De zenuwen stonden strak gespannen voor deze wedstrijd. Winnen op Zottegem betekende kampioen spelen.
Aan het geleverde spel was te zien dat onze spelers bewust waren van de inzet van deze wedstrijd. Toegegeven, de akker van Zottegem liet ook geen verzorgd voetbal toe.
0-0 bij de rust. Deze blogmaster was er niet bij in de kleedkamer, maar ik kan mij levendig voorstellen dat trainer Pascal de nodige peptalk zal gegeven hebben.
Ons ploegske kwam met een andere gedaante uit de kleedkamer. De 0-1 viel al vlug en tot groot jolijt van de talrijke supporters (speelden we echt op verplaatsing of was dit een thuismatch?) werd het wat later 0-2.

Het feest langs de zijlijn barstte los. Proficiat aan heel de ploeg en de trainer.