de laatste vier uren met George up boane wa begoste als een chauffeurke die ons ging rond oeganda voeren es geevolueerd noar ne moat en wuk voor jien nie aljiene chauffeur, moar gids, weet vele over zijn land, psycholoog in moeilijke tijden, mijn zwarte papa die verdomme alles gedoan et voor oes om het leven in die rare periode hier in Oeganda deur de verkiezingen zo goed mogelijk dan dat ie koste liet verlopen ne mens met een érte die zorgt voor zijn volk .. respect moat .. jammer genoeg et het afscheid in mineur geweest daar dat den auto voor den tweede keer in panne stond pal up de evenoare de batterij opnieuw - up en ten versleten.. toch nog aan de praat gekregen maar hij kon hem niet meer afleggen - dus auto uit, bagage eruit, ne dikke knuffel gegeven en hem gezeit wuk dakke ier juiste getypt et een skoone fooi van 2OO euro gegeven .. mijn oar stond rechte up mijn armens enke hem zag weg rijden en bam door de poort en weg met de laatste zwaai kgoa nie sentimenteel doene moar stond een traantje in mijn oogske jientje in mijn lui en jientje in mijn rechts de tocht bracht nie meer veel speciaals vier uren skoone boane van de president zijn ne ene stad naar Entebbe waar dat ie zijn bureau et ne heuvel helemaal afgeschermd van de buitenwereld voor em aljiene hij bracht oes naar 2 sisters hotel wuk een plekke wel xkes duurder dan gewente moar skoone korting gekregen slaap hier nu voor 75 us dollar .. maar we sparen 35 euro uit voor den taxi vanuit Kampala - krijgen nu vrij taxi vervoer naar de luchthaven en de prijzen hier in Entebbe zijn zo hoog eigenlijk voor deftige accomodatie overal in het land - prijzig maar we hebben iexiepiexie klein zwembadje, zitten met zicht up de lake en nu en ton komen hier 1OOOOOO lakeflies up bezoek ze komen en ze gaan maar tzit ton gruisdikke eran je moet dan gewoon joen bril an doen moar bijten of prikken doen ze niet de nadorstfles is nodig vandaag daar we gisteren een groot en laat stuk gespeeld hebben met twee Oegandezen een jong rijk koppel .. de rum, de wijn, het bier het stroomde veel leute gehad twas jientje met haar op haar tanden .. de jongen kwam net van Zwitserland voor zijn werk en tonne het decadenste es mijn kamer . na duizenden waterdragertjes te zien langs de weg die soms kilometers moeten lopen om hun water te halen en thuis te brengen .. kom je in de douche van je kamer en krijg je een regenshower kdo tloopt met bakken uit de sproeier en jok ke der verdoeme van genoten geen ene keer geen twee keer maar 6 kjiers in een paar uren tijd . kweedet test erover maar achter 19 dagen slechte douchen, soms met ne bassin zelfs heb ik er goe van genoten we zijn hier gediend lijk ne hond met vlooien goen na naar de beach ant Victoria meer gaan eten en binnen een uur of zesse zijn we het gat in weg van de skoon land dakke beschreven et in mijn gedichte dakke juiste gepost et twoas af dada xxx
andere kant van de lake - Mbarara (hoofdstad van Museveni - President)
de vorige nacht afgerond met George elk nog een pintje of twee gedronken.. wel ja pintjes het zijn eigenlijk halve liter flessen dat ze hier drinken en die kosten gemiddeld een eurootje voor jientje.. smorgens vroeg kwam ik wakker en heb een koud douchke gepakt, daarna een uur of twee fotos bewerkt want ik stond al redelijk wa achter en daarna ontbijtje gaan pakken rarara ja alweer eieren, thee, een toast en enkele stukjes fruit enne gisterenavond hebben we voor het eerst een echt stuk vlees gekregen die onder de Westerse normen viel een steak pepper klaargemaakt door de kok we feliciteerden hebben en benoemden hem tot beste kok van Oeganda hij straalde en stelde voor om de dag erop zijn specialiteit te proeven dat deden we dan ook maar soort kleine rivierkreeftjes maakte er drie verschillende klaar in massala (mijn favoriet), gebbq en dan nog in een ander rood sauske waar ik niet kon uitmaken wat er precies inzat dit met verse aardappeltjes en advocado njamie het deed hier wel echt deugd dat je telkens kon kiezen uit puree, aardappelen, rijst en/of frieten
De twee kelners gaf ik elk een shirt van Lone Wolf ze waren er heel blij mee en ik kon ze eigenlijk niet beter geven dan daar want savonds kan het daar goed afkoelen ze noemen trouwens deze plek - het Zwitserland van Oeganda .
Daarna alleen de berg op om zicht te krijgen over lake nkuruba een tochtje van een uur met hevige stukken klimwerk in maar deed deugd nog efkes de benen te strekken vooraleer we terug de auto in moesten voor een uur of vier richting Mbarara het pad slingerde tussen hutjes en veldjes waar vooral vrouwen de akkertjes bewerkten wat je hier ook eigenlijk veel tegenkomt zijn gasten die aan de rand van de weg, manueel rotsblokken uit de rotsen kloppen en ze daarna nog eens in kleine stukjes gravé kloppen dagen en dagen werk hoe zot kan je het bedenken niets van machines, buiten een keer een zaag op elektriek en enkele oude tractors hebben we hier niet gezien ja kwoare bezig over den berg upklimmen he op zeker moment kwam ik aan een kruising en dacht van shit als ik terugkom hoe kan ik maken dat dit goed komt ik nam enkele stokken en maakte een pijl, legde hem op de steen en hoopte dat dit niet ging wegwaaien eens daar gepasseerd kwam ik in eucalyptusbossen terecht, geimporteerd uit Australie om als ze groot en volwassen zijn te kappen wist George mij te vertellen en plotseling stond ik voor een peopsjiek hotel met zicht op de mooie lake .. jammer dat het zwaar bewolkt was maar ja ook dat gaf wel iets vreemds ik loopte binnen en stond op het balkon te kijken .. na enkele tellen kwam er iemand naar mij en begroette me Good morning, how are you zoals altijd hier dan zeg je fine en dan zeggen zij welcome hij vroeg me wat ik hier kwam doen en moest xkes uitvinden he ik vertelde hem dan maar dat ik hotels bezocht om reizen in te richten naar Oeganda met een groep van 18.. ja zou da eigenlijk geen goed gedacht zijn hij had volkomen interesse en kreeg een volledige rondleiding in da hotel prijzen zijn hier idd hoog 150-300 dollar per nacht met wel joen eike inbegrepen en joen zatte kaffee snuchtends plotseling kwam er iemand anders naar mij toe om hem voor te stellen als kunstenaar hij haalde verschillende tshirts uit .. ik bedankte hem maar toen hij verder bleef uithalen zag ik plots op een doek met verschillende prints een afbeelding van che maar che was een gorilla en zijn typische muts stond op die gorilla zijn kop, zag dan ook nog leuke letters van het woord africa en stelde hem voor om dit op een oranje tshirt te printen tegen 14u00 omdat ik dan weg moest hij vroeg een voorschot en ik gaf hem 20000 daar ik volledig vertrouwen had in die 19 dagen dat ik aan het reizen ben ik vertelde hem dit ook en we vertrokken samen langs een andere weg naar beneden beetje tetteren over koetjes en kalfjes maar zoals zovelen was ook hij soms moeilijk te verstaan we kwamen aan een splitsing die ik herkende van de dag ervoor en daar liet hij mij verder wandelen naar beneden aan de linker kant en hij vertrok naar rechts ik dacht dat hij in dit dorpje woonde maar blijkbaar had ik dit misverstaan dus alleen op weg, te voet richting dal over de rode aardeweg kmoe eerlijk zeggen, dakke up een bepaald moment mij zelve vervloekte toe het stappen maar bleef duren niet dat ik niet graag stap, maar de twijfel of ik toch wel goed bezig was alhoewel ik het voor meer dan 90 procent zeker was en na vele draaitjes en keertjes kwam ik aan mijn eerste herkenningspunt en was ik weer op mijn gemak een kast van een hotel dat we de dag ervoor gezien hadden op de weg probeerde ik nog een school voor weeskinderen te bezoeken dat ik te weten gekomen was via onze Deense vrijwilligster de nacht ervoor maar helaas waren de poorten dicht enkele mooie shots kunnen maken van mensen langs de weg de lange weg bracht me terug naar het hotelletje en gaf eigenlijk buiten mijn stom gevoel geen miserie nu en dan was het weer van hello mzungu how are you maar voor de rest verloopt alles hier rustig, vriendelijk en vredig oh waarom kan da nie in Europa waarom moeten wij altijd opdelen in huidskleur hier zijn wij de strangers de bleekscheten maar niemand is ambetant ik zette me bij de twee vrijwilligers die stories aan het lezen waren van de kinderen in school .. en tergelijketijde ze aan het verbeteren waren ze stelden voor of ik er ook een paar wilde lezen dat deed ik met plezier het waren verhalen geschreven van kinderen tussen negen en zestien jaar de meeste verhalen gingen over de dagdagelijkse dingen van het leven uit de hand van een kind veel over slangen, dat ze zien en stenigen zelf, hun broer of vaders over een busrit voor de eerste keer naar de stad om tante te gaan bezoeken ze zag dieren in een boom en vroeg aan haar mama wat het was een aap kwam terug na een week met inkopen uit de stad dat ze dan verdeelden onder elkaar een ander verhaal was een fantasie verhaal over uithuwelijken een droom over de witte prins op witte koe er waren dan ook een paar kinderen die schreven over deze twee meiden .. de traantjes sprongen in de ogen als ze de verhaaltjes aan elkaar voorlazen die kinderen waren dankbaar dat god deze twee meisjes van een ver land naar hier stuurde om hen onderwijs te geven ze droomden en hoopten dat ze voor altijd hier zouden blijven maar beseften wel dat hun rijke huis ver van het hier arme Oeganda was en ze daar terug naar toe moesten op een dag en dan eentje dat ik gefotografeerd heb was er eentje met als titiel alcohol alcohol je verspilt al ons geld, je maakt dat man en vrouw de hele nacht ruzie maken, kinderen wenen dan thuis, geen geld voor school en ook geen geld voor voedsel, was ik aan de macht, alcohol ik doodde je, jij bent de schuld dat een kind geen rechten heeft , geen zout, geen suiker, geen zeep, geen kledij, geen voedsel, geen schaduw, hoe kunnen we je doden ik toonde dadde aan George en hij bekende het probleem in vele gezinnen op het moment dat ze iets verdienen gaat alles op in zakjes drank en zelfgebrouwen bananenbier de vent zuipt, de vrouw moet het harde labeur doen het kind zit dan tussen al die shit op een paar vierkante meter platen kot hun huis waar de dronken man thuiskomt en amok maakt en nog geen uur later kregen we zelf een mooi voorbeeld we wilden wegrijden met de auto maar de batterij was plat hij moest hulp halen en daar kwamen twee mannen al redelijk uit de haak met een batterij er werd in hun taal gediscusieerd, later vertelde George dat ze 20000 willen hebben .. hij stelde 5000 voor en ze wilden niet werken voor 5000, dan maar 10000 want met het geld dat ze kregen gingen ze de hele namiddag kunnen een feestje bouwen het was een geschenk dat onze batterij zo plat als X was en na het lange wachten en mijn gevoel 100% bad was daar dienen typ nie van zijn woord was geweest kwam hij vijf voor twee binnen in het hotel ik had juist het verhaal verteld aan George en hij lachte met zijn typische glimlach ik vroeg hem wat denk je komt hij of niet en daar stond ie met eer rode sthirt met niets op hij kwam vertellen dat de drukker niet aanwezig was momenteel en dat hij nog een kwartiertje nodig had om dit in orde te brengen George noteerde zijn adres en telefoon en die gast vertrok were en dan op weg voor vier uurtjes terug richting bewoonde wereld eerste stop dienen gast zijn winkeltje na een heel eind rijden hij woonde eigenlijk in de eerste stad dat we tegenkwamen op een dik half uur van de plaatst dat ik hem tevoet tegenkwam hoe doen die gasten dadde hier allemaal nie te verstoan maar de bodabodas (lokale brommers) spelen taxi voor 5OOO shillings brengen ze jou van het ene naar de andere plekke en ik heel content binnengewipt in dien zijn winkelke maar den drukker wast er nog niet . dus pech geen originele oranje die eigenlijk rood ging zijn tshirt .. nog enkele shots door het raam genomen van wat ik zag langs de weg de mooiste zal een foto zijn van een fiets met gewoon alle groenten dat ze hier kweken eraan de lokale groentenboer zo schattig je ziet er natuurlijk ook met trossen bananen, ananassen, een fiets vastgehouden door iemand op een brommer , eentje die met een stapel brandhout balanceert over de weg watercans.. tientallen overal aan en rondgebonden . te gek maar waar hier nu beland in Mbarara efkes kort gewandeld de mensen hier laten je ook gerust en dan in ons donker hotel gekropen bah niets voor mij saai gelukkig hadden we een balkonnetje en konden we nog een beetje genieten van het leven zoals het is hier in de stad nog een paar nightschots gedaan, spelen met licht vanuit de voorbij rijdende autos en vele brommertjes gisterenavond dan spaghetti gegeten in boulonaise, aperootje gedronken uit de lokale winkeltjes van twee op drie meters allemaal netjes op een rij , straten na elkaar en bedje binnen rond middernacht tis nu 8u22 en benne beginnen typen te zevenen olf nu tijd voor een ontbijtje en dan voor de laatste dag op weg met George die ons tot in Entebbe zal voeren we skippen Kampala voor de zekerheid jammer want ik had graag eens het nachtleven gezien daar het blijkt een stad te zijn die nooit slaapt dus ging het voor mij een mooie afsluiter zijn vnv maar door de verkiezingen en hier en daar de schermutselingen in het land kiezen we voor het zekerste . vandaag dus terug over de evenaar rijden richting Entebbe om daar morgen onze dag door te brengen voor we op het vliegtuig moeten om kwart voor 10 savonds xxx.. en mijn kopke, voor diedee dien rap were willen ziene tes nu heel dichte aan het komen zal ook blij zijn om jullie allemaal terug te ziene Oeganda - een ruwe diamant die nog ontdekt moet worden door de massa maar eens de chinezen hier gedaan ene met de boanen an te leggen goat rap goane peizek voila zie xxx
bwindi en free day with apero time and real european music
Bundi national park - gorilla tracking
vanmorgen om vijf uur opgestaan om een uitstapje te doen naar iets dakke al meer dan vijftien jaar verlang - Gorilla tracking en ze zien in hun natural habitat hoe kan je da beter doen dan met je trouwhemdeke an vertrokken hier rond zes uur, een beetje in retard daar Kootje de nacht ervoor echt ziek was geweest overgeven en diarree .. maar toch sterk dat ze is meegegaan om deze tracking te doen hoedje af Kootje je verdiend een pluim op je hoed vandaag vertrokken in het donker langs het meer en ik moet zeggen het was magisch het zonnetje zien opkomen rond de lake, vannacht kreeg ik toen ik pipi moest doen een pracht van een onmetelijke sterrenhemel kdo.. trouwens na een halfuurtje over deze slechte weg te vierwielen.. kwamen we aan de grote weg om kort daarna te beginnen aan alweer een heel slecht stukje rode aarde over de dalen ging er een mist en het was superschoon maar helaas geen tijd om dit op camera vast te leggen de kinderen zagen we al te voet met hun boekje in hun hand en hun potlood in hun schooluniformke richting school wandelen truck vol geladen met mensen, dieren en goederen zagen we voorbij passeren, we waren moe maar we mogen nog blij zijn dat we dit oud comfortabel vier maal vierke ter beschikking hebben .. als je rondom jou kijkt is niets beter dan wat de muzungu (blanke man) inzit in een taxi bijvoorbeeld een gewone wagen stoppen ze drie mensen vooraan naast de chauffeur in een busje van achttien personen proppen ze eivol bijna het dubbele na 45 km slechte weg kwamen we aan in Bwindi national park.. we kregen een briefing van de dos en donts en vertrokken met een groepje van vijf toeristen, twee gewapende politieagenten om eventuele olifanten die onze paden kruisten of andere dieren af te schrikken door te schieten en een gids gezellig tempo .. pipi mocht op aanvraag, kaka ook maar dan moesten ze een putteke delven niet nodig geweest het pad ging berg op berg neer, op goed onderhouden wandelpaden, verbinding werd gemaakt via walkietalkies.. voor wij vertrokken waren er al drie sporenzoekers op stap om te kijken waar de gorillafamilie hen ophield we stapten na een familie van 18 dieren, met een zilverrug en enkele babies, de jongste vijf maand na een uur of twee te stappen kwamen we aan een punt waar we echt de buch inmoesten recht naar beneden voor een heftige afdaling was ik maar een berggeit geweest vanaf dan vertelde de ranger dat we binnen het uur in contact gingen komen met de groep en zo gebeurde na nog een kort padje te volgen over enkele moerasachtige plekjes moesten we de struiken in ja mannekes 1000den insekten, vliegachtigen zwermden rond onze kop.. gelukkig beten ze ons niet .. amaai nie te doene we kwamen plotseling in contact met de drie vooropgestuurde padvinders en ja ik had plotseling het eerste oogcontact met een gorilla tussen de struiken niet goed zienbaar we begonnen te stappen en ja als eerste in de rij na de ranger zag ik de zilverrug onze weg kruisen op enkele meters voor mijn neus jammer genoeg was mijn camera nog niet klaar en kon ik het mooie moment enige moment niet vastleggen maar het is op mijn netvlies gebrand daar sta je dan mens en dier in een omgeving dat je niet gewend bent verre van de bewoonde wereld op deze magische plaats we volgen hem een tijdje hoe ze kapten met machettes een weg tot waar de dieren zich voederden.. ze probeerden dit zo dicht mogelijk te doen en ze maakten dat er zo weinig mogelijk takjes voor zaten de zilverrug zag da nie zitten en dook dieper de struiken in wij maar volgen we zagen hem onder struikgewas kruipen, hij legde hem neer en konden zijn grijze rug en grote hand bewonderen .. zijn kopke jammergenoeg niet meer de rangers deden wel hun geluid na en sloepgen op hun borst maar de chef moest er niets van weten jammer zo een majesteus beest al snel vervolgen we ons pad hogerop en kwamen we in contact met een moeder en baby van vijf maanden oud in het perfecte zonlichtje wat een ervaring vliegen rond onze kop vergaten we en het was tijd om portretten te trekken ze volgen hun track door het dichte struikgewas, deels varens, deels stekelachtige planten en zelfs braambesachtige bessen om ze te observeren ge moest verdoeme goe kijken waar je je voeten zette maar de sporenzoekers deden goed hun werk ze gaven ons een uurtje het beste van wat ze konden geven van gorilla naar gorilla op zeker moment kwamen we in contact met drie gezellig samen aan het eten toen op een bepaald moment het pad vrijgemaakt werd en Gery het kleine bergske wilde opklimmen om te fotograferen schoot er een van die drie naar voren en maakte een gebrulletje was even verschieten maar hij trok zich snel terug de spoorzoekers zitten alle dagen in deze situatie en weten wat ze doen als afsluiter op de taart konden we er eentje op zijn geheel bewonderen voor minuten lang eens sad kijken, eens nonchalant, eens neuspeuteren, eens ons nakijken helemaal op zijn gemak da waren de laatste beelden van deze uitzonderlijke ervaring wetende dat je in het enige gebied ter wereld zit, in de groene long op de evenaar van Afrika tussen Rwanda, Congo en Oeganda gelukkig voor ons aan de juiste zijde om deze dieren te bewonderen da allemaal in mijn trouwhemdeke mijn jarenlange verlangen werd verwezenlijkt met dank aan mijn familie die dit mogelijk maakt ieder jaar opnieuw merci daarvoor de tocht terug was een redelijk heftig tempo maar ik heb me uitgeleefd en liet de rangers niet in de steek .. te eerste je ziet ze stappen door een landschap dat je niet gewoon bent en zo kan je zien hoe zij stappen eentje noemde mij de berggeit omdat ik goed volgde hij vroeg wat voor werk ik deed en vertelde dat ik een goede conditie had het deed voor mij gewoon deugd om in de natuur eens goed door te stappen, zwetend en genietend van deze mooie ervaring hij vroeg waar ik woonde en toen ik vertelde dat ik in Belgie woonde zei hij dat hij niet wist waar het lag daar hij nooit naar school was geweest en geen boeken had ja hier zijn er zovelen na een lange tocht terug kregen we allemaal ons diploma met de datum, welke groep we hadden bezocht en onze naam erop grappig wij moesten eerst onze naam op de omslag schrijven, daarna noteerde een andere ranger de naam op de diplomas, werden dan in de envelop gestoken, de namen voorgelezen , voor iederen applaus en weg waren we Boyke ik heb geen tshirt gekocht voor jou maar wel een grote houten geverfde zwarte met een sttreep grijs op de rug gorilla gemaakt door een jong gastje aan de entree van het park kostprijs 20 dollar neen ik heb niet afgedingd het was gewoon mooi en af tegen dan was het drie uur en sedert vijf uur in de morgen hadden we niets meer kunnen eten, gelukkig vult water ook de buik op weg terug naar het hostal aan het meer op zoek gegaan naar voedsel niets het enige dat we konden krijgen was in een resortje langs de weg frieten met sla maar we moesten bijna een uur wachten vooraleer het ging klaar zijn, op vraag van onze papa George we beslisten om op zoek te gaan naar fruit maar ook dat bleek moeilijk dan zit je zo dicht bij highlight nummer een van oeganda en ge vindt nog nietepiete we konden plots enkele advocados op de kop tikken voor enkele 1OOO shillings nog geen euro, dat we net opgegeten hebben met een beetje zout en enkele bananen op de lokale markt waar iederen ene patat liep van de zakjes kortendrank van 100 ml dat ze opzuipen op basis van suikerriet voor een prijs van 700 shilling wetende dat 3600 shilling = 1 euro de lokale business markt bestaat eigenlijk uit allemaal houten kotjes van een paar vierkante meter waar groenten, fruit, een velomaker, een kapper, allemaal samen zitten om hun ding te doen .. en de lokalen die na het vele zware manueel werk dat ze verrichten eentje komen drinken een groep vrouwen vroegen mij om geld voor drank en sigaretten redelijk al uit den haak met kindje bij hen ja ik laat het aan jullie over wat je erover denkt peize dakke na een week hard zwoegen ook ne keer de remmen zou loslaten kostprijs voor da gorilla uitstapke 65O euro ik heb het George gevraagd de lokalen kunnen voor 150 en diegene die hier wonen en niet van OEgandeze afkomst zijn gaan voor 450 dollar.. een pak geld maar als je dan ziet de weg ernaartoe dat alle bergen die vroeger woud waren, we rijden op een van de meest bevolkte plaatsen van Oeganda waar landbouw tot op de bovenste toppe van de bergen wordt beoefend en dan plotseling zie je dan ne berg of vier nog begroeid in echte brousse in de verte dan is het wel de moeite om dit te betalen vind ik er zijn nog 800 van deze dieren in leven en hun leefomgeving komt kleiner en kleiner zitten opgesloten tussen ons de mens en hun bedrijvigheid en aan de kant van Congo en Rwanda is het blijkbaar een echte ramp voor hen voila zie alweer een dagje voorbij tijd voor een douche dada ...
rustdagje aan de lake op vraag van ons. Gisterenavond nog lekker gegeten en eentje gedronken moe maar voldaan bedje binnen rond tien uur. Alweer een pracht van een sterrenhemel .. wow nergens licht op de aarde alleen in de donkere nacht magisch vanmorgen opgestaan rond zeven uur en een pulleke thee op mijn gemak uit gedronken terwijl ik las in een boek over Oeganda ik las over de pygmeeen.. een volk bestaande uit jagers die in het bos leefden, verbannen uit hun omgeving in Bwindi national park in de jaren 50 daar de Gorilla voorrang kreeg op hen ze hebben ze verplaatst en wilden dat ze landbouwers kwamen, alles ten spijt net als de IK in het noorden, verbannen om Kidepo nationaal park op te richten wilden ze niet wijken jammer voor hen dat ze de bergen niet in konden vluchten daar er geen plaats meer voor hen was een mooi stukje dat ik las was het volgende, verteld door een van hun stamhoofden aan een journalist jaren later we hebben altijd i het bos geleefd zoals onze vaderen en voorvaderen, ik leefde van jagen en verzamelde eetbaar fruit in de bergen. Dan kwam het verdict.. ze verwoesten eerst ons bos, en bezaaiden onze omgeving ze bleven maar ontginnen en kappen totdat ons stukje bos omcirkeld was door hun velden.. op de dag vandaag bereiken ze zelfs bijna onze hutten waar zijn onze bossen gebleven,ons jachtgebied ?? in plaats van bossen zijn we nu omringd door aardappelen en daarna moesten we wijken voor de dieren waar we jaren mee samen geleefd hebben .. de gorilla ik las ook een stukje over Koni de rebellenleider .. het strafste verhaal was een afslachting in een dorp van de helft van de bevolking .. ze werden in stukken gekapt voor het oog van hun familieleden en daarna gestoofd in een grote stoofpot de overgebleven waren verplicht om hen op te eten .. ja ze hebben hier ook een bewogen geschiedenis vol wreedheden .. na het late ontbijt.. rond tien uur ben ik en Kootje dan naar een schooltje gelopen hier dichtbij we werden ontvangen door de directeur die ons een rondleiding gaf door de klasjes aan elkaar getimmerde klasjes met golfplaten, in de klas een bord, enkele bankjes en stoeltjes op de rode aarde het was net examenperiode bij ieder klas dat we binnenkwamen stonden alle kinderen op en riepen in koor goodmorning .. na een tijdje rechtstaan gingen ze op bevel van de directeur allemaal weer netjes stil gaan zitten ik nam per klasje enkele fotos toen ik vroeg hoe het was zeiden ze allamaal in koor good sir de kleinste waren aan het spelen buiten op een graspleintje met speeltuigen erop zoals schommels, een wip, een klimrek en twee getimmerde doelen zonder voetbal met achter hen een mooi zicht op het vredige meer groots maar zonder enig teken van leven erin het is een te diep meer, onstaan jaren geleden uit een rivier heel diep door een aardse gebeurtenis ze hebben geprobeerd om hier vis van een andere rivier over te brengen maar zonder succes we kregen ook nog inzicht in de examens die reeds verbeterd waren van de kinderen .. ja mannekes tis hier nog veel werk aan de winkel gewoon barslechte resultaten maar ja hoe kan het anders ouders moeten 150000 shilling bij elkaar sparen om hun kind naar de school te brengen sommigen kunnen pas naar school aan de leeftijd van bijvoorbeeld negen jaar en leren dan tellen en schrijven ja hoe kan een regering de kinderen zo dom houden, een alweer verloren generatie en ze zijn met duizenden van die bubbels en tieners en zo kan je natuurlijk als president een bevolking dom houden he, daarbij nog eens hun diepe geloof in onze god de vader en je hebt de ideale combinatie om als president te doen en laten wat je wilt in weelde terwijl de gewone bevolking zo dom gehouden wordt als een achterdeur . een ontwikkelingsland met jaren aan een stuk barbaren van presidenten aan de macht Boy en Lemmy wees blij dat je in Belgie geboren bent en maakt iets van jullie leven met al de kansen dat jullie krijgen in onze gemeenschap sta daar maar even bij stil vanmorgen wilde ik douchen en tanden poetsten maar naar twee dagen verblijf is het water op
dus wachten tot vnv om ons te wassen straks na het middageten gaan we verder naar de andere kant van de lake voor een overnachting in een beetje meer luxe morgen dan naar een stad, op vier uurtjes rijden van hier en overmorgen naar de hoofdstad zal snel gaan en ja ik zal Oeganda en zijn bevolking en dierenrijk missen maar alle mooie liedjes duren niet lang en aan alles komt een einde
enne we zitten in de luxe langs de andere kant van het meer 60 euro per nacht maar we hebben nog een 3miljoen van onze shillings over van ons budget van 1500 euro een gjiestig plekske met toffe mensen rondom ons .. dus genieten en volop tijd voor den eerste echte apero in bijna drie weken tijd the end is near tijd voor de memories op te halen van de reis tussen een happy koude apero
Kalinzu Forest (chimpansee trekking) - Kazinga channel - Lake George Lake Edward (Queen Elisabeth national park)
Gisterenavond een heel leuke avond achter de rug samen met George zitten tetteren en een aperootje gedronken en lekker gegeten in dit pas nieuw ondekte plekje dicht bij Kalinzu Forest supervriendelijke mensen, de manager erbij om ons te bedanken dat we er waren en een beetje blablabla een echt onweder gehad juist voor we bedje binnen sprongen rond 22UOO.. ik had geen sagretjes meer en in dit onweer liep er toch nog een zwartje voor mij achter twee pakjes lieve mensen vanmorgen was George een beetje te laat op .. ja apero met de Belgen is hij niet gewoon he hij veronstschuldigde hem maar we vonden het leuk een keurig ontbijtje gehad met fourchetten en messen genoeg voor een vier gangen menu op restaurant bij ons de bazinne wou ons op de foto, wij haar en haar personeel en na een beetje kiekjes trekken weg rond zeven uur dertig smorgens voor de trakking na een halfuurtje rijden kwamen we ter plaatste het licht had nog nooit zo mooi gezeten na de regenval van gisteren donder en bliksem inclusief een vrouwelijke gids stelde zich voor en aan haar babbelen te horen mochten we erop rekenen dat ze haar op haar tanden had na enkele belletjes via gsm en korte briefing op weg na een tijdje kreeg ze bericht dat er chimps gesignaleer waren in het bos George werd terug opgeroepen om ons dichter ter voeren en weg waren we het primatenbos in ik voelde x .. ik had er zin in dicht in contact komen met het dier die genetisch dichtst vanal bij de mens staat de chimpansee .. het oerwoud was nat en uitgestrekt dit hadden we reeds gezien vanaf de weg ernaar toe waar we een mooi zicht kregen vanop de weg in het dal nadat George ons gelost had in het oerwoud gingen we op stap op een wandelpad die redelijk breed was de madam op kop met een stap om u tegen te zeggen neen oma jij zelf ging ze niet kunnen volgen met de oren open en haar ogen open stapte ze in volle ornaat en zelfszeker van ik gaat da ier klaren door deze enige plaats na korte tijd stelde ze voor om ons regenbroek en regenjasje aan te trekken want nu ging het grote werk beginnen dwars door het oerwoud op zoek naar zij met de machette voorop stappen erekederie door het dichtbegroeide bos er werd ons verteld dat we wel vier uur gingen moeten stappen mogelijks om deze beesten te kunnen zien maar na nog geen halfuurtje had gidske ze in de gaten jammer hoog in de bomen in da heel dicht begroeide bos .. zagen we de eerste rug na een tijdje wachten begon het feestje het was een groep van 15 dieren groten en kleintjes maar moeilijk te fotograferen wel enig ik genoot terug van mijn verrekijker .. minder van mijn fototoestel gery deed wel zijn best om alles in beeld te brengen daar zijn lens voor zo een dingen beter is ik vond het enig zo dicht te staan bij deze schitterende dieren neen we hebben niet constant hun schattige totje gezien maar toch zien hoe en waar ze leven en hoe die gidsen ze zo snel vinden superervaring beetje tjoolen door een echte brousse op zeker moment konden we toch wel meer dan een kwartier genieten van eentje die heel stil bleef zitten op zo een tien meter van ons in zijn boompje een ander moment kort nadat we de eerste rug gezien hadden was het geroep van de dieren na elkaar wat een machtig geluid haren recht op de armen een ander mooi moment was toen er een van de kleintjes voorbij bengelde aan een van de takken hoog boven ons met het blote oog niet te zien met de kijkertjes wel voor mij een dikke tien op tien kwille dadde nog wel eens doen
terug naar ons gastenverblijfje voor onze lunch op te halen dat klaar verpakt stond om mee te nemen verder op weg richting de hoofdingang van queen elisabeth we kregen nog eens de slangenarend in beeld en zagen ook nog een groep witstaartcolobusapen in het schitterende licht langs de weg stopten ook verschillende keren om mooie kiekjes te maken van vergezichten in dalen .. uitgestrekte savannes, bananenplantages met hier en daar huisjes erin , en weer mensen die langs de weg floreerden fuck in een straatje kan je wel 1OO wereldschijven van fotos trekken in ieder fucking straatje ik ben ervan gebeten maar ja we moeten content zijn met wat we nu al op de camera hebben George stelde voor om een loopke te doen naar de kratermeren in het park we hadden nog een beetje tijd over en het was were BAM erop ge kunt het voorstellen als kijken van oma haar appartement op de noordzee zo een uitgestrekte vlaktes kwamen we te zien . onvoorstelbaar zou Eddy Wally gezongen hebben en dat is zo en dan het eerste kratermeer, het tweede een eindje verder, het derde nog een eindje verder het grootste van de drie alweer toppie het vierde en vijfde waren niet gevuld met water maar met bebossing raar maar waar in de verte puntjes, die dieren bleken te zijn vooral bizons en olifanten die water dronken uit deze zoutmeren aan de kant zag je mooie afzetting van zoutachtige mineralen waar flamengos normaal gek op zijn, jammer genoeg kregen we deze niet te zien tijd om in te tjekken op onze slaapplaats van vandaag in het park twee bandas naast elkaar dicht bij het restaurantje met zich op het Kazinga Kanaal alweer alleen de geluiden van de natuur de vele vogeltjes die fluiten en hier en daar een hels geluid van een of ander zoogdier rond drie uur in de namiddag de boot op voor een tochtje van twee uur over het kanaal , je ziet onze dagen zijn goed gevuld en de dagen vliegen zo snel voorbij in het schitterende zonlicht konden we weer genieten van het leven langs het kanaal wat dieren en vogels betrof juist hetzelfde of enkele dagen geleden in Murichon falls op de nijl maar weer op en top mooi badende olifanten, spelende olifanten, nijlpaarden die een poepke doene, honderden vogelsoorten waar de ijsvogel en de visarend weer de moeite waren om ze uur na uur te begluren zoekend achter visjes in het kanaal fladderend boven het water en bam als een pijl naar beneden duiken om prooi te vangen wat de ijsvogeltjes betreft madam en meneer visarend doen het net iets eleganter zittend in een boom glurend, opvliegend de king of the sky zwevend op de golven van de wind en plots een pijlsnelle duikvlucht naar beneden normaal zien we dadde in reprotages hier krijg je dadde om de haverklap te zien op het kanaal met onze eigen echte ogen een droom telkens weer toetje op de taart deze keer was op het einde van het kanaal voordat het overgaat in een van de twee grote meren een vissersdorpje waar de vissers hun klaarmaakten om met hun zelfgemaakte houten kleine kanoos het wilde water te kiezen om op visvangst te gaan een kleurrijk schouwspel voila zie korte resume van vandaag terwijl we een aperootje nemen gisteren proberen in contact te komen met de Lemmy, Boy en Anneke maar helaas zonder succes in ons hostalletje vannacht voor de eerste keer op zijn afrikaans moeten kakken haha twas in drie keer omdat ik krampen kreeg in mijn kuiten dacht aan Indie maar proper de douche, het afrikaans wcgat .. alles in een gat liep weg int afrikaans wctje op de terugweg was er een jonge vrouw met kind aan het wandelen en George stopte om da madamke met haar kindje van een maand mee te nemen in de auto zo ne lieven gast ne echte kinderfan gisterenavond samengezeten omdat we twee extra dagen over hebben in Kampala en da nie echt zien zitten en gevraagd wat we konden doen en als George eventueel tijd had om een dagje bij te nemen als alles goed gaat zouden we de laatste dag van onze trip aan een of ander waterplas schrappen en vervangen door een bezoek aan de pygmeeen da klinkt scarry maar doenbaar volgens mij .. beter dan weer, kweet het tis luxeprobleem zebras, buffels, olifanten en antilopen te zien of niet
Queen Elizabeth - Lake Bunyonyi
Gisterenavond een lekker stukske vis gegeten met zicht op het kanaa.. nog een beetje zitteren tetteren met George en rond tien uur in mijn doze gekropen want we moesten alweer op om zeven uur iin de morgen voor een tochtje door Queen Elisabeth.. en wat voor eentje .. opgestaan, ontbijtje genomen met een schitterende wolkenkreatie boven mij .. echt oranje en zwarte zware wolkenpartijen .. met het zonnetje die langzamerhand vanachter de bergen omhoog kwam de visadelaar kwam me goeiemogen krijsen twee keer achter elkaar nekske beweegde zo skoone toen hij riep in volle vlucht sierlijk een beter woordje vind ik er niet voor wuk een skoone bjieste de koning van de lucht dan de auto in om een drivke te doen van alweer een vier uur .. tis lastig maar het blijft de moeite .. al die verschillende landschappen eerst weer savanne met meneer de uil die uitruste van zijn zware nacht op muizen jagen in een boom net langs de rode weg super nog verschillende roofvogels gezien vanuit de savanne ging het landschap over naar een bosrijke streek waar geregeld in een bepaalde boom verschillende groepen apen te zien waren top off the bill waren een grote familie bavianen die nieuwsgierig naar ons zaten te kijken what a feeling dan op zoek naar de lions in the threes Queen Elisabeth park is gekend als enige plaats in de wereld waar leeuwen in bomen rusten in de schaduw de fig trees noemen ze ze hier een padje die kronkelt langs de tientallen bomen helaas geen leeuwen gezien maar alles werd goedgemaakt ten eerste door de gevlekte hyena te spotten en top off the bill de laaste van de big five te mogen bewonderen de luipaard geen van ons had hem gezien maar George zijn ogen zijn getraind we stonden ervoor en zagen niets maar door zijn aanwijzingen zagen we dit prachtige zeldzame beest .. George riep hurry hurry for making a picture want naar het schijnt loopt da beest vanderek weg als hij in contact komt met mensen maar zijn maagske moet overvol gezeten hebben en hij bleef mooi liggen terwijl hij koekeloerde naar ons en wij naar hem we hebben wereldschijven van fotos kunnen nemen op amper een meter of zes tussen ons nadat we dit kronkeende pad tussen the fig trees verlaten hadden reden we uit Queen elisabeth en maakten we een stop om een vlugge hamburger achter de kiezen te slaan daarna nog een tochtje van een uur of drie naar onze slaapplek in lake bunyonyi een schitterend maar bumpy tocht dus alweer rode weg vol bubbels door een kronkelende weg met zicht op hele mooie dalen en bergen wat een landschap een landschap vol dennenbomen, die ze nadat ze volwassen zijn kappen en daarna groenten en pattatjes kweken totdat de versgeplante bomen weer groot worden handwerk is alles wat je hier ziet vrouwen die vanuit de hoge bergen, 2500 meter hoogte naar beneden schouwen langs kronkelende baantjes met op hun hoofd een zak pattaten van 40 a50 kg terwijl ze nog zwaaien naar ons bij het passeren andere gespierde blote bovenlijven mannen die met zagen dennenbomen zagen .. eentje eronder, eentje langsboven en zaagje per zaagje de bomen van meters lang in stukken te krijgen nie te doene.. op het meer zie je kleine bootjes waar gastjes vissen tussen de mooie landschappen in kom je in dorpjes dat je ziet dat ze een stukje rijker zijn dan in de andere delen van het land .. hier en daar mooiere huisjes en ook kasten van villas .. maar ook nog hier en daar een lemen vierkant huis met golfplaten George blijft een super kerel en ik stel hem voor aan iedereen die deze Oeganda reis aandurft kgoa nie boffen maar tes nie voor mietjes ge zit hier dikkens ne keer up joen tandvlees maar als het zover is dan is George daar met zijn brede glimlach en witte tandjes om alles weer op zijn typische manier weer goed te maken en opnieuw een kikske te krijgen het baantje dat kronkelde leek redelijk gevaarlijk door de vele roekeloze chauffeurs die ons pad kruisten .. veel te snel .. Maar hij kent zijn toyota vier maal vier en rijdt voorzichtig en heeft zo een accident of drie vermeden vandaag de eerste keer dat ik da moet typen maar ook dat is reizen he we got a safe feeling with him wat een beetje tegenvalt vandaag is de slaapplek tegenover Bwindi national park waar we morgen na tien jaar verlangen eigenlijk de gorillatrekking mogen doen we zitten hier op twee uur rijden van en is eigenlijk mis ingepland geweest door Sander den Hollander Was efkes slikken toen we hoorden dat we zo ver van onze bestemming waren en dit wil zeggen dat we morgen om vijf uur op moeten om om acht uur te beginnen aan deze zware trekking door nog dichter regenwoud dan dat we meemaakten bij de chimpansees maar het is nu zo en we moeten er doorheen ik zit hier nu te typen en je ziet het meer voor ons liggen, otterkes die zwemmen in het meer, het geluid van spelende kinderen aan de overkant, een krakende deur van onze paalwoning en het geslurp aan onze bacardi een welverdiende coctail na alweer een zware dag vogeltjes die voor ze slapen gaan nog een laatste deuntjes zingen en de krekeltjes die langzamerhand wakker worden puuuuuur nnnaaaaaattuuuuuuurrrrrrr . nadeel alles ligt hier weer ver van elkaar om aan een wc rolletje te geraken moet je hier een enkele trapjes nemen die eriekederie door elkaar liggen niet efficient in het donker dus zal weer zijn vannacht van deurtje open en piepie doen juist ernaast net nog een regenbuitje gehad en het beloofd vannacht ook spektakel te geven want de wolken komen dichtbij elkaar geplakt en worden zwart en er komt een windje op sorry maar weer geen facetime gedoe we zitten te ver van de bewoonde werled sorry weer geen facebook en kzal al blij zijn als ik dit bericht vandaag doorkrijg via de smartfhone van gery nu zie ik er eigenlijk het nut van in want anders gingen jullie nog niets gehoord hebben van mij voila zie tis hier nu zevenalf in de avond, acht uur eten en dan bedje binnen dada Oeganda ja tis mijn nummer een van al mijn reizen dat ik gedaan heb als de ark van Noah ooit bestaan heeft wel dan is het hier wel xxx test er geweun over .
op zeker moment kwam ik aan een kruising en dacht van shit als ik terugkom hoe kan ik maken dat dit goed komt
ik nam enkele stokken en maakte een pijl, legde hem op de steen en hoopte dat dit niet ging wegwaaien
eens daar gepasseerd kwam ik in eucalyptusbossen terecht, geimporteerd uit Australie
om als ze groot en volwassen zijn te kappen wist George mij te vertellen en plotseling stond ik voor een peopsjiek hotel
met zicht op de mooie lake .. jammer dat het zwaar bewolkt was maar ja ook dat gaf wel iets vreemds
ik loopte binnen en stond op het balkon te kijken .. na enkele tellen kwam er iemand naar mij en begroette me Good morning, how are you
zoals altijd hier
dan zeg je fine
en dan zeggen zij welcome
hij vroeg me wat ik hier kwam doen en moest xkes uitvinden he
ik vertelde hem dan maar dat ik hotels bezocht om reizen in te richten naar Oeganda met een groep van 18.. ja zou da eigenlijk geen goed gedacht zijn 
