Men zegt van liefde

dat ze zacht is als een lief en teder woord

Men zegt van liefde

dat ze hard is en zo vaak het geluk vermoord

Men noemt haar hunker en verlangen

Men noemt haar redder in nood

Ik zeg dat liefde

als een bloem is, waarop de zon haar stralen strooit

Ze is het hart

zo bang en breekbaar zo wankel en zo broos

Ze is de droom

bang voor 't ontwaken, omdat ze dan de waarheid hoort

Ze wacht op wie haar nu wil plukken

Op wie haar tranen steelt

Zo bang om vroeg te sterven

Voor ze werkelijk heeft geleefd

En is de nacht

zo koud en eenzaam, duurt het wachten veel te lang

Denk dan maar dat geluk alleen is

voor wie er hevig naar verlangt

denk dan maar dat bittere winters

en dikke lagen sneeuw

nog nooit hebben verhinderd

dat de roos hen overleefd

23-10-2008 om 14:59 geschreven door The Blue Boy