t is iedere keer weer plezant als er iemand van ons 'kliek' een feest geeft...ZEKER als het een trouwfeest is. T heeft wel wat organisatie gekost maar om 9 uur stipt stonden we in Overijse. Samen met de familie, vrienden en uiteraard Gwen wachten op de eerste glimp van Patsy. En ook een beetje curieus of ze de sporen van haar voedselvergiftiging van 2 dagen ervoor heeft kunnen wegwerken. Uiteraard zag ze er echt prachtig uit. T was ook echt een typische Patsy & Gwen sfeer....geen stress...en veel lol
in het gemeentehuis heeft Seppe na het jawoord dan een prachtig gedichtje voorgedragen voor zijn papa en mama. Schattig. Om kwart na tien zoiets zaten we al aan de drank dus de toon was wel gezet... we hebben de uitbater van het frietkot ook wel zichtbare stress bezorgt. Daar op het terras is dan door de betrokkenen meedegedeeld wie er als volgende verandering gaat brengen in hun 'gezinstoestand'.....uiteraard gaan we dat niet verklappen zoiets hoor je best van het koppel zelf
Richting ardennen, 170 km van huis dan...een relaxt avondje. echt vanouds gezellig. allemaal zo een toffe mensen, denk dat we met een 30 tal personen waren ongeveer voor de kaas en wijnavond. erg laat is het voor ons niet geworden want de dag erop moesten we uiteraard ook nog paraat staan.
zaterdag zijn we dan begonnen met een zonnig ontbijtje, waarna we de streek zijn gaan verkennen. we hebben dan nog een beetje helpen de tafels klaarzetten. want patsy had dan wel een prachtig evenement georganiseerd, het heeft ook echt wel veel werk van haar gevraagd op de dag zelf zenne... enfin, de tuin klaargemaakt voor de plechtigheid. Prachtig zicht, tussen de bomen echt zo romantisch. t was wel duidelijk dat dit eigenlijk de plechtigheid was waar ze het meeste belang aan hebben gehecht. Op de tonen van de de wedding mars heeft haar papa haar dan naar gwen gebracht de taak die jij eerst ging doen, hebben 2 andere vrienden waargenomen. Mooi, ontroerend, na de plechtigheid mocht iedereen met het koppel op de foto. Jammer genoeg is ons gedacht voor een originele foto niet zo goed afgelopen voor Kurt. Met Patsy in zijn armen de gond op. Krak zei de enkel en Kurt bleef liggen....Later op de avond naar spoed gereden. Gelukkig gene gips
na de BBQ is dan een feestje losgebarsten...tot een uur of 4!
Eigenlijk geen idee hoe het zit met de heropbouw ginder. Hopelijk voor die mensen zitten ze in een vergevorderd stadium... Intussen dachten wij: laat ons ook eens destructief zijn... kijk maar naar de foto's
t zal er hier binnen 4 maanden een beetje anders uitzien
deze blog is in het leven geroepen om jou, Pascal op de hoogte te houden van alle belefenissen hier thuis van de evolutie van onze kleine spruit tot gewone informatieve dingen uit het dagelijkse leven in België
Posten kan via Saskia iedereen kan zijn bijdrage leveren
deze blog is in het leven geroepen om jou, Pascal op de hoogte te houden van alle belefenissen hier thuis 
