Het is donderdag. Hier in Vancouver vind je de ene sushi bar na de andere. Daarom hebben we beslist om deze middag de Japanse tour op te gaan. Thuis hebben we eerst gekeken welke sushi bars zoal aanbevolen worden. In Robsonstreet zou er een zeer goede zijn met menu's aan democratische prijzen. We zijn nogal laat vertrokken. Omstreeks 14.00 uur waren we in het restaurant. Blijkbaar blijft alles hier doorlopend open, want we waren niet de enigen die laat kwamen eten.. Naast allerlei aparte gerechtjes kon je ook kiezen uit combo's. Die combo's waren zo samengesteld zodat je vanalles wat kon proeven. Ik koos voor de combo met o.a. rauwe vis, diverse soorten sushi's, tempura van groenten en garnalen. Het was allemaal heel lekker maar van de rauwe vis lustte ik enkel de stukjes zalm. De sushi's waren ook heel lekker mmm... Voldaan zijn we dan maar weer eens de winkelstraten ingetrokken. Toch eigenaardig dat een mens daar niet genoeg van krijgt. Alsof de winkels alle dagen iets nieuws in huis halen. Bij de Hudson Bay Company (zeer grote winkel à la Innovation) hebben we een kijkje genomen bij de olympische winterspelen collectie. Ze hebben echt alles. Sweaters, trainingen, polo's, badjassen, te veel om op te noemen. En wat dacht je ? Ja sommige onder ons konden toch nog één en ander gebruiken. Tegen goed 17.00 uur waren we thuis. We moesten ons vlug nog wat opfrissen want vanavond stond er een portie Shakespeare op het menu. Valérie had reeds een hele tijd terug voor kaarten gezorgd. Om onze benen wat te strekken zijn we te voet gegaan. Eigenlijk was het niet zo ver van onze deur. We moesten naar het strand en dan langs het water kwamen we aan de tenten waar de voorstelling zou plaatsvinden. In het totaal worden 4 diverse stukken van Shakespeare opgevoerd. De opvoeringen worden meerdere keren gebracht want de tenten staan er tot in augustus opgesteld. Weer viel ons die gedisiplineerde Canadese mentaliteit op. Nadat we onze tickets afgehaald hadden aan de balie moesten we naar een tafeltje lopen om onze naam op te schrijven. Dit diende om op onze stoel te hangen. Met onze naamkaartjes moesten we dan in de rij gaan staan. Eens de poort open ging iedereen op een rustige manier en netjes in de rij naar binnen. In de tent waar de voorstelling plaatsvindt mocht je dan je naam op je stoel bevestigen. Nu waren we vrij om iets te gaan drinken of eten in de andere tent. Je kon ook je eigen picknick of drank meebrengen. In Canada doen ze daar echt niet moeilijk over. Ook aan de bar hadden zich 2 rijen gevormd en iedereen schoof heel braafjes aan tot het aan hem was. We bestelden 7 biertjes. De vriendelijke dame zei ons dat we onze pintjes mochten meenemen naar binnen. Toen vroeg ze of we tijdens de pauze ook iets zouden drinken. Ja, je kent ons hé, natuurlijk zouden wij tijdens de pauze ook nog een pintje drinken. Wel, dan konden wij onze bestelling nu al doorgeven en betalen. Tijdens de pauze zouden onze pintjes klaarstaan en moesten we geen file meer doen. En effectief, tijdens de pauze stonden onze bekers klaar. Ja, hier zijn de plastieke bekers ook ingeburgerd. Ik was eerst bang, dat ik het saai zou vinden omdat Shakespeare nu niet direct een auteur is die ik lees, maar ik moet zeggen dat ik heb genoten. Ik heb me echt geamuseerd. Amai, chappeau voor de acteurs. Het was hilarisch gewoon. Dit was ontspanning van de bovenste plank. De inhoud van het stuk kort samengevat : Er staat Egeon executie te wachten als hij geen duizend mark kan betalen. Hij vertelt zijn triest verhaal. In zijn jeugd trouwde hij en krijgt een tweeling. Dezelfde dag baarde een arme vrouw eveneens een tweeling, en hij kocht deze als slaafjes voor zijn zoons. Vlak daarna maakte de familie een zeereis, maar werd overvallen door een storm. Egeon hield zichzelf samen met een zoon en een slaaf vast aan de mast, terwijl zijn vrouw gered werd met een boot. Hij heeft zijn vrouw nooit meer gezien. Beide tweelingen leven echter nog, en komen elkaar bij toeval weer tegen, wat een enorme verwarring schept. Het stuk speelt zich af in de jaren 1500 maar werd doorspekt door hedendaagse humor. Enkele voorbeeldjes : Indien ze zeiden : "ja, dit is shakespeare" dan speelde er een modern muziekje en begonnen ze allemaal te dansen. Op een gegeven moment komt er een monnik op. Hij draagt een klein kruis bij zich en zet het aan zijn oor alsof hij aan het gsm'en is. Ik kan alle maar zeggen, indien je het stuk kan gaan bekijken, moet je dit zeker doen. Vooral het sappige Engels uit die tijd is gewoon meesterlijk. Morgen gaan we naar Grouse mountain, het skigebied van Vancouver zelf.
Het is donderdag. Hier in Vancouver vind je de ene sushi bar na de andere. Daarom hebben we beslist om deze middag de Japanse tour op te gaan. Thuis hebben we eerst gekeken welke sushi bars zoal aanbevolen worden. In Robsonstreet zou er een zeer goede zijn met menu's aan democratische prijzen. We zijn nogal laat vertrokken. Omstreeks 14.00 uur waren we in het restaurant. Blijkbaar blijft alles hier doorlopend open, want we waren niet de enigen die laat kwamen eten.. Naast allerlei aparte gerechtjes kon je ook kiezen uit combo's. Die combo's waren zo samengesteld zodat je vanalles wat kon proeven. Ik koos voor de combo met o.a. rauwe vis, diverse soorten sushi's, tempura van groenten en garnalen. Het was allemaal heel lekker maar van de rauwe vis lustte ik enkel de stukjes zalm. De sushi's waren ook heel lekker mmm... Voldaan zijn we dan maar weer eens de winkelstraten ingetrokken. Toch eigenaardig dat een mens daar niet genoeg van krijgt. Alsof de winkels alle dagen iets nieuws in huis halen. Bij de Hudson Bay Company (zeer grote winkel à la Innovation) hebben we een kijkje genomen bij de olympische winterspelen collectie. Ze hebben echt alles. Sweaters, trainingen, polo's, badjassen, te veel om op te noemen. En wat dacht je ? Ja sommige onder ons konden toch nog één en ander gebruiken. Tegen goed 17.00 uur waren we thuis. We moesten ons vlug nog wat opfrissen want vanavond stond er een portie Shakespeare op het menu. Valérie had reeds een hele tijd terug voor kaarten gezorgd. Om onze benen wat te strekken zijn we te voet gegaan. Eigenlijk was het niet zo ver van onze deur. We moesten naar het strand en dan langs het water kwamen we aan de tenten waar de voorstelling zou plaatsvinden. In het totaal worden 4 diverse stukken van Shakespeare opgevoerd. De opvoeringen worden meerdere keren gebracht want de tenten staan er tot in augustus opgesteld. Weer viel ons die gedisiplineerde Canadese mentaliteit op. Nadat we onze tickets afgehaald hadden aan de balie moesten we naar een tafeltje lopen om onze naam op te schrijven. Dit diende om op onze stoel te hangen. Met onze naamkaartjes moesten we dan in de rij gaan staan. Eens de poort open ging iedereen op een rustige manier en netjes in de rij naar binnen. In de tent waar de voorstelling plaatsvindt mocht je dan je naam op je stoel bevestigen. Nu waren we vrij om iets te gaan drinken of eten in de andere tent. Je kon ook je eigen picknick of drank meebrengen. In Canada doen ze daar echt niet moeilijk over. Ook aan de bar hadden zich 2 rijen gevormd en iedereen schoof heel braafjes aan tot het aan hem was. We bestelden 7 biertjes. De vriendelijke dame zei ons dat we onze pintjes mochten meenemen naar binnen. Toen vroeg ze of we tijdens de pauze ook iets zouden drinken. Ja, je kent ons hé, natuurlijk zouden wij tijdens de pauze ook nog een pintje drinken. Wel, dan konden wij onze bestelling nu al doorgeven en betalen. Tijdens de pauze zouden onze pintjes klaarstaan en moesten we geen file meer doen. En effectief, tijdens de pauze stonden onze bekers klaar. Ja, hier zijn de plastieke bekers ook ingeburgerd. Ik was eerst bang, dat ik het saai zou vinden omdat Shakespeare nu niet direct een auteur is die ik lees, maar ik moet zeggen dat ik heb genoten. Ik heb me echt geamuseerd. Amai, chappeau voor de acteurs. Het was hilarisch gewoon. Dit was ontspanning van de bovenste plank. De inhoud van het stuk kort samengevat : Er staat Egeon executie te wachten als hij geen duizend mark kan betalen. Hij vertelt zijn triest verhaal. In zijn jeugd trouwde hij en krijgt een tweeling. Dezelfde dag baarde een arme vrouw eveneens een tweeling, en hij kocht deze als slaafjes voor zijn zoons. Vlak daarna maakte de familie een zeereis, maar werd overvallen door een storm. Egeon hield zichzelf samen met een zoon en een slaaf vast aan de mast, terwijl zijn vrouw gered werd met een boot. Hij heeft zijn vrouw nooit meer gezien. Beide tweelingen leven echter nog, en komen elkaar bij toeval weer tegen, wat een enorme verwarring schept. Het stuk speelt zich af in de jaren 1500 maar werd doorspekt door hedendaagse humor. Enkele voorbeeldjes : Indien ze zeiden : "ja, dit is shakespeare" dan speelde er een modern muziekje en begonnen ze allemaal te dansen. Op een gegeven moment komt er een monnik op. Hij draagt een klein kruis bij zich en zet het aan zijn oor alsof hij aan het gsm'en is. Ik kan alleen maar zeggen, indien je het stuk kan gaan bekijken, moet je dit zeker doen. Vooral het sappige Engels uit die tijd is gewoon meesterlijk. Morgen gaan we naar Grouse mountain, het skigebied van Vancouver zelf.
