Dinsdag

Vandaag werden we wakker in een ander NY: dat van de werkende mens. 

In de plaats van kleurrijke toeristen op sneakers is het straatbeeld nu gevuld met donkerblauwe en grijze pakken en pakjes, hemden en dassen en deftige pumps. 

Wij pasten perfect in dit straatbeeld. 

Onze eerste halte was bij Belcham. 

De jonge ondernemer Tom Goossens (senior manager van Pyco group) bracht een boeiend verhaal over zijn bedrijf en over verschillende manieren om in de states te komen werken of stage  te doen. 

Dan kwam Bieke Claes aan bod, de managing director van Belcham. Zij vertelde ons over de rol van Belcham en vooral over Atelier, de incubator voor jonge Belgische bedrijven die voet aan wal willen krijgen op de Amerikaanse markt.

Ook hun dienst om jongen aan een J-1 visum te helpen om te mogen wonen en werken in de VS, zette sommigen aan het dromen.

Zij bracht een bijzonder inspirerend verhaal, waar de beide docenten, met al hun levenswijsheid, het volledig mee eens waren.

Wij kregen ook bijzonder veel complimentjes over onze studenten: hun professionele look (geen hoodies en shorts) en de vele geïnteresseerde vragen.

Wij mogen fier zijn op hen!

Na ons bezoek aan Atelier was het tijd voor een beetje cultuur: het Museum Of Modern Art.

Zoals elk jaar schrijf ik hierbij dat dit één van de lastigste delen van onze reis is: studenten Bedrijfsmanagement interesseren aan moderne kunst. En dit te laten begeleiden door mensen die expert zijn in accounting en finance, de cijferberoepen, dus zeker niet de grote specialist van de kunstensector. Bij dit bezoek hanteren we inderdaad een heel andere woordenschat dan in onze normale lessen. Vanaf dit jaar mochten we niet ter plaatse gidsen. Dus hadden we een kleine nota gemaakt met enkele highlights, die onze studenten aan eigen ritme konden exploreren.

Na de lunch hadden we onze volgende business activiteit: het Flanders House in het prachtige New York Times gebouw. We kregen een toelichting over de werking van Visit Flanders en Flanders Investment & Trade door Benoit, en de permanente vertegenwoordiging van de Vlaamse regering door Bart.

Louis, een stagiair van Kdg vertelde zijn ervaringen. De meisjes hingen aan zijn lippen....'

We zijn er nog altijd fier op dat wij de eerste hogeschool waren die 9 jaar geleden, een maand na opening, als eerste het Flanders House bezochten.

Nadien gingen we snel naar het hotel onze formele kleding omruilen voor een meer relaxte, maar vooral warme, tenue. Het is hier namelijk nog altijd 

bijzonder fris voor de tijd van het jaar. De Vlamingen in NY die we ontmoetten, zegden dit weer nog nooit meegemaakt te hebben. Met een maximum van 14 graden tegenover de normale 25 lijkt het bijna herfst.

We begonnen aan onze fietstocht die normaal voor maandag gepland was, maar omwille van de regen werd uitgesteld. Het weer was nog altijd niet super (grijs en fris), maar het regende al niet: een grote vooruitgang.

Met 42 personen gaan fietsen is niet evident. We splitsten ons dan ook op in  vier teams: twee met een docent vooraan, en twee met een student. Na nog enkel duidelijke afspraken over de fietsregels in NY vertrokken we voor een tocht van een kleine twee uur. Elke student had een gedetailleerde routebeschrijving, maar in de praktijk volgt team 2 team 1, team 3 team 2, ....

We hadden wel pech: amper enkele minuten na vertrek had een student al een lekke band. Een docent keerde met hem terug, en de groep werd herverdeeld over drie teams.

Onze rit ging van Central park naar de East River, langs de East River Drive, door Harlem en terug naar Central park.

De terugrit door Central park is best pittig, met enkele stevige hellingen. Aan het einde van de eerste helling hadden we 'gelukkig' een rood licht: tijd om even op adem te komen. En om te horen dat er een lekke band was. We belden naar de fietsverhuur, die een reserve fiets stuurden, die na een twintigtal minuutjes toekwam.

Tegen 19 u was iedereen terug samen, en was het tijd om nog enkele groepsfoto's te nemen aan de Bethesda fontein.

Daarna reden we de laatste meters door Central Park, en brachten we de fietsen terug naar de verhuur.

Ondanks de technische panne was iedereen toch tevreden over de boeiende rit, die een welkome afwisseling was na de vele kilometers die we de vorige dagen stapten.

Rond acht uur zat ons officiële programma erop.

Het was een interessante, maar erg lange dag, want we waren al van  8.30 u in touw.

De eerste 3 dagen van onze reis plannen we bewust goed vol, zodat onze studenten snel heel veel verschillende ervaringen kunnen opdoen. Ter compensatie is de woensdag wat meer relaxt.  Maar hierover morgen meer.

Door het grijze weer misten we ook het  bijzonder fenomeen 'Manhattanhenge': het ondergaan van de zon in het verlengde van de oost-westrichting straten. Hopelijk hebben we met de groep van volgend jaar meer geluk.

Vandaag hebben we geen indrukwekkende sportieve statistieken: we stapten amper 10.000 stappen, maar dit werd aangevuld met een fietstocht van ruim 2 uur.