|
Goedemorgen lieve schatjes(hier is het avond),
Binnen 28 u zet ik terug voet op Belgische bodem... En ik moet zeggen, het is goed geweest, ik heb ervan genoten en ik ben blij dat ik terugga. Vandaag heb ik me al een beetje kunnen voorbereiden op terugkeren, er waren hier een paar Belgen en hoera! een humo. Ik schoot een paar keer in de lach, vreemd hoe een onnozel boekje (ook al nemen ze zichzelf heel erg serieus:)) je kan doen verlangen naar je eigen landje. Gisteren in het Hollywood hostel verbleven en ik was van plan om uit te gaan in Hollywood, maar bij nader inzien heb ik na wat ronddwalen, gekleed in mijn favoriet kleedje en gele pumps(yahoe), van dat plan afgezien. Ik was te moe en een beetje in een weltschmerzstemming en bovendien werd ik om de vijf voeten lastig gevallen door een persoon van het mannelijk geslacht type macho die me wou meenemen naar een of andere bar, party of andere plek met in het achterhoofd bedoelingen die niet voor het daglicht bestemd zijn(en me bovendien volgden), wat me deed denken aan door Antwerpen dwalen. Down omdat ik me eenzaam voelde en afscheid had moeten nemen van mijn nieuwe vrienden. Raar hoe snel je mensen graag kan hebben. Ook al weet ik dat ik sommige mensen misschien wel nooit meer zal terugzien. Toch. Je deelt een ervaring en bovendien heb ik nu in verschillende landen een contact waar ik op de sofa kan gaan logeren als ik erheen reis:). Eigenlijk zijn mensen niet zo verschillend uit een ander land, ook al denk je soms van wel. Colombia, Mexico, Zwitserland, we zijn allemaal mensen van vlees en bloed met verschillen en gelijkenissen. ("Everyone person is in some aspect like all others, like some others and like no other person"(ofzoiets), quote differentiele psychologie). Wist je trouwens dat er in Zwitserland nog steeds legerdienst is? In Mexico ook, maar dat verbaasde me minder. Zwitsers hebben heerlijke chocolade(al ooit chocolade met chilli en sinaassmaak geproefd? mmmm). En Amerikaans eten suckt. Het commerciele Starbucks heeft me dan weer wel kunnen bekoren. Maar enfin, ik wijk teveel af.
Vandaag was een vrij relax dagje, niet zoveel gedaan. Helemaal alleen een bus genomen, met mijn 25 kg wegende koffer als trouwe metgezel, dan gewandeld tot aan het hostel tot ik bleinen op mijn handen kreeg van de koffer:p. Het is hier een beetje een achterbuurt vlakbij de luchthaven. En ook hier kreeg ik weer een beetje een Antwerpen-gevoel(In Gent word je nooit zoveel lastiggevallen als in Antwerpen). Dit betekent dus: om de zoveel meter lastiggevallen worden door een macho die een vrouw als lustobject ziet(koop een opblaaspop aub ipv mij lastig te vallen;)...), of een auto die stopt en je wil meenemen:p. Snel mijn zoektocht naar eten opgegeven, wegens voorgenoemde apen en de typisch amerikaanse afwezigheid van niet-fastfoodeten.
Jeeeeeej, bijna terug.
Los Angeles. Het is zo een verscheiden stad! Wat willen jullie weten? We hebben een kortfilm(heel erg kort) gemaakt samen met Jack Rubio. Een heel erg toffe mens en hij heeft mij graag:), volgens hem heb ik talent, jeej. Het is getiteld "Lucky Penny". Niet zo spectaculair, wegens weinig tijd en mogelijkheden. Wel leuk om te maken en misschien binnenkort op Youtube te bezichtigen.
Palos Verdes is de plek waar ik de meeste van mijn tijd heb doorgebracht hier, een van de stadjes van Los angeles. Het is heuvelachtig en een beetje hoger gelegen, wat zorgt voor iets minder heet weer en meer bewolking. De uitzichten zijn soms echt prachtig. Palmbomen lijken wel de nationale bomen te zijn in Los Angeles, je vindt ze overal.
's Nachts is het uitzicht over de stad impressionant, een romantische zee van licht. Je wordt er even stil van. Zeker als je van de nacht houdt, net als ik.
Ook al geeft het een dubbel gevoel, die zee van licht. Het is mooi om te zien, al die lichtjes. Achter elk lichtje zit er een verhaal, en het zijn er miljoenen. En het is leuk om te zien, een beetje zoals naar een kerstboom vol lichtjes kijken in de donkere winterdagen.
De maar is dat al die lichtjes vervuilend zijn(net als heel de stad trouwens, waar je amper voetgangers ziet en iedereen met een wagen rondrijdt, wegens de grote afstanden), het industrieel licht de sterrenpracht wegneemt en de stad erg onpersoonlijk is. Mensen worden aan hun lot overgelaten en sociale contacten zijn oppervlakkig. Amerikanen zijn vriendelijk en begroeten je met: Hi, how are you. Opener dan in Belgie, maar eigenlijk kan het hen niet schelen hoe het met je gaat. Genoeg kritiek, ik ben hier om te genieten en dat heb ik ook gedaan!
Ik denk dat ik ook wel dingen heb bijgeleerd over mezelf en mijn mannetje leren staan. Grace vs the world. Hehe.
Bezoeken aan filmstudio's(universal studios, Warner Bros, MGM sony en Paramount) waren fantastisch en bijzonder fascinerend en boeiend. Ik denk niet dat ik ooit nog op dezelfde manier naar een film zal kunnen kijken, nu ik weet hoe ze het allemaal faken:p. Lijkt me fantastisch om in zo een studio te werken. ik heb de buitenset van Desperate housewives kunnen bewonderen, de set van two and a half men, de "school" van in spiderman(of was het superman:p?) en zooooveel meer. Venice beach deed me een beetje denken aan de Gentse feesten maal 150, door de vele kraampjes. Erg mooie stranden. Het leven in Californie is wel anders, stel je voor, hier wonen en elke dag wakker worden met een tropisch uitzicht en een zalig zonnetje. Geen lange broek, trui en sjaal nodig:p. Achja, seizoenen hebben ook wel iets! Voor ons is het een feest als de zon schijnt:).
Het internet gaat uitvallen(nog 30 seconden:p), dus laat ik jullie maar, hopelijk staan er geen fouten in en is het niet te lang om te lezen;).
Kusjes
Tot overmorgen ofzo.
Ik mis jullie en heb jullie graag, meer dan ooit. Humo heeft me doen verlangen naar u.
20-07-2008 om 00:00
geschreven door lady in red 
|
