woensdagavond kregen we vreselijk nieuws. Felipes uit Equador was teruggestuurd naar huis om een bepaalde reden. Toen ik aan Paula vroeg wat hij had uitgestoken zei ze dat hij drugs genomen had en al een week uit zijn familie verwijderd was. Hij was een uur voor het bericht van zijn vertrek op het vliegtuig gestapt en vertrokken. Op dat moment besefte ik dat de kans dat we hem ooit nog zouden zien super klein was. Mama zegt dat als hij drugs nam geen goede vriend voor mij was maar op vlak van vriendschap was hij een super goede vriend van ons allemaal. Hij was gewoon geen goede jongen omdat hij drugs had. Iedereen was in shock. Chiara Rocio, Lucie..... We hadden het allemaal niet verwacht en hij was zeker niet iemand van wie we het verwacht hadden. Het ergste vind ik is dat niemand afscheid heeft kunnen nemen en dat hij niets over zijn vertrek mocht zeggen aan niemand en niemand meer mocht zien. Ook zijn vrienden van school niet. Maar ja het is nu zo en we gaan er met of zonder hem een verder fantastisch jaar van maken. Ik zal dus een lijstje maken van alle mensen die hier nog zijn en waar ze vandaan komen.
Hey iedereen, Ik zal dus zoals beloofd verder vertellen over wat ik vorig weekend allemaal heb gedaan.
Zaterdag: toen we zaterdag opstonden rond negen uur zijn we wakker gemaakt door het fototoestel geklik van judy die probeerde foto's van ons te maken terwijl we allemaal nog aan het slapen waren. Ze is er maar een klein beetje in geslaagd want we ware direct wakker. Toen we naar beneden gingen konden we het ontbijt al ruiken. Jim had pancakes met en zonder chocoladeflikken en geroosterd spek gemaakt. Het was superlekker en we hadden zoveel gegeten dat we niet eens honger hadden rond lunch tijd. Rond 11 uur half twaalf voerde Judy ons naar de mall. Overal nieuwe kleren in leuke winkels en mijn vriendinnen maar shoppen en kleren passen en kleren kopen en ik heb alleen kousen gekocht omdat ik er dringend nodig had. We hebben ons echt geamuseerd maar uiteindelijk hebben we judy moeten bellen want we waren moegelopen. Toen we naar huis aan het gaan waren hebben we Lucie afgezet aan haar huis. Achter dat heb ik een tekening van Peyton gemaakt want het was Erin ( een vriendin van Judy en Peyton is haar dochter) gemaakt voor haar verjaardag. Daniela rocio en ik hebben nog een film bekeken en toen was Danielas gastvader daar om haar te komen halen. We hebben dan avondeten gegeten en ik had eerlijk gezegd nog altijd geen honger maar toch heb ik gegeten. Daarachter zijn we naar erin haar huis gegaan en hebben we haar verjaardag gevierd. En rocio en ik hebben wat met Peyton gespeeld. Het is ongeloofelijk hoeveel speelgoed dat ze heeft. Ze is nog maar zes jaar oud en de kelder is al volgepropt en dat is nog alleen maar de kelder. Om van haar kamer en de living nog maar niet te spreken. Rond 9 uitzijg we dan naar huis gegaan en rond 11 uur zijn rocio en ik gaan slapen. Gelukkig had ik een extra dekentje aan de kant van mijn bed gelegd want in het midden van de nacht had ik plots geen dekens meer en dus kon ik dat klein dekentje wel gebruiken. Zondag ochtend weet ik niet meer wat we hebben gegeten maar ik weet wel dat rocio en ik onze pompoen dan gekerft hebben en dat rocio rond 3 uur naar huis is gegaan. En dat was zowat mijn weekend maar vrijdagavond was het leukste.
Hey iedereen, Ik zal een beetje vertellen over vorig weekend want het was echt leuk.
Donderdag: dit weekend word geweldig. Rocio, Daniela en Lucie komen vrijdagavond slapen en rocio blijft zaterdagavond ook slapen omdat haar gastfamilie weg is voor een weekend. Vrijdagavond gaan we naar de trail of terror. Een soort haunted house voor halloween waar we superveel gaan schreeuwen en bang zijn. Het gaat geweldig zijn, hoop ik. Zaterdag als Lucie en Daniela weg zijn gaan rocio en ik pompoenen kerven. :) ohh ik kijk er al zo hard naar uit. Nu, dus donderdagavond ga ik een heleboel pannenkoeken maken voor morgenavond en morgen heb ik senior pictures over de middag arggg... Vandaag was ook super want ik zat tijdens lunch bij de andere Exchange students en ze zijn met meer en leuker dan ik had verwacht. :) :) :) en ik ben ook superblij want Chiara was jarig vandaag en ik had een portret van haar gemaakt voor haar verjaardag en ze was zo blij wat mij ook blij maakte....
Maandag: ik ben dit aan het schrijven ( in mijn boekje zodat ik het niet vergeet) in de geschiedenisles. Vrijdagavond zijn rocio en Daniela samen toegekomen en hebben we avondeten gegeten en als dessert een paar pannenkoeken met Nutella natuurlijk. ( Nutella schijnt een internationaal ding te zijn want iedereen van over de hele wereld kent het en is er zot van) en dan zijn we begonnen naar een film te kijken omdat Lucie pas om 15 na 8 zou toekomen en we wat moesten wachten. Toen ze er eindelijk was zijn we direct vertrokken naar trail of terror. Maar omdat we zo laat vertrokken en we vast zaten in super veel werken op de weg besloten we naar Farmstead te gaan. Iets dat dichterbij was en langer open was. Plots waren we achter een auto aan het rijden met nogal veel gerief in zijn laadruimte achter de auto toen we plotseling een dood hert ontdekten tussen al het gerief. Judy maakte ons wijs dat ze het oog zag bewegen en dat het hert halfdood was. Natuurlijk geloofden Lucie, Daniela en rocio het en begonnen ze te schreeuwen ( vooral Lucie ) en zeiden ze dat ze het oog ook zagen bewegen. En dan plots langs de rand van de weg liep er een ander hert zomaar in het midden van een parking in het midden van de stad.
Achter dat we toekwamen op het nieuwe spookding zijn we in een monster gegaan waarvan ik dacht dat het minder eng zou zijn maar het dus niet was. Ik was er al eens in geweest met Luc en Ria toen ze me ooit een meegenomen hadden naar Brussel toen ik nog wat jonger was. Toen waren er geen monsters in het monster wat nu wel het geval was. Het was pikkedonker in het monster en de kleinere monsters doken uit het niets op. Ik was vooral aan het lachen omdat het zo grappig was om mij vriendinnen zich te zien klampen aan elkaar ( lucie aan mij en rocio aan daniela ) en judy die tegen de monsters begon te praten en deed alsof ze ons beschermde. Toen we eruit waren was Lucie terrified ( geen idee wat het in het Nederlands is) ze zat op de grond en ze 's bijna aan het Wenen. Het doolhof in het maïsveld was erger omdat het zoveel groter was en het echt pikkedonker was tussen de maïsstengels.
Het doolhof begon met een zombie rasta clown met alleen maar wit in zijn ogen die ons achternazat met een werkende kettingzaag. Natuurlijk waren we kapot van de schrik want hij richtte de hele tijd met de kettingzaag naar ons benen en begon te lopen wat echt gevaarlijk was. Toen hij eindelijk weg was waren we nog banger dan in het monster en gingen we maar voetje voor voetje vooruit door het maïsveld omdat er in elke rij van het maïsveld een monster kon zitten om ons te doen schrikken. Het ging echt verschrikkelijk traag en ik dacht dat het voor eeuwig duurde. Op een bepaald moment begon Judy ons voor te stellen dat we de monsters voor een date konden vragen. Toen het volgende monster tevoorschijn kwam ( hij leek een beetje op het gezicht van uit het schilderij ' de schreeuw' was Lucie aan het schreeuwen ' I am French and I love you' haha het was zo grappig dat het monster dat blijkbaar ook supergrappig vond en haar voor de helft van het maïsveld volgde en de hele tijd ' Lucie I love you too ' zei. Op een bepaald moment moesten we door een donkere box gaan in het midden van het maïsveld en op het einde wachte dat monster ons weer op met 2 van zijn vrienden en hebben we een groepsfoto getrokken en heeft het monster tegen Lucie gezegd dat ze de foto op Facebook moest zetten en hem erin taggen nadat ze hem toevoegde op Facebook en hij heette Dwaine en hij ging naar school in Middleton High school. Natuurlijk hebben we hem achteraf niet gevonden op Facebook. Achter dat we uit het doolhof waren zijn we wat gaan springen op een supergroot luchtkussen dat in de grond begraven was (half) watvzeer ontspannend was na het doolhof en daarachter zijn we rond 11 uur naar huis gegaan.
Ik ga dit bericht nu even opslaan voor de zekerheid en dan begin in verder te vertellen in een ander bericht.
