...Het leven van dag tot dag in de basisschool van Woesten... Op deze blog zullen kinderen en leerkrachten u meer vertellen over belevenissen op Onze Ark.
Zo kan u als ouder mee genieten van wat wij elke dag mogen beleven.
11-09-2007
nog kinderberichten
Kenneth Keith: we zijn in de grot geweest, het was niet zo lang, daarvoor het kajakken. En het was heel leuk. Na de grot moesten we in het donker te voet terugkeren. Het was leuk
Macy: Mama en Papa, hebben jullie nog geweend toen ik weg was? We zijn zojuist in de grotten geweest en dat vond ik tof. Daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag
Jennefer: Het is leuk, maar nu begin ik een beetje verlangen naar huis. We zijn juist in de grot geweest, het was moelijk maar leuk.
Thibeau: We hebben speleo gedaan. Dat was in een grot. Er waren diepe gaten, ik durfde het niet zo goed, maar ik heb het toch gedaan. Salu.
Niel: Hey mama en papa, hoe is t me junder Hier is t stief sjiek.
Meester Wim zegt dat het hier allemaal in orde is.
Het meeste gevreesde moment van de juffen en meesters... ook voor sommige kinderen het moment van de week waarop ze het niet zouden durven... maar iedereen is heelhuids de grot in geraakt en iedereen is ook heelhuids de grot terug uit geraakt. Onderweg waren er hier en daar traantjes, maar die droogden al vlug op als iedereen zag wat het eigenlijk werd. Een nauwe rotsige gang leidde tot een eerste zaaltje waarin het verhaal van de grot verteld werd, hoe ze bij toeval ontdekt werd door een herder die een schaapje verloren was en hoe een speleoloog de grot verder verkende. Na het verhaal mochten we langs een glijbaantje een meter of twee lager van waaruit we door een nauw gaatje terug omhoog klommen en langs een nauwe doorgang terug naar de uitgang van de grot. In totaal waren we drie kwartier in de buik van de aarde... Nu genieten alle kinderen nog na met een cola of limonade en met een zakje chips. Straks gaat iedereen slapen.
Net voor de middag trok iedereen nog over de INDIANA JONES brug over de Ourthe... (foto's op de site) Dampende spaghetti stond op ons te wachten over de middag
We zijn net terug van de kajak. Eerst bracht het busje van lpm ons tot in Grandhan aan de oevers van de Ourthe waar Bartel ons de nodige uitleg gaf over kajakken... hoe moet je draaien, sturen, vooruit gaan, achteruit gaan en dan twee per twee het water in...
En dan iedereen het bootje in... Bartel gaf ons letterlijk een duwtje in de rug en we dreven op het water. Voor sommigen bleef het de hele tijd op het water, voor sommigen eindigde de tocht in het water. Sommigen kwamen in het water terecht omdat ze zin hadden in een duik, anderen waren nat door een samenloop van omstandigheden...
Uiteindelijk kwam iedereen aan op het eindpunt. Sommigen bibberend van de kou, anderen lachend van plezier.
Ter plaatse was het tijd voor drogen van kleren, een douche en het schrijven van kaartjes...
De geschiedeniswandeling was een groot succes dankzij Bartel, onze gids door Durbuy. Hij liet de kinderen de rol spelen van de graaf en de gravin en van het knappe boerinnetje... allemaal figuren uit de geschiedenis van Durbuy. We kwamen tot helemaal boven bij de weiden van de koeien van de graaf en zo terug tot in het centrum. Vraag maar eens wat de koeienoorlog was aan je zoon of dochter... Weet jij trouwens wat een bellenman was, wij wel, Niel mocht onze belleman spelen. Bekijk ook de filmpjes op de pagina van de site...
(keith) we klommen de hoge berg naar omhoog van waaruit we Durbuy helemaal konden zien. De graaf woonde in het kasteel en hij had een zoon. De graven waren heel rijk.
(Bartel) Durbuy is zo klein dat als je in Durbuy een prot laat, dat iedereen in het dorp het kan ruiken.
De geschiedeniswandeling was een groot succes dankzij Bartel, onze gids door Durbuy. Hij liet de kinderen de rol spelen van de graaf en de gravin en van het knappe boerinnetje... allemaal figuren uit de geschiedenis van Durbuy. We kwamen tot helemaal boven bij de weiden van de koeien van de graaf en zo terug tot in het centrum. Vraag maar eens wat de koeienoorlog was aan je zoon of dochter... Weet jij trouwens wat een bellenman was, wij wel, Niel mocht onze belleman spelen. Bekijk ook de filmpjes op de pagina van de site...
(keith) we klommen de hoge berg naar omhoog van waaruit we Durbuy helemaal konden zien. De graaf woonde in het kasteel en hij had een zoon. De graven waren heel rijk.
na een rustige nacht en een vroege ochtend zijn we weer klaar voor een nieuwe dag... Iedereen vult nu zijn dagboek in... Daarna vertrekken we naar Durbuy voor de geschiedeniswandeling. Deze namiddag staat kajak op het programma en deze avond (als het een beetje meevalt de grotten).
wist je dat... een jongen van het vijfde zijn (verse) slipjes herkent aan de geur iemand van de kinderen in het museum met opgezette dieren wilde weten of die dieren wel echt dood waren. iemand bij het kijken naar zijn voeten dacht dat er een knoop in zijn benen lag dat de jongens van het vijfde bij elke onverwachte gebeurtenis zeggen 'RITA IS IN SHOCK"
Valerie: hebben vroeg moeten opstaan, dat is zeer vermoeiend. De wandeling was wel leuk aan de ene kant, maar mijn benen doen nu pijn en het museum was heel leuk. En straks ga ik slaaaaaaaaaaaaaaaaapen.
Imelie: Het wandelen was wel lastig, maar nu is het hier heel tof. Ik ga straks slapen!
Celie: Hoe is het met je elleboog, papa? Stellen jullie het goed ik stel het goed! Vele kusjes xxxxxxxxxxxxxxxxxxx celie
Gille: t is hier heel leuk, we hebben veel gewandeld. We zitten nu gezelschapsspelletjes te spelen.
Jens: Het is hier heel leuk, ik dacht niet dat het allemaal zo prachtig zou zijn. Groetjes allemaal
Damy: t is hier leuk, we hebben veel gespeeld op de trein en hier ook. Bij onze bedden is het heel gezellig en het eten is hier ook lekker (vooral mijn laatste bord) en mijn stripverhaal ligt op het dak xxx Damy reageren kan op info@onzeark.be
Kenneth: We zijn aan gekomen in Durbuy, we hebben een lange wandeling gemaakt, we verblijven nu in hotel la Renardière.
Tibo: We hebben al een grote wandeling gedaan, we zijn niet naar de grotten kunnen gaan, dat is jammer, maar dat komt wel de volgende dagen maar het is hier ook leuk.
Keith: We hebben tien kilometer gestapt voor we hier aan kwamen ik mis jullie!!
Ryan: De eerste dag was al heel zwaar en we zijn goed aangekomen. En ik heb helemaal zelf alleen mijn bed gemaakt (applaus!) en ik hou van jullie
Ruben: we hebben eerst in de ochtend op de trein moeten zitten (lang) tot in Barvaux. En dan hebben we nog een hele lange wandeling moeten maken en dan kwamen we aan in La Renardière. reageren? info@onzeark.be
Thibeau: Hoe goat dat doa? Is Wiske brave? k goan morgen wel een brief schrieven. Toen we hier aankwamen vond ik het een mooi gebouw. Met veel deuren, met strenge meesters, (vooral meester Ludovik) en de douches zijn heel warm.. en dat is het. Doe de groeten aan Simon en Martijn.
Niel: Hey mama en papa hoe ist
Justin: Hey mama, papa, t is ier bèresjiek zoender junder
Jonas: Is Floris braaf?
Matthieu: Hey mama en papa, het was lang wandelen, het is hier leuk, we zijn er geraakt.
Davino: Ik ben juist in de douche geweest, het is hier een mooi huis, het is wel lang wandelen om hier te geraken. Ik mis jullie.
Gauthier: Dag mama en papa, stiefmama en stiefpapa, Yoppe en Thibaut hoe is het?
Net na het avondeten van onze eerste dag in Durbuy zijn de jongens onder de douche gesprongen en de meisjes spelen nu gezelschapsspelletjes. Het was een vroege ochtend en deze laat zich bij velen wat gevoelen nu vanavond. De treinreis verliep voorspoedig... alle treinen zo goed of op tijd, voldoende tijd om over te stappen, geen kinderen verloren, geen aansluitingen gemist... In het station van Barveau stond meester Ludovik met Tim de kinderen op te wachten, van daaruit vertrok het te voet naar het domein van Hottome... Onderweg langs de spoorweg kregen we een niet alledaags plaatje te zien, een vos had geprobeerd om de spoorlijnen over te steken, blijkbaar net op het moment dat de trein voorbij kwam... De vos was mooi in twee gesneden. Aan de ene kant van het spoor de kop met het bovenlijf, aan de andere kant van het spoor het achterlijf met de staart. Netjes in twee gesneden. Daarna naar Hotteme waar we eerst onze picnick voorgeschoteld kregen, smosbroodjes met kaas of salami... We namen de kwis en gingen op zoek naar de merle a plastron, het damhert, ... die konden we zien in allerlei kijkkasten met opgezette dieren van de Ardennen. Via het park van Hotteme kwamen we terug in Barvaux waar we de wandeling vervolledigden... eerst via een helling naar omhoog tot in het bos... en dan de helling langs de andere kant terug naar beneden. Dan via het pad langs de Ourthe doorheen Durbuy en zo naar Petit Han waar pijnlijke voetjes aankwamen omstreeks vier uur. De beloning voor zo een lastige wandeling was de tocht met de valies naar het tweede verdiep van la Renardiere... Daar aangekomen werden de kamers verdeeld en dan de moeilijkste opdracht van de dag voor sommigen. Het leggen van een laken op een bed en het in pakken van je kussen in een kussensloop blijkt voor de meesten moeilijker dan gedacht... Daarna hebben we de kinderen het lied van de avonturenklassen aangeleerd. J'aime J'aime Durbuy... 18 uur was er nog een speech vanwege Pol van La Renardière, wat mag wel, wat mag niet, wie doet wat en wie doet wat niet, kortom alle afspraken van het huis. Het avondeten... frietjes met mayonaise en stoofvlees met groentjes... mmmm.. na een lastige dag viel alles duidelijk in de smaak. Ondertussen was het buiten beginnen regenen en daarom onder andere werd de avondactiviteit verplaatst naar verder deze week. Nu zijn de jongens van het vijfde aan het douchen en komen straks de meisjes aan hun wasbeurt. De rest die l gewassen is zit in pyama te genieten van een spelleke...
De kinderen van het tweede en derde kleuter waren vrijdag aan de beurt voor hun bewegingslandschap. Rollebolle is de titel van deze kleuteractiviteit waarbij de kleuters alle tijd krijgen om te spelen en te sporten temidden van een wereld van toffe kleutermaterialen. Ondertussen zingen ze het mee uit volle borst... Rollebolle zeg niet neen, wij doen allemaal mee!
Een van de laatste zwemlessen van dit schooljaar wordt traditioneel voorbehouden voor de jaarlijkse swimmathon. De kinderen krijgen twintig minuten om zoveel mogelijk lengten te zwemmen. Dit doen ze in het groepje van hun klas. In totaal zwommen de kinderen 29,10 kilometer... dat is vijfhonderd meter meer dan vorig jaar. Gemiddeld werd er 434 meter gezwommen per kind. Dat is inderdaad een hele afstand. Je mag het altijd eens proberen om in 20 minuten 400 meter te zwemmen...Je zal versteld staan hoe ver dit is...
De resultaten van de mama en papa - enquete druppelen binnen op school. Al meer dan 50 ouders hebben tijd gemaakt om deze enquete in te vullen en dat vinden wij al een schitterend resultaat... wat niet wil zeggen dat er niet nog een heleboel enquetes bij kunnen. Dus als je de enquete nog liggen hebt, vul in ... hemel ons op, breek ons af, maar zeg je gedacht... Het is maar als wij weten wat ouders van de school denken dat we kunnen aanpassingen doen waar ook de ouders achter staan... Laat je stem horen... niet tijdens de verkiezingen, maar wel tijdens deze enquete, want naar je stem in de enquete wordt wel geluisterd!
Nadat de mama's een week of twee geleden mochten wandelen door het Helleketelbos waren vandaag de papa's aan de beurt. Rond zeven uur druppelden de gezinnen binnen en de artiesten van het eerste kleuter en peuterklas werden in hun pakje gestoken. Vijf minuten later waren ze klaar voor hun opvoering van Peter en de WOLF... Het verhaal van Peter die ondanks het verbod van zijn opa gaat spelen in het bos en daar de wolf ontmoet, maar gelukkig is Peter een slimme jongen en kan hij de wolf vangen met een touw. De jagers komen nog om de wolf dood te schieten, maar dat wil Peter niet. Hij wil de wolf naar de dierentuin brengen. Toen de kinderen terug kwamen van die dierentuin haalden ze nog vlug een cadeautje uit voor papa... Alle papa's content en daar werd een glaasje op gedronken, dank u wel Marjan, Heidi en Veerle, het was een schitterende avond.
Ze waren met een hele bende 22 volleyballende heren en dames die dankzij de verdeling die traditioneel gebeurt via kaartje trekken ingedeeld in vier ploegen die telkens tegen elkaar konden spelen. De tweede match was dan de winnaars onderling en de verliezers onderling tegen elkaar. In wedstrijdjes van 20 minuten werd gespeeld. Na twee wedstrijden werden de ploegen opnieuw ingedeeld... Het was omstreeks tien uur toen de laatste bal geslagen werd. Nadat een aantal ballen van het dak gehaald werd, kon iedereen klinken op een goede sportavond.
We zijn net terug van de kajak. Eerst bracht het busje van lpm ons tot in Grandhan aan de oevers van de Ourthe waar Bartel ons de nodige uitleg gaf over kajakken... hoe moet je draaien, sturen, vooruit gaan, achteruit gaan en dan twee per twee het water in... 
Net na het avondeten van onze eerste dag in Durbuy zijn de jongens onder de douche gesprongen en de meisjes spelen nu gezelschapsspelletjes. 
VANAF MAANDAG ZULLEN WE HIER BERICHTJES POSTEN VANUIT DURBUY 
De kinderen van het tweede en derde kleuter waren vrijdag aan de beurt voor hun bewegingslandschap. Rollebolle is de titel van deze kleuteractiviteit waarbij de kleuters alle tijd krijgen om te spelen en te sporten temidden van een wereld van toffe kleutermaterialen. Ondertussen zingen ze het mee uit volle borst... Rollebolle zeg niet neen, wij doen allemaal mee! 
Een van de laatste zwemlessen van dit schooljaar wordt traditioneel voorbehouden voor de jaarlijkse swimmathon. De kinderen krijgen twintig minuten om zoveel mogelijk lengten te zwemmen. Dit doen ze in het groepje van hun klas. In totaal zwommen de kinderen 29,10 kilometer... dat is vijfhonderd meter meer dan vorig jaar. Gemiddeld werd er 434 meter gezwommen per kind. Dat is inderdaad een hele afstand. Je mag het altijd eens proberen om in 20 minuten 400 meter te zwemmen...Je zal versteld staan hoe ver dit is...
