Een kind neemt een plaatsje in in je hart, waarvan je niet wist dat het leeg was...
09-01-2008
Hangt er iets in de lucht?
Alles liep goed tot net na het middagdutje... De eerste (én enige) lepel fruitpap kwam er in drie geuten terug uit, samen met (naar mijn vermoeden) de restanten van haar middagmaal. (=1e keer kuisen) 's Avonds toch twee lepeltjes soep geprobeerd ('t kon zijn dat er eerder gewoon iets op haar maagje lag he), die er na een paar minuten ook weer integraal uitkwamen. (=2e keer kuisen) Voor het slapengaan toch maar haar flesje melk geprobeerd (het kind moest toch iets binnen hebben) dat ze gretig leegdronk. Oef... dachten we! Maar bij de laatste slok ging het mis en kwam àlle melk op de vloer (en op de salontafel en op papa) terecht. (=3e keer kuisen). Ze dan maar zonder eten in haar bedje gestopt met voor alle veiligheid toch maar de babyfoon aan. Na een kleine drie kwartiertjes was het prijs... Ons mie zat huilend rechtop in haar bedje, met haar gezichtje onder de melk. Het viel nog mee, maar toch propere lakentjes moeten leggen, Amélie moeten opfrissen, verse pyama en slaapzak aan en ze was direct weer vertrokken... (nie echt kuisen, maar toch, de 4e keer) Nu slaapt ze toch al anderhalf uur zonder enig geluid uit de babyfoon dus ik veronderstel dat het nog ok is. Dadelijk voor we gaan slapen toch nog maar even checken voor alle veiligheid... Hopelijk was het gewoon haar maagje dat wat overhoop lag en is ze morgen alweer een stukje beter!
09-01-2008 om 21:33
geschreven door Karen
06-01-2008
Onze schone slaapster...
Op deze foto is de poep-in-de-lucht-slaaphouding iets duidelijker...
06-01-2008 om 19:50
geschreven door Karen
Tis weer voorbij...
Voila, hier zijn we dan alweer aan het einde van deze deugddoende vakantie. Twas weeral zalig om zoveel tijd met ons mieke door te brengen, zeker omdat papa ook bijna 2 weken vakantie had. Tzal morgenvroeg dus weer een beetje pikken als ik ze bij Lolo ga afzetten denk ik (zoals altijd na een vakantie...) Weer een beetje wennen en aanpassen dus (voor ons alle 3), ma na een paar dagen zijn we da ook weeral gewoon he.
Ook haar mega-zalige-vakantie-slaapritme zal weer snel aangepast zijn denk ik... Zo tijdens de vakantie blijft ze 's avonds op tot een uur of 8, half 9 en slaapt ze 's morgens tot soms wel 9 uur (en soms zelfs iets later)! En dat is ook wel al eens leuk voor mama en papa! Maar morgen is ons schoon leven weer uit en zal ik ze moeten wakker maken rond 20 voor 7. En overmorgen ook, en woensdag ook, en donderdag, en... En tegen het weekend is ze het weer helemaal gewoon en is ze haar vakantie-ritme al lang weer vergeten. Ach ja, het heeft ook zijn voordelen om op zaterdagochtend op de parking van de Aldi of de GB te moeten wachten tot de winkel om 9 uur open gaat...
Foto : Zo slaapt ons Amélie... Onderaan in haar bed. Op haar buikje, met haar beentjes onder haar opgetrokken en haar poepeke in de lucht... Zo lief en onschuldig... De foto is een beetje wazig maar is dan ook op goed geluk getrokken in haar donkere kamer.
06-01-2008 om 19:48
geschreven door Karen
04-01-2008
Soms schieten woorden te kort...
Als het donker genoeg is, worden de sterren zichtbaar...
Ook hier brandt een kaarsje voor jou, Rune! Vecht, en wees sterk!
04-01-2008 om 20:25
geschreven door Karen
Smikkelen en smakken...
Onder het motto "Wat je zelf doet, doe je beter..." ging Amélie gisteren aan de slag. Gedaan met helpen mama! Ik kan het nu wel alleen papa! Ze ondernam een ferme poging om haar lievelingskostje (puree, appelmoes en witte pensen!) naar binnen te werken, en het moet gezegd, we stonden er echt versteld van. Af en toe moesten we nog eventjes helpen met het opscheppen, maar over het algemeen ging het haar goed af. Al is het ook wel leuk om stukjes worst met de handjes te eten natuurlijk! En de ruimte rond en onder haar bleef verrassend proper, wat ook een pluspunt is...
04-01-2008 om 15:31
geschreven door Karen
Boe...
Al enige tijd het favoriete spelletje van ons mie... De vuistjes worden dan tegen de oogjes gedrukt, en dan strekt ze haar armpjes en roept kei-luid 'BOE!'... En bij dit alles moet u zich dan een mega-schattig gezichtje voorstellen! Heb geprobeerd om het geheel op foto vast te leggen, maar dit bleek niet echt een gemakkelijke taak...
04-01-2008 om 15:26
geschreven door Karen
02-01-2008
Bobette de bouwer (2)...
Maar zaterdagavond heeft ze plotseling ontdekt dat ze er zelf ook leuke torens mee kan bouwen... En direct fameuze gevallen hoor! The sky is the limit...(tot de blokkendoos leeg is in elk geval )
02-01-2008 om 17:15
geschreven door Karen
Bobette de bouwer (1)...
Tot nu toe werd de blokkendoos hier enkel gebruikt om in en uit te laden, en om de bijhorende boerderijdiertjes te benoemen...
02-01-2008 om 17:09
geschreven door Karen
Nieuwjaarsbrief...
Ons mieke is wel nog klein, maar ik vond het toch een leuk ideetje om een kleine nieuwjaarsbrief ineen te knutselen. Ik wilde een foto-collage maken met van elke maand een foto, en daarover de tekst. Het geheel wilde ik dan laten afdrukken op een tas of iets dergelijks. Karen dus aan de slag... Het geheel was wel leuk, alleen veeeeeel te groot om op een tas te krijgen. En de verkleinde versie was dan weer van zo een slechte kwaliteit dat het op niets meer trok... Meter en peter vinden dus de volgende nieuwjaarsbrief in hun mailbox... "Met de tijd mee", is dat geen geldig excuus??? Volgend jaar een beter idee...
02-01-2008 om 17:06
geschreven door Karen
Happy New Year...
02-01-2008 om 16:32
geschreven door Karen
27-12-2007
Ontlurken...
Op mijn tocht door blog-land kwam ik al een aantal keer dit fenomeen tegen, nl. "ontlurken"... Ik vond dit wel een leuk initiatief, dus vandaar dit berichtje.
Weet u niet of u een lurker bent? Welnu, dat is gemakkelijk na te gaan. Leest u mijn weblog of andere weblogs zonder u ooit te mengen in de reacties? Vindt u reageren stom? Weet u niet eens hoe dat moet, reageren? Bent u misschien ietwat verlegen? Grote kans dat u een lurker bent. Dit is dus een oproep aan alle zwijgzame lezers. Een oproep aan alle onbekenden, aan ouders, ooms en tantes, oud-mede-studenten, verre kennissen, nichten en neven, (ex)collega's, kortom aan iedereen... Aan alle toevallige passanten en stille aanbidders, aan de verlegenen en de digibeten, aan iedereen die reageren maar stom vindt, aan iedereen die niet durft, iedereen die niks te zeggen heeft en iedereen die ons leest. Maak u bekend. Vertel mij voor één keer dat u meeleest. Klik op het woordje 'reageer' onderaan dit stukje en zeg het 'Ik lees mee'. Ik hoop dat jullie massaal reageren! Dus doe mee, licht een tipje van de sluier... Mijn dank is groot!
Ps : Vorig jaar is er blijkbaar zelfs een heuse Ontlurkingsweek op touw gezet om zoveel mogelijk stille meelezers uit hun schelp te lokken. Dus bij deze ook een oproep aan collega-webloggers : neem dit initiatief over en roep uw lezers op tot zelfontmaskering...
27-12-2007 om 21:31
geschreven door Karen
26-12-2007
Dansmarieke...
Shaken op de tonen van K3... en maar draaien met die handjes!!
26-12-2007 om 21:04
geschreven door Karen
Meester in de wasco-kunst...
Dit meesterwerk is volledig van haar hand! (behalve de datum en de handomtrekjes natuurlijk )
26-12-2007 om 13:22
geschreven door Karen
Beste wensen...
Wij hopen dat iedereen prettige kerstdagen heeft doorgebracht en wij wensen jullie allemaal het beste voor 2008!!! Groetjes van ons drietjes...
Kerstavond is weeral achter de rug... Na een bezoekje aan opa en meter hadden we een kortstondig rendez-vous-tje met oma (die net van haar werk kwam). De rest van de avond brachten we dan door bij moeke en de familie van Stijn. Daar heeft ons marieke eerst flink gespeeld met Lotte, waarna ze (welliswaar in twee etappe's, maar kom...) flink heeft geslapen tot kwart voor 8 vanmorgen... Vandaag lekker rustig thuis gebleven met ons drietjes, in het gezelschap van peter Jari die 2 dagen bij ons komt logeren. En nu ga ik de rest van de avond lekker rustig bank-hangen... zaaaaaaalig!
Foto : Amélie in volle actie met een van haar kerst-cadeau's...
25-12-2007 om 21:25
geschreven door Karen
Tandjes...
Een simpele vraag zoals "Waar zijn Amélie haar tandjes?" levert meestal volgend beeld op...
25-12-2007 om 21:12
geschreven door Karen
Tandjes-pijn...
Zaterdag was ze er echt helemaal door (de talrijke korstjes buiten beschouwing gelaten natuurlijk). Ze was zelfs zo goed genezen dat er weer plaats was voor andere pijntjes zoals vervelende tandpijn. Gevolg : 2 knalrode wangetjes en een jammerend kindje...
25-12-2007 om 21:11
geschreven door Karen
Actie...
Terug in form... Ze ziet er ook al pakken beter uit, niet? (vrijdagavond)
25-12-2007 om 21:05
geschreven door Karen
Alloooooo???
Amélie in actie (donderdagavond) met de gsm van papa... Ze zegt dan zo kei-schattig "Alloooo? Tati? Moma?" (vrije vertaling : Hallo? Tanti? Oma? ) Oma en Tanti hebben het geluk dat ze een vrij gemakkelijke naam gekozen hebben natuurlijk. Ik vrees dat de rest nog eventjes geduld zal moeten hebben... (Vooral Bompi denk ik dan zo, tegen dat ze dàt uitgesproken krijgt...)
25-12-2007 om 20:57
geschreven door Karen
23-12-2007
Pokken-update...
Voila, heb eventjes de voorbije week kort samengevat en ingehaald. Nu tijd voor de pokken-update... Het ergste leed is hier ondertussen geleden. Gelukkig maar, het heeft lang genoeg geduurd. Ondertussen zijn bijna alle blaasjes verdwenen (enkel op het poepje nog een paar kleintjes) en zijn er overal korstjes in de plaats gekomen. Nu enkel goed oppassen dat ze die niet wegkrabt, want dan kunnen er kleine littekentjes achterblijven. Maar met behulp van de drupjes valt de jeuk heeeeeel erg goed mee. Nu moeten we gewoon afwachten tot de korstjes weggaan (wat nog wel even zal duren denk ik), maar het ziet er in ieder geval al een heel stuk minder indrukwekkend uit! Het enige waar ze nog wat last van heeft is het feit dat haar ritme een beetje overhoop ligt nu, vermits ze 2 nachten zo goed als niets geslapen heeft en dus weer meer hazeslaapjes overdag heeft gedaan. Ma bon, dat zal na de kerstdagen ook wel weer in zijn plooi vallen hoop ik. Het foto-tje is van woensdag, toen ik net alle blaasjes met eosine had aangestipt! François (de zoon van Lolo) zei vrijdag nog dat ze er uitzag zoals een omgekeerde paddestoel (wit met rode stipjes )
Amélie
Als het donker genoeg is, worden de sterren zichtbaar...
