Barcelona, 8 maart 2006

We bevinden ons in de residentiële wijk, meer bepaald ten huize Rijkaard. Elk apart in een zetel zitten Frank Rijkaard en Jose Mourinho, deze laatste door Rijkaard uitgenodigd na de vervelende uitschakeling van Chelsea door Barcelona een dag eerder. Frank Rijkaard laat zich nooit kennen als gastheer, en puurde uit zijn keukenkasten elk borrelnootje en elke gevulde olijf die hij kon vinden en diepte uit zijn kelder enkele flessen van de beste cava op. Jose Mourinho laat zich altijd kennen en stak onmiddellijk enkele flessen in zijn voetbalzak. Zonder danku te zeggen. De Chelsea-man trekt net een derde zakje nootjes open met zijn vettige vingers, wanneer Frank Rijkaard hem vraagt naar zijn plannen voor volgend seizoen.

Jose kijkt Frank aan met zijn meest ongeïnteresseerde gezicht, zijn gewoon gezicht dus. “Wat gaat jou dat aan?” vraagt hij terwijl hij wel twintig nootjes tegelijk in zijn mond propt.

Frank kijkt de Portugees minzaam aan en zegt zuinigjes: “Ik heb zoiets horen vliegen.”

Duidelijk geschrokken zet Jose zich met een ruk recht, hij krijgt zowaar een kleur en bijna verslikt hij zich in zijn nootjes. Maar hij herstelt zich rap en zegt onverstoorbaar: “Ik ruik niks.”

“Dat bedoel ik niet, ik wil zeggen dat er geruchten de ronde doen over je.”

Jose staat op en wandelt weg.

“Waar ga je naartoe,” vraagt Frank, die ziet hoe Jose richting keuken stapt.

“Naar Barcelona,” roept Jose vanuit de keuken. Die geruchten kloppen dus. Maar dat is niet wat Frank bedoelt.

“Dat is niet wat ik bedoel,” zegt Frank die intussen ook de keuken is ingegaan, maar daar geen Jose vindt. Waar is hij nu naartoe, denkt Frank terwijl hij rond zich kijkt. Dan hoort hij gestommel en het geluid van glazen flessen die verschoven worden. Frank ziet dat het luik naar zijn wijnkelder openstaat en stapt zuchtend door de opening naar beneden. Daar treft hij Jose bij zijn duurste flessen. Vier flessen staan al apart.

“Je komt dus naar Barcelona. Heb je al getekend?”

Jose antwoordt niet, staat diep geconcentreerd naar de flessen te staren, maar Frank ziet hem toch nauwelijks merkbaar knikken.

“Dan weet je dus ook van mij?” Nog steeds kijkt Mourinho niet op, maar hij spreekt wel.

“Dat je naar Milan gaat? Dat weet intussen iedereen,” zegt hij terwijl hij een zeer zeldzame fles rode wijn uit Spaans Baskenland uit de rekken neemt.

“Hela, wat ben je daarmee van plan?”

“Meenemen, tiens.”

Frank zucht andermaal. Redetwisten met deze Jose heeft geen zin, het gemakkelijkste is gewoon toegeven. Maar Frank is nog een beetje in overwinningsroes na gisteren, stroopt zijn mouwen op en geeft Jose een koek op zijn bakkes die hem nog lang zal heugen.