De eerste benadering betrof van de gemeente uit: "een opwaardering voor de buurt". Er zou een project van serviceflats komen op de gronden aanpalende aan het park Hof Ter Zielbeek. De plannen leken interessant, in die zin: het zou een oplossing zijn voor de oudere generatie van onze gemeente en dat hierdoor een kans bestond dat de (toekomstige-)oudjes uit onze directe buurt, de kans kregen om dicht bij mekaar te blijven, wanneer ze op rust gesteld werden.
Na een periode van twijfel, zijn we dan ingegaan op het voorstel om onze ouderlijke woning toch te verkopen. Tijdens een juridische info, die wij vrijblijvend aangingen, werd ons verteld dat we moesten vertrekken van de gedachte: wat hebben we en wat willen we in ruil. Zowel praktisch als financieel, ook rekening houdend met het feit dat onze hypothecaire lening over 5 jaar zou afbetaald zijn, dus dit jaar (2011).
Onze woning was gelegen in een groene omgeving, op 50 m van een bushalte, een kwartiertje stappen van het station, zowel van het station van Ruisbroek, als dat van Willebroek. De school van onze zonen was om de hoek, zij deden ook aan voetbal in onze eigen deelgemeente en hadden dus hun vriendenkring in de buurt. Onze ouderlijke woning was gedurende 10 jaar volledig gerenoveerd.Tijdens de zwangerschap van onze jongste zijn we begonnen met de renovatie van onze keuken en badkamer. Hij was amper 2 maanden oud en we hadden een lek in ons plat dak, dit hebben we dan onmiddellijk vervangen, er werden tevens twee nieuwe lichtkoepels voorzien,later zou er een uitbreiding komen van de keuken. Op zijn 15 maand, was ons hoofd dak aan vervanging toe, dus... nieuwe dakbedekking, natuurlijk kwamen hier ook de wettelijke voorschriften bij kijken om te isoleren en zo. Met de vernieuwing van het dak moesten we denken aan een nieuwe indeling van de slaapkamers, kwestie van comfort van ons ganse gezin en trouwens dan kon dit in één moeite doorgaan, de geplande uitbreiding van de keuken moest wachten. Nieuwe kamerindeling betrof dus ook nieuwe elektriciteit, isolatie van de muren, nieuwe vloerbekleding, velux ramen in elke kamer,... . Hiervoor hadden we een lening nodig, vermits we aan het plafond zaten voor een hypothecaire lening, is dit een persoonlijke lening geworden en vermits dat het een persoonlijke lening was en geen hypothecaire lening, konden we geen aanspraak maken op een renovatie premie van de overheid.Maar... hetgeen er tegenover stond, waren kamers met ingebouwde kasten, wat extra ruimte gaf en minder verwarmingskosten. Al bij al een goede investering in die tijd. Van het leggen van dakpannen hadden we geen pap gegeten, maar de ganse binnen afwerking hebben we met behulp van een vriend, schrijnwerker, verder volledig zelf gedaan en onze meeste toebehoren dan ook aan 21 % gekocht bij de doe- het -zelf. Onze kinderen, op dat moment: oudste: drie jaar en jongste: 15 maanden, hebben ons voor vele maanden weten werken... vóór en na onze gebruikelijke dagtaak. In 2004 besloten we dan om onze keuken te voorzien van een nieuwe keukenblok, hiervoor moesten we een bouwaanvraag doen bij de gemeente, omdat we het raam van de keuken moesten aanpassen en dit raam bevond zich aan de voorgevel. De bouwaanvraag werd goedgekeurd, dus wij begonnen wederom aan de werken: vloeren uitbreken, nieuwe elektriciteit, nieuwe waterleiding, nieuw keukenraam, betonnen ondergrond, vloer isolatie en vochtwering, nieuwe vloer in keuken en badkamer(die erbij aansloot) , muur isolatie, nieuw badkamer meubels, een voorschot werd betaald voor de aangevraagde metselwerken aan de voorgevel (dit voorschot zijn we kwijt)... Om een lang renovatie verhaal korter te maken, onze kinderen hebben niet veel aan ons gehad gedurende die tijd, ze hebben zien werken en vooral leren werken. Wij hadden gehoopt, dat wij in onze woning van dat moment af, op non actief gingen staan en samen met onze zonen nog jaren gingen genieten van al onze prestaties.MAAR... Niets was minder waar! In de pers moesten wij achteraf lezen dat het toch maar ging om bouwvallige woningen?
