Als je als vrouw een hoger dan gemiddeld IQ hebt ben je in vele dingen benadeeld. Je kunt teneerste nooit zelf vernoemen dat je slim bent want zoiets hoort niet. Een leuke man vinden waarmee je over vanalles kunt praten is ook al zeer moeilijk! Het zijn nu eenmaal de relaties waarbij de man slimmer dan de vrouw is die de meeste kans op slagen hebben... Uit mijn ervaring, merk ik meestal dat intelligente mannen zich nogal vlug bedreigd voelen als ze vrouwen ontmoeten die evenveel of meer hersenen hebben als zijzelf! De meesten gaan dan over in "competitie-modus" en zoeken wanhopig naar allerlei topics waaruit moet blijken dat ze daar meer van weten dan dat jij doet. Mannen met een gemiddeld of lagere IQ-score maken daar meestal nooit geen issue van en zijn dan ook veel aangenamer gezelschap alhoewel ze slechts heel weinig interesses met je kunnen delen. Ik vind het erg dat het zo gesteld is en dat vle keren "the male-ego" overheerst in het aangaan van interssante vriendschappen. Als je daarbij net als ik een onverbeterlijke lachttaart bent, zit je meestal in het intellectuele milieu al na een kwartier te geeuwen als je denkt dat gewichtige conversaties je zeer slaperig maken. Maar hoe krijg je dan eigenlijk de kans iemand van enig niveau te vinden die je ECHT kan boeien? Ik ben het stilaan beu om hiernaar te zoeken!!!!!!!
Soms voel ik me als een alien!
