| Lieve Buddyke, |
|
|
|
|
|
|
|
| Donderdag 27 Juli 1990 mochten wij jou in Herentals ophalen |
| 14000 bef. moesten wij toen voor jou betalen |
| Wij herinneren het ons nog zo goed |
| Een klein wit pupje van 8 weken met zo'n lieve snoet |
| Moeke & Vake waren helemaal niet blij |
| Maar na een paar dagen draaiden zij wel bij |
| Wij kregen dikwijls grijze haren van jou "puppy" kuren |
| Jouw specialiteit was weglopen naar de buren |
| Het karakter van een Terriër zat er zeker in |
| "Waken" daar was je zelfs heel goed in |
| Op 1 Juli 1994 mocht je mee naar de Grasheuvel verhuizen |
| En kreeg je een baasje bij, om koekjes van af te luizen |
| 19 November 1994 kreeg je er een poezenzus bij |
| Maar met ons Pitoeke was jij niet zo blij |
| Toen mama met haar hondentrimsalon begon |
| Merkten we dadelijk dat jij dat niet aankon |
| Vele plasjes in huis was het resultaat, elke dag |
| We moesten dringend iets veranderen aan jouw gedrag |
| Toen je 6 was waren we het zo beu |
| We lieten je castreren, dat vond jij zo sneu. |
| De hond die je daarna werd zou iedereen zich wel willen toewensen |
| Je werd een rustige, lieve, aanhankelijke hond voor alle mensen |
| 24 Juni 2002 verhuisde je mee naar de St. Jorisstraat |
| Maar plotse doofheid was bij jou het resultaat |
| Met behulp van de huisdokter kwam alles toch terug in orde |
| Je was terug een vrolijke, blije hond geworden |
| In September 2003 waren we je bijna kwijt toen je stikte in een stukje been |
| Door beademing kreeg mama je er toch doorheen |
| In Januari 2004 kreeg je er opeens een mensenbroertje bij |
| Met vieze pampers en een hoop geschrei |
| Kindjes konden jou eigenlijk niet bekoren |
| Maar met Mathis was toch een nieuwe vriendschap geboren |
| Slapen was de laatste jaren nog alles wat je deed |
| Maar als we zeiden "ik kom je pakken" vloog je over het gras als een topatleet |
| De laatste maanden was je bijna volledig doof en blind geworden |
| Ook dementie kwam stilaan aan de orde |
| 16 Juli 2007 moesten we Pitoeke laten inslapen |
| Kanker kwam haar stilletjes van ons wegkapen |
| 13 jaar waren jullie als "kat & hond" |
| met dikwijls een hoop kattenharen in jouw mond |
| Wie had ooit gedacht dat je haar zou overleven |
| Neen, dat had niemand jouw aangegeven |
| Vrijdag 10 Augustus werd je ziek en moest je braken |
| Vanaf toen kon niets jouw nog smaken |
| Een zwan-worstje of een koekje nam je nog aan |
| Zelfs medicatie hielp er niets meer aan |
| Jouw lichaam had zijn best gedaan |
| Ik weet wel zeker dat je nog bij ons had willen blijven |
| Maar het leven begon stilaan uit jouw uit te drijven |
| Zaterdag 1 September tussen 11u15 en 12u15 is het gebeurt |
| Je viel in een diepe, eeuwige slaap, het was jouw beurt |
| Sorry, dat wij toen niet bij je waren |
| Om jouw te strelen in je mooie witte haren |
| Meer dan 17 jaar heb jij ons liefde en vriendschap gegeven |
| maar je was zo moe gestreden |
| We gaan je verschrikkelijk missen kleine, lieve, dikke vriend |
| Slaap zacht, lieve schat, dat heb je wel verdiend |
| Mama, Papa, Mathis |
