Paulus is een geweldige apostel. Wanneer we zijn brieven lezen, die hij geschreven heeft aan de verschillende kerken, dan geeft hij ons soms een kijkje in zijn ziel.
Deze brieven zijn een verrijking voor ons leven wanneer wij hierover nadenken. In navolging van Jezus, leert Paulus ons dat het steeds gaat om die andere. Het gaat om de naaste medemens. Wie is die naaste medemens? Er bestaat een oud woordje dat niet meer zo gebruikelijk is maar dat, denk ik, wel weergeeft wie onze naaste zijn.
Dat woordje is "genoot". Dat kan gaan over een klasgenoot, reisgenoot, enz. Het gaat om iemand waar je een langere tijd mee op weg gaat. Vanuit deze gedachte leert de Bijbel ons hoe wij moeten omzien naar onze geloofsgenoten. Het gaat dan niet rijk en arm maar wat leeft er in ons hart. Paulus vertelt een verhaal uit zijn leven waar hij in een gemeente heeft meegemaakt dat arme mensen gaven naar hun vermogen om andere geloofsgenoten in een andere kerk te helpen. Mensen die zelf behoeftig waren, arm waren, gaven een financiele gift voor hun broeders en zusters verder weg in een andere gemeente. We kunnen dit lezen in de brief aan de Korintiers, hoofdstuk 8 en 9. Maar laten we het eens hebben over ons grote voorbeeld. Is Jezus niet de grote leermeester, Is Hij niet Diegene die ons leert om gul te zijn? Heeft Hij niet het grootste en meest waardevolle gave gegeven? Hij onderwees Zijn discipelen steeds weer opnieuw in het geven. God leert ons om gul te geven, omdat Hij alles heeft gegeven.
Onze rijkdom ligt in Christus, Hij heeft ons rijk gemaakt in elk opzicht. Maak er een fijne dag van en ik bid dat onze Vader in de hemel u zegent met Zijn rijkdom om die uit te delen.
