Vandaag namen mijn baasjes me mee naar de dierenarts. Je moet al die verhalen echt niet geloven. Je hoeft heus geen schrik te hebben. Het was een megalieve dokter die mijn baasjes heel veel uitleg gaf over mij. En ze was zo vriendelijk!
Toen we in haar praktijk aankwamen, rook het daar heerlijk. Allerlei geuren van andere dieren: honden, katten, konijnen... Er waren vele nieuwe dingen te ontdekken en ik had het dan ook wat moeilijk om even rustig te blijven zitten. Hoe kan ik nu gewoon rustig blijven als er daar zó veel nieuwe geuren op te snuiven zijn? Neen, dat kon niet waar zijn. Terwijl mijn baasjes en de arts met elkaar praatten, liep ik rond in de ruimte om alles van dichterbij te ontdekken. Geloof mij, daar valt véél te snuffelen.
Na de kennismaking met de dokter moest ik op een hoge tafel staan. Ik had veel zicht en gaf de dierenarts zelfs een kusje toen ze mij begon te onderzoeken. Ik heb er geen flauw benul van waarom de arts alles zo geïnteresseerd bekeek. Ik weet het wel 'ik ben nu eenmaal een stoere knappe bink, dat zie je hier niet veel'. Toen ik daar al een tijdje op stond, stak het me tegen en begon ik mijn poten op mijn vrouwtje haar armen en schouders te zetten in de hoop dat ze mij er zou afnemen. Maar ze hield het been stijf en duwde mij er altijd voorzichtig terug op of mijn baasje hielp haar om me tegen te houden.
Ik mocht zelfs op een megagrote plaat staan die bepaalde hoeveel ik woog. En ik heb goed nieuws: ik sta perfect op gewicht. Ik weeg al 16,1 kg. Jaja, ik ben een grote jongen.
Vervolgens moest ik weer op die tafel gaan staan. Ze nam een klein spuitje, je kon het amper zien, waarop mijn baasje een beetje onwennig werd. Het vrouwtje zei 'hij is een stoere bink en gaat daar niets van maken.' Stef nam mij stevig vast en liet me daarna terug los. Er was amper iets gebeurd. Het spuitje bleek leeg te zijn, maar waar was de inhoud naartoe? Heeft die dierenarts dat bij mij ingespoten? Ik heb helemaal niets gevoeld. Hahaha, ik ben veel stoerder en flinker als mijn baas.
Dus lieve vrienden, jullie hoeven echt geen schrik te hebben om bij de dokter op bezoek te gaan. Er is helemaal niets om bang van te zijn. Je krijgt daarna nog extra zoveel complimentjes over hoe flink je was en als traktatie mocht ik nog een wandeling in het park maken vooraleer we terug naar huis reden.
