Beste lezer, Ongetwijfeld hebt u al de uitdrukking gehoord " je moet naar je lichaam luisteren". U kunt zich voorstellen dat deze welgemeende raad ons meermalen is meegegeven toen we aan ons gezamenlijke avontuur begonnen. Voor Marc was dit vooral ingegeven door zijn medische geschiedenis, voor mij vooral door mijn uiterlijke tekenen van welstand die volgens de huidige inzichten van de geneeskunde zeer bedreigend zijn voor een vooral lang en laat ons hopen gelukkig leven. Dat de meeste aanbevelingen vooral richting een toekomstig welbehagen gaan en het huidige welbevinden in vraag stellen vormt voor niemand een probleem. Wij zijn veroordeeld om continu te leven in het teken van een toekomstig "lang" leven. Wordt ons leven hierdoor zoveel waardevoller? Waarom kunnen wij niet voortgaan op een goed gevoel als wij sporten en moet ons lichaam voortdurend gemonitord worden wat hartslag, bloeddruk en andere mogelijke parameters betreft. Graag wil ik hier een lans breken voor normaal sportgedrag. Niet alles moet gemedicaliseerd worden. Echter, mijn inleiding was niet ingegeven door deze beschouwingen. Want, wat hebben Marc en ik gemerkt tijdens onze trip vandaag. Het is de geest die alles dicteert. Dus de uitdrukking zou beter zijn "je moet naar je geest luisteren". In het debat tussen de geest en het lichaam is het steeds de geest die de bovenhand neemt. Je kan fysiek aan je grenzen zitten en de geest zegt om door te gaan dan zal het lichaam dit doen. Maar als de geest zegt om te stoppen dan kan het lichaam hier weerstand tegen bieden maar gehoorzamen zal het. Dit mechanisme onderkennen is een eigenschap van een verantwoordelijke sportman. Vandaar dat wij besloten hebben na twee vijfde van onze tocht een rustdag in te lassen. U zult zich afvragen waar deze rustdag plaatsvindt? In Sigmaringen, vooral bekend als stad aan de Donau en om zijn kasteel. Op dit alles zal ik morgen ingaan. Wat de tocht van vandaag betreft onthouden wij vooral de beklimming van de Schwäbische Alb, een plots opdagende muur die iedere autoreiziger kent die van van Ulm naar Stuttgart, Karlsruhe rijdt. Met de auto kan het nogal meevallen, met de fiets valt het tegen. Maar nadien zijn we in feestend Duitsland terechtgekomen. In Gomartingen was het feest van de Feuerwehr, in Veringstadt was het dorpsfeest met standen van alle verenigingen en zeer veel mensen in de straten. Waar is de tijd dat dit ook bij ons gebeurde. Beste lezer, ik moet opbiechten dat de voorgaande verhalen vooral dienen om te verdoezelen dat sommigen onder ons een moeilijke dag gehad hebben. Naar alle waarschijnlijkheid gaat de rustdag een belangrijke bijdrage leveren om het energievat van de fietsers terug te vullen. Hiertoe moeten betrokkenen zelf een inspanning leveren en nu naar bed gaan. Ook een goedenacht gewenst.
06-07-2014 om 00:00
geschreven door Marc en Yvan
05-07-2014
Dag 8 Ispringen-Tubingen 76km
Beste lezer, Vanochtend vertrokken we voor een rit met nogal wat hoogtemeters. Evident dat we wat zenuwachtig waren. We trokken ons dan ook met nogal wat lood in de benen op gang. Het eerste deel van het parcours zat vol pittige hellingen, aangekondigd in onze gids met bv. 700m 4-7% afgewisseld met 500m 5-9%. Bemoedigend is anders. Alhoewel naarmate de tocht vorderde begonnen we door te krijgen dat het allemaal nogal meeviel. Het moeilijkste luik van onze onderneming vandaag was, zoals nogal eens gebeurt, het doorrijden van een stad. Vandaag was dit Pforzheim. Mooie stad daar niet van en vooral bekend om zijn horlogerie en juwelen, maar je weg vinden is wat anders. Na de nodige navraag bij de lokale bevolking zijn we er dan toch in geslaagd. Na Pforzheim volgden we de vallei van de Würm die voor ons schitterende panorama's in petto had. Weliswaar moesten we gedurende 12 km continu afrekenen met een stijgingspercentage van 2 á 3% maar dit werd ruim goed gemaakt door het decor. De stijging ging nog door tot na 60 km van onze rit. Daarna werd ons door onze gids de weg gewezen langs het natuurpark Schönbuch, vroeger het jachtterrein van de koningen van Württemberg. Vandaag één van de prachtigste natuurgebieden van Duitsland. In dit park bevindt zich ook het soldatengraf van Victor Wagner een jongeman van 19 die in de nadagen van WOII een zinloze dood stierf. Hier hebben we toch even bij stilgestaan. Nadien zijn we verder gereden naar Tübingen waar we in ons hotel de wedstrijd tussen België en Argentinië gevolgd hebben. Wie groot is in de winst moet dit ook kunnen zijn bij verlies. Misschien was Argentinië beter dan België. Los daarvan toch een proficiat voor "onze jongens". Nu roept het bed. Goedenacht.
05-07-2014 om 22:39
geschreven door Marc en Yvan
04-07-2014
Marktplaats Ladenburg
04-07-2014 om 21:39
geschreven door Marc en Yvan
Op weg naar Nierstein
04-07-2014 om 21:38
geschreven door Marc en Yvan
Kerkje van Villeprott
04-07-2014 om 21:36
geschreven door Marc en Yvan
Zicht op Remagen
04-07-2014 om 21:35
geschreven door Marc en Yvan
Nog eentje
04-07-2014 om 21:26
geschreven door Marc en Yvan
Noeste arbeid
04-07-2014 om 21:25
geschreven door Marc en Yvan
Doortocht door bos
04-07-2014 om 21:25
geschreven door Marc en Yvan
Dag 7 Waldorf-Ispringen 75 km
Beste lezer,
Vandaag was de opdracht van de fietsers nog steeds niet onoverkoombaar. Weinig of geen hellingen en omstandigheden die de opdracht niet bemoeilijkten. Waarover heb ik het dan. Het weer uiteraard maar daar durf ik, gezien mijn oprisping van enkele dagen geleden niet meer te diep op ingaan. Maar er zijn andere aspecten die een reis positief dan wel negatief beïnvloeden. In ons geval vandaag was dit zeker de ongeveer 50 km die we vandaag door bossen gereden zijn. De landbouw die ons de vorige dagen overrompelde, had plaats gemaakt voor bossen. De Bovenrijnvlakte waarover ik het ook al eerder had is op te splitsen in twee grote gebieden. Het noordelijke gedeelte is omwille van zijn slib aanspoeling bijzonder vruchtbaar. Het zuidelijke gedeelte is eerder zanderig waardoor er grote bosgebieden zijn ontstaan. Wij hebben daar vandaag van kunnen genieten. Onze doortocht bleek voor de inwonende vogels een aanleiding te zijn om hun beste voetje of moet zeggen keeltje voor te zetten. Bijzonder aangenaam was het concert dat ons op onze tocht begeleidde. Stilaan doken echter de eerst hellingen op die zich voorstelden als de aankondigers van wat komen gaat. Vanaf nu is het gedaan met een landschap zonder hellingen. Vandaag hebben we de hellingen nog even uitgesteld. Mede aangespoord door de wedstrijd van de Fransen tegen de Duitsers op het WK in Brazilië zijn we gestopt vóór Pforzheim in Ispringen. Hier kwamen we, totaal onverwacht, terecht op een Grieks feest. Aangename muziek gecombineerd met lekker Grieks eten en bovendien de wedstrijd samen met Duitsers kunnen volgen was ons deel. Morgen komen de hellingen. Laat ze maar komen, we vliegen erin. Morgen hoort u hier meer over. Goedenacht.
04-07-2014 om 21:13
geschreven door Marc en Yvan
03-07-2014
Dag 6 Biebesheim-Walldorf 76km
Beste lezer,
Ook vandaag hebben we met gepaste ijver onze opdracht vervuld. Was dit eenvoudig? Absoluut niet! Hieruit zou je mogen besluiten dat betrokkenen toch niet helemaal toerekeningsvatbaar zijn. Wie fietst er nu in Godsnaam, zonder economisch nut, 2000km en omschrijft deze zelfopgelegde opdracht dan als zwaar. Wat mogen de beweegredenen voor zulke tocht dan toch zijn? Behoudens eerder oppervlakkige redenen als conditieverwerving, gezondheidsoefening ( alhoewel nogal wat professionals dit afraden juist omwille van gezondheidsredenen) sportieve uitdaging hebben Marc en ik besloten dat de belangrijkste reden voor onze tocht het onderweg zijn is. Wij zijn samen onderweg. Hoe dikwijls hebben de ouderen en misschien ook enkele jongeren onder ons dit gezongen. Dit in tegenstelling met de naam van onze blog. "Op weg naar Rome". "Op weg zijn" focust op het doel van de activiteit: in Rome aankomen. "Onderweg zijn" focust op de activiteit die wellicht en hopelijk zal uitmonden in aankomen in Rome. Dit geeft dimensie aan wat wij nu doen en maakt van de opdracht zoals wij die hebben voorgenomen iedere dag opnieuw een uitdaging met eigen aspecten. Plezier wisselt af met gekreun. Zadelpijn wordt verzacht door nieuwe ervaringen, telkens opnieuw in andere omgevingen, velden vol rijke gewassen, bossen met een serenade van vogels zoals je ze niet meer hoort, lieflijke dorpjes en vervelende steden waar het quasi onmogelijk is de weg te vinden. Genoeg nu met de beschouwingen. Vandaag hebben wij de Rijn verlaten en zijn via vlakke wegen zonder hellingen door een mooi en lieflijk stuk Duitsland gereden namelijk de BovenRijnvlakte. Zoals gezegd schitterend landbouwgebied. We passeerden Ladenburg, een juweeltje, op weg naar Heidelberg. Deze maal zijn we zonder noemenswaardige problemen, in tegenstelling met de vorige keer, deze universiteitsstad kunnen doorrijden. Zodoende bereikten we onze overnachtingsplaats Walldorf om 17u30 wat ons toelaat te genieten van een bijzonder mooie avond op een aangenaam terras. Voor het fietsen is het lichaam belangrijk maar een vermoeide geest moet ook absoluut voorkomen worden. Wees gerust, Marc en ik slagen hierin. Wij wensen u overigens ook een weldoende nachtrust. Hierna volgt nog een serie van sfeer evokerende foto's.
Verstuurd vanaf mijn iPad
03-07-2014 om 23:11
geschreven door Marc en Yvan
02-07-2014
Dag 4 Andernach-Bingen 93km
Beste lezer,
Vanochtend was de zon van de partij. Terwijl ik dit schrijf vraag ik mij af waarom ik dit neerpen. Waarom is het weer een constante bron van vreugde, ergernis, opwinding... Veronderstel we luisteren mee met het standaardgesprek op kantoor wanneer een collega terug komt van vakantie. Wat zijn de standaardvragen die gesteld worden? "Hoe was het weer?" komt altijd op nummer 1. Meestal ook eindigt het gesprek met dit thema. Nooit of zelden hoor je een vraag die erom doet. Zoals " Heb je het gevoel dat jij en jouw gezin ontspanningsmomenten hebben meegemaakt die zullen blijven doorwerken?" of " Heb je even tijd gehad om de belangrijke zaken van de minder belangrijke te kunnen onderscheiden?" Neen, het weer speelt altijd een hoofdrol. Jammer. Echter, als ik schrijf dat vanochtend de zon van de partij was schreef ik dit in de context van de fietser. Fietsen in de regen namelijk is een horror en zoals ik dit al aangaf is ons dit vandaag gespaard gebleven. Wat is dan wel ons deel geweest? Rustig aan de boorden van de Rijn gereden met een zachte bries in het voordeel. Schitterend dus! Namen als Koblenz, Boppard, Bacharach gleden aan onze ogen voorbij als ware we passagiers van de talrijke cruiseschepen die de Rijn bevaren. Ook zijn we de Lorelei voorbij gereden. Deugdzaam als we zijn hebben de sirenenzangen geen effect op ons gehad. Of dit alleen met deugdzaamheid te maken had dan wel met de ambitie om klaar te zitten als de Duivels aan hun wedstrijd tegen de VS zullen beginnen laat ik in het midden. Op het resultaat van de wedstrijd zullen we morgen even ingaan. Wat ook dit resultaat zal zijn wij wensen u een verkwikkende nachtrust.
02-07-2014 om 22:18
geschreven door Marc en Yvan
Dag 5 Bingen-Biebesheim 70km
Beste lezer, Soms keren overwinningen zich tegen je. Ik weet wel, de context is anders maar toch. Vandaag hadden wij last van de verlengingen van de voetbalwedstrijd waar het echt om te doen was. Ondanks het feit dat de Duivels na een spetterende wedstrijd de schitterend ploeg van de VS huiswaarts stuurden waren de gevolgen voor ons nefast. Het fietsen kostte meer moeite dan anders. Vandaag keerden we de Rijn even de rug toe en we reden door, opnieuw, een bijzonder mooi landbouwgebied met glooiende hellingen. De weg was geregeld bezaaid met resten geoogst graan met een schitterende gouden kleur. Heerlijk! Maar toch, het lukte niet zoals we verwachtten. De pedalen wilden niet echt mee. Hierdoor besloten we, nadat we de Rijn bij Nierstein met een veerpont hadden overgestoken, snel een overnachtingsplaats te zoeken. Die vonden we in Biebesheim. Van hieruit kunnen we dan morgen door de Bovenrijnvlakte fietsen die ons veel rust en landelijke stilte belooft, hierover morgen meer. Wij wensen u een goede nacht.
02-07-2014 om 00:00
geschreven door Marc en Yvan
30-06-2014
Dag 3 Zülpich-Andernach 83km
Beste lezer, Na twee regendagen is het vandaag droog maar erg winderig geweest. Een hele opluchting zult u denken en dat klopt ook nog. Bovendien en dat is een niet onbelangrijk detail blies de wind vanuit de goede richting. Iedereen weet wat dit betekent als fietsers dit schrijven. Inderdaad wij hebben veel rugwind gehad. Leuk! Hieruit echter besluiten dat de tocht vandaag een fluitje van een cent was is echter te kort door de bocht. Fietsers moeten wel altijd blijven trappen zoniet, wind of geen wind, ga je geen meter vooruit. Bovendien was het parcours vandaag op bepaalde plaatsen nogal stevig met hellingen gaande tot 7%. Naast deze hellingen waren er nogal veel en lange stroken vals plat. De niet fietser interpreteert deze omschrijving als zacht stijgend, voor de fietser zit er echter iets heimelijk aan deze situatie die niet toevallig "vals" wordt geheten. Je ziet deze stroken nooit naderen maar voelt ze des te meer. Je fiets wil niet meer mee en je hebt het gevoel dat er in je dijen gebeten wordt. Je ziet ook nooit het einde ervan, hoewel je dikwijls denkt dat je er bent. Je voelt alleen het einde en dat ligt altijd verder dan wat je inschat. Genoeg gezeurd nu. We zijn vandaag door een heerlijk stuk agrarisch gebied afgewisseld met mooie stukken bos gereden. Dit alles met dank aan Dhr. Reitsma auteur van onze gids die ons door dit pareltje landschap geloodst heeft. Schitterend geasfalteerde landbouwwegen die uiteindelijk uitmondden in een afdaling in de Rijnvallei, waren ons deel. Langs de Rijn aangekomen kruisten we als eerste stadje Remagen bekend om zijn brug die door de bevolking op het einde van W.O.II niet opgeblazen werd ondanks een andersluidend bevel. Hierdoor konden de geallieerden veel sneller dan verwacht de Rijn oversteken. De restanten van deze brug zijn nog steeds te zien. Van hieruit zetten we onze koers verder langs de Rijn en zijn vandaag gestopt in Andernach een relatief groot centrum maar met alle eigenschappen van een aan de Rijn grenzend plaatsje. Je waant je aan de zee met de terrasjes en alles erop en eraan. Dit alles overgoten met een sausje van Duitse gemütlichkeit. Tot morgen en maak er een prettige avond van al dan niet met voetbal.
