|
Intussen is het zondagavond, en zijn we al meer dan 24 uur terug op Belgische bodem.
Onze laatste uren in NY zijn nog intens geweest.
Na de vrije namiddag op donderdag haalde iedereen alle registers open om er pico bello uit te zien.
Gelukkig was het restaurant op wandelafstand, want de meeste dames droegen hun mooiste hakjes. De heren hun mooiste hemd, bij sommigen gecombineerd met vest en zelfs das.
Een mooi, feestelijk, professioneel gezelschap.
Naar goede Amerikaanse gewoonte werd het eten aan een sneltreintempo geserveerd: onze Caesar salad was nog maar net op, of het hoofdgerecht (steak of zalm) stond al op tafel. Allemaal heel lekker, maar wel sneller dan wij in België gewend zijn.
Gelukkig konden we na het eten nog uitgebreid blijven nakaarten, tot iedereen zin had om nog een stapje in de wereld te zetten.
We probeerden, net zoals vorig jaar, af te sluiten met zijn allen op de mooiste rooftop uit de buurt. Enkele van de minderjarigen (onder de 21) lukte dit ook, maar de anderen gingen noodgedwongen op de eigen kamer feesten, wat ook een groot succes was.
De rooftop maakte iedereen sprakeloos. Omringd door mooi verlichte gebouwen (waarvan we er sommigen zelfs bezocht hebben) dronken we nog enkele glaasjes om het einde van een zeer geslaagde reis te vieren. Er werd nog verder verbroederd: studenten van verschillende richtingen en campussen deden een praatje met elkaar.
Om 1 u sloot de rooftop bar, en gingen we nog naar onze vertrouwde pub, waar verder gepraat werd, en we de minderjarige collega's terug opvisten. Er werd verder gedronken, gepraat, geslachten en verbroederd. Een ganse pub vol tevreden, lachende Belgische studenten: een mooi zicht.
Het werd alles samen een korte nacht, maar dat is niet erg, want dan kunnen we beter slapen op onze nachtvlucht.
Aan dat feesten was wel een schaduwzijde. We hadden nog een bezoek gepland aan de Federal Reserve Bank om 9 u op vrijdag. Redelijk exclusief, want de plaatsen waren beperkt: slechts 30 mensen konden mee. Enkele studenten visten naast het net, omdat ze niet bij de eerste inschrijvingen waren. Maar op vrijdagochtend bleek dat enkele studenten zó zwaar gefeest hadden, en zo weinig geslapen, dat ze met geen stokken wakker te krijgen waren. Enkele plaatsen bleven dus leeg, terwijl we enkele studenten moesten teleurstellen. Hopelijk leert iedereen uit die ervaring: 's avonds grote jan, 's morgens grote jan.
Na dit bezoek was het tijd om de koffers te pakken, de kamers leeg te maken en de laatste uren op Amerikaanse bodem door te brengen.
Het was een prachtige reis, die zeer vlot verlopen is, mede dankzij (al zeg ik het zelf) een zeer goede voorbereiding. Dit werd trouwens door alle studenten volmondig beaamd.
We hebben onze studenten een aantal boeiende ervaringen bezorgd, zowel op professioneel, toeristisch, als sociaal vlak.
Terug in België is er weinig verschil qua klimaat: de tropische temperaturen hier zijn weg, maar gelukkig regent het niet zoals aan het begin van onze trip.
De terugreis is vlot verlopen, tenminste nadat het vliegtuig eindelijk kon opstijgen.
We hadden een uur vertraging bij het boarden, maar dat was het minste van onze zorgen.
Toen het boarden eindelijk begon bleek één van onze studenten zijn reispas kwijt te zijn. Zoeken in rugzak, bij de zeteltjes en in de recent bezochte winkel leverde geen resultaat. Uiteindelijk ging hij samen met de collega terug tot aan de security, in de hoop daar de reispas te vinden. Intussen was het boarden achter de rug, en wilde het personeel de gate sluiten. Ze stonden op het punt onze bagage van het vliegtuig te laten halen toen het goede nieuws kwam dat de reispas terecht was. Maar de administratie werkte traag, en het duurde nog ruim een kwartier tot student en reispas klaar waren om aan boord te gaan. Het scheelde slechts enkele minuten, of student en twee begeleiders hadden nog een een nacht in de VS doorgebracht. Maar we mochten mee, en de student in kwestie heeft de (twijfelachtige?) eer om in zijn eentje een vliegtuig met 300 personen een half uur te laten wachten......
Uiteindelijk was iedereen aan boord, en hadden we een voorspoedige vlucht zonder turbulentie, en met veel slapende studenten (het drukke programma en de korte nachten zorgden ervoor dat zelfs rechtop slapen in een zetel voor de meesten geen probleem opleverde).
We hadden een heel fijne studentengroep: iedereen was stipt op de afgesproken tijdstippen aanwezig (ook als de nachten maar kort waren). En onze gemengde groep (3 campussen, 5 studierichtingen) verbroederde al vanaf de eerste dag: eten, drinken en bezoeken: iedereen praatte met iedereen. Hier hoort een speciale vermelding voor Nele en Seppe, die veel aan teambuilding deden, en met alle groepjes praatten. Hun extra prijs was dan ook meer dan verdiend!
De kers op de taart was natuurlijk onze laatste avond, met ons gesponsord etentje (met dank aan Arco Information) en nadien het prachtige zicht vanop de super rooftop Skylark. Voor alle lezers die plannen nog eens naar New York te gaan: uit vergelijkende studie ter plaatse komt deze zeker als beste naar voor.
Het laatste berichtje op de blog wordt ook traditioneel afgesloten met enkele statistiekjes. U was een trouw publiek! We hebben tot nu toe 247 verschillende bezoekers gehad. Dat is wat minder dan vorige jaren, maar de sociale media nemen een steeds grotere plaats in in de berichtgeving. Dit brengt ons op de 4de plaats van de 5500 blogs in de categorie Reizen. En op een totaal van 190.454 blogs op bloggen.be staan we op de 66ste plaats.
We hopen dat we onze studenten een prachtige week met unieke ervaringen hebben bezorgd.
We hebben hard gewerkt aan de voorbereiding, maar het resultaat mocht er dan ook zijn: alles liep piekfijn zoals gepland. We moesten de nodige flexibiliteit aan de dag leggen en een regenprogramma opstellen, maar ook dat verliep vlot.
De begeleidende docenten blikken dan ook zeer tevreden terug, en we hopen dat dit a fortiori geldt voor onze studenten. Wij staan in ieder geval klaar om volgend jaar met een nieuwe lichting geïnteresseerden richting New York te vertrekken!
Nu enkele weken examens en eindwerkverdediging, en dan is het tijd voor onze reünie.
En nadien beginnen wij stilaan te plannen voor de reis van 2018. We kijken er al naar uit!!
|
