Na onze wandeling op de High Line donderdagnamiddag, haalde iedereen alle registers open om er pico bello uit te zien.
Gelukkig was het restaurant op wandelafstand, want de meeste dames droegen hun mooiste hakjes. De heren hun mooiste hemd, bij sommigen gecombineerd met vest en zelfs das.
Een mooi, feestelijk, professioneel gezelschap.
Naar goede Amerikaanse gewoonte werd het eten aan een sneltreintempo geserveerd: onze Caesar salad was nog maar net op, of het hoofdgerecht (steak of zalm) stond al op tafel. Allemaal heel lekker, maar wel sneller dan wij in Belgiƫ gewend zijn.
Gelukkig konden we na het eten nog uitgebreid blijven nakaarten, tot iedereen zin had om nog een stapje in de wereld te zetten.
En het was een fameus stapje! We slaagden erin om de ganse groep (ook de 8 'minderjarigen' (onder de 21), naar de mooiste rooftop uit de buurt te brengen. Omringd door mooi verlichte gebouwen (waarvan we er sommigen zelfs bezocht hebben) dronken we nog enkele glaasjes om het einde van een zeer geslaagde reis te vieren. Er werd nog verder verbroederd: studenten van verschillende richtingen en campussen deden een praatje met elkaar.
Om 1 u sloot de rooftop bar, en gingen we nog naar onze vertrouwde pub, waar verder gepraat werd, en zelfs gedanst! Onder de deskundige leiding van onze Griekenland-kenner dansten we de zorba, gevolgd door de macarena. Een ganse pub vol tevreden, dansende Belgische studenten: een mooi zicht.
Het werd alles samen een korte nacht, maar dat is niet erg, want dan kunnen we beter slapen op onze nachtvlucht.
Het was een prachtige afsluiter van onze reis, die zeer vlot verlopen is, mede dankzij (al zeg ik het zelf) een zeer goede voorbereiding. Dit werd trouwens door alle studenten volmondig beaamd.
We hebben onze studenten een aantal boeiende ervaringen bezorgd, zowel op professioneel, toeristisch, als sociaal vlak.
Nu is het een komen en gaan op mijn kamer, waar alle bagage samen gezet was vanochtend. Studenten komen hun laatste aankopen in de koffers steken, en mijn bagage weegschaal is erg populair.
Binnen een half uurtje is de bus er, die ons naar de luchthaven brengt.
We hopen op een voorspoedige terugkeer.
Tot morgen in Zaventem!
|