Het zesde leerjaar blogt vanuit Ovifat... Op deze blog kan je allerhande informatie terugvinden over onze bosklassen die zullen doorgaan van maandag 20 t.e.m. vrijdag 24 april. Tijdens die week houden we jullie elke dag op de hoogte van onze belevenissen ter plaatse!
11-04-2008
Hoge Veense internetconnecties falen, bij deze rechtgezet!
Hali halo!
Met vermoeide ledematen, ogen opengesperd met "stekskes" om niet in slaap te vallen en natuurlijk en welverdiend pintje klim ik achter (of voor, het is maar hoe je het bekijkt) de pc om de laatste berichten de blog op te gooien...
Gisterenavond moest ik helaas vaststellen dat ook in de Ardennen de techniek ons in de steek kan laten...Inpluggen van een digitaal toestel, kleine vonk gepaard met een minieme steekvlam, gevolg: geen internetverbinding meer in Ovifat. Totaal van de digitale snelweg afgesloten heb ik mijn eigen harde schijf vol herinneringen gepropt van de voorbije 24 uur en ik zal deze hieronder in licht prozaïsche vorm ten berde brengen...
Even de hersenen pijnigen (ik verzeker u, lezers, na een weekje bosklassen met 53 rakkers -met bijhorende geluiden en gedragingen- doet dit toch een beetje pijn).
Gisterenochtend werden we blijgezind wakker en begaven ons nog blijgezinder naar de eetzaal om welgemutst het ontbijt naar binnen te werken. Voor de culinaire geïnteresseerden onder ons, het ontbijt bestond vrijwel de gehele week uit ovenverse pistolets, warme chocomelk en bijhorende broodsmeersels... Nadien schuifelden we gezellig het klaslokaal binnen om les te krijgen over boslegenden, bosdieren en boskabouters! Nadien berekenden we het debiet van een rivier, bestudeerden we de veenplanten en bogen we ons over nuttige informatie die van plan zou komen voor de wandeling in de namiddag: de Fagne de la Poleûr!
We schoven weer onze voeten onder tafel om een heerlijk middagmaal naar binnen te werken (het menu ontsnapt me nu even...).
De tocht naar het Poleûrveen voerde ons langsheen de asymmetrische vallei (een vallei die - what's in a name - asymmetrisch is), over knuppelpaadjes, door bossen en vooral door modder...door veel modder...door gigantisch veel modder...
Jason waande zich een echt Indiana Jones en begaf zich - letterlijk - op gladde wegen. Hij trotseerde een zwaar bemodderd pad en dacht dat zijn heldenlaarzen hem probleemloos de modder door zouden loodsen, helaas... Tot de knie zakte hij in de Veengrond en talrijke hulppogingen werden vruchteloos aangevat... Tot plotseling...Is het een vliegtuig? Is het een vogel? Nee, dat is het niet! Het zijn Kevin en Laurens die als ware superhelden Jason redden uit zijn hachelijke situatie! Nadat we bekomen waren van dit avontuur passeerden we nog langs een pittoreske waterval, een stekelige rode bosmierennest en kwamen moe maar voldaan weer in de Gîte...
's Avonds had er een eigen versie van het swingpaleis plaats en dan kropen we met een hoofd vol avontuur ons nestje in...En dromen over een geslaagde bosklas!
Wij, de leerkrachten, hebben er alvast enorm van genoten en sluiten nu - voorlopig - deze webblog af...
En dan nu, oogjes dicht, en snaveltjes toe! Daaaag!
Terwijl de kinderen les hebben van één van de monitoren, zie ik nog even tijd om even wat sfeerbeelden van gisterenavond het web op te werpen.
Vanavond volgt het laatste verslagje alsook de laatste foto's aangezien we vrijdagmiddag al naar de grotten vertrekken...
Ondertussen amuseert uw kleine spruit zich te pletter, zijn er geen gezondheids- of andere problemen en speelt het weer ons geen parten! Straks vertrekken we naar de Fagne de la Poleûr, de langste tocht van de week langsheen knuppelpaadjes...
Vandaag bewolkt en fris, met in de namiddag miezerregen, maar we lieten het niet aan ons hart komen!
De reporter van dienst vandaag is Emma Van Goethem!
's Morgens zijn ze ons komen wekken, we kregen cornflakes als ontbijt. Daarna les over dieren die in het bos leven. Dan heb ik mijn vuile kleren aangetrokken want ik wist dat het een modderige tocht zou worden! Voor de wandeling vandaag werden we verdeeld in twee grote groepen. We moesten ongeveer 2.30 uur door het bos wandelen langsheen de Baheyon en de Warche. We hebben ook het debiet van de rivier berekend. We passeerden de stuwdam van Robertville en kwamen zo bij het schilderachtige sprookjeskasteel, toen begon het te regenen. We hebben de oude "ijskamer" gezien, de privévertrekken, een kapel, de ridderzaal en de wachttoren. Na het kasteel Reinhardstein hebben we ongeveer 35 minuten op straat gelopen om terug "thuis" te zijn. Bij het avondeten was het een kaasbroodje en stoofvlees met rijst.
Hier weerom een verslagje vanop de Ardense hoogten! Vandaag priemde een aangename lentezon door het licht wolkendek en de sneeuw had plaats gemaakt voor een modderpoel, wat natuurlijk ook weer voor de nodige hilariteit zorgde!
Het verslag is deze keer van Nicolas-Frédéric, Jef en Jan!
Dag, we zijn vandaag op zoek gegaan naar een pouhon. Dat is een bron met veel ijzer erin. We hebben daarvoor een fikse wandeling gemaakt. We zijn veel monumenten tegengekomen waaronder een propeller van een vliegtuig dat neergestort is. We hebben moeten ploeteren in de modder. Onze monitor was meester Vik (onze meester). De groep voor ons was de groep ervoor uit het oog verloren met als gevolg: DE WEG KWIJT !!!!!!!!!!!
Daarna hebben we een kruis van de Russen tegengekomen. Er vestigde zich vroeger een strafkamp voor politieke gevangenen. Later hebben we de pouhongezien: een vies zootje maar indrukwekkend.
Een beetje later hebben we een kruis gezien dat werd opgericht omdat er vroeger een man in het Duitse leger met geweld werd ingelijfd . De broer van die man had een kruis voor zijn broer opgericht met in de voet van het kruis een ingemetselde fles met historische informatie over deze streek. De terugweg verliep vlot . Dit was ons verslag, op naar de volgende dag met hopelijk evenveel leuke belevenissen!
Hier, live vanuit Ovifat: een verslagje van onze eerste dag die - zoals u wellicht kan lezen - vooral een witte kleur had! Elke dag verzorgt een groepje leerlingen het foto- en tekstverslag. Vandaag zijn dat Kevin, Laurens J en Christophe VL.
We vertrokken in Sint-Niklaas en op de bus vermaakte iedereen zich goed: na zo'n twee uur gereden te hebben, reden we een sneeuwwit landschap binnen, we arriveerden in Ovifat! We sleurden onze valiezen de trappen op en schikten onze kamers. En algauw kwam de geur van het middagmaal ons al tegemoet: spaghetti! Mmmmmm!
We maakten ons klaar voor de tocht en vertrokken...
Vandaag stonden het Centre Nature de Botrange en ook het hoogste punt van België (694m) op het programma. We genoten met volle teugen van het landschap en maakten veel plezier in de sneeuw die ondertussen met massa's vlokken tegelijk de lucht uitdwarrelde. Sneeuwballen vlogen in het rond en af en toe maakte wel eens iemand een uitschuiver...
Na de besneeuwde tocht konden we ons opwarmen in het Centre Nature de Botrange. In dit museum bekeken we de tentoonstelling, zagen het kruis van de Verloofden en genoten we van een film over het leven en de natuur in de Venen. De terugtocht was gehuld in een deken van sneeuw en ijzige wind en we waren maar al te blij als we terug in het gebouw waren om ons op te warmen...
