgewone muur.