|
Na een hevige bloeding in de nacht van zaterdag 12 mei naar de dokter geweest om mijn bloed te laten controleren wat bleek, we zijn zwanger.
Sinds 18 mei weten we dat ik zwanger ben maar het besef kwam pas een tijdje later.
Ik kon echt niet geloven dat ik zwanger was, wie had dat ooit gedacht, wij in ieder geval niet.
Nadat ik op zoek ben geweest naar een gynaecoloog bij ik uiteindelijk bij Dr. Mortier in het Sint-Elisabeth ziekenhuis van Zottegem terecht gekomen. Onmiddellijk een afspraak gemaakt en op 31 mei om 15.40u was het dan eindelijk het moment.
31.05.2007 - 15.40u
Met knikkende knieën en boordevol vragen naar het ziekenhuis. Zal alles goed zijn, gaat de nieuwe dokter meevallen, wanneer moet ik nu bevallen, wat mag en wat mag niet, ...
Het eerste contact met de dokter was fantastisch, ze was super lief en vriendelijk.
Na alle gebruikelijke vragen was het tijd voor de eerste echo, best wel spannend.
Alles bleek in orde, ons poppemie (zoals de dokter haar/hem noemt) doet het goed, het hartje klopt sterk en onze kleine was toen precies 9 weken oud en 22,8 mm groot.
Omiddelijk een nieuwe afspraak gemaakt voor de eerste officiële controle op 12 weken.
21.06.2007 - 15.00u
Vandaag de eerste officiële foto van ons poppemie, best wel zenuwachtig. Hopelijk is alles nog in orde.
Twee contact met de dokter valt opnieuw zeer goed mee, ze is even vriendelijk als de eerste keer dus een beetje rustiger geworden. Opnieuw de tafel op voor de echo. Alles gaat nog steeds perfect, op 12 weken is onze pruts ondertussen al 56,1 mm en dan kwam het...
Voor de eerste keer hoorden we nu ook de hartslag van ons wonder, het besef was er, nu drong het pas echt door,
Wij verwachten een kind!
13-07-2007 om 00:00
geschreven door Wen 
|
