Na heel wat heen en weer geloop naar banken en heel wat mailverkeer later hebben we van Fortis voorlopig de beste voorwaarden gekregen om ons in de schulden te steken. Vijftien jaar hangen we vast aan onze vrienden van de bank (nu toch nog...). Allemaal wel eventjes leuk, alle banken aflopen die ons maar te binnen schieten, maar na een aantal weken heb ik het nu toch wel gehad, hoor. En aan een 3,97% vast hebben we zoiets van... nice! Waar een maandje studentenjob niet allemaal goed voor is (Bart mocht in vervlogen tijden de Fortis onveilig maken met zijn bankkunsten).
Vorig weekend was trouwens redelijk heavy. We hebben onze vrienden zover gekregen om langs te komen voor een heus sinterklaasfeestje vrijdag met menig chocoladeventje, picknicken (zo heette dat toch in West-Vlaanderen, waar mijn roots liggen), onze-lieve-vrouwkes gevolgd door pannenkoeken met warme en zelfgemaakte chocolademelk. We hadden er niet beter op gevonden om de chocoladeventjes in hunne achterkant te doorboren en overal een deel van een puzzel in te stoppen. Bij Kevin had het ventje het begeven, hij kon niet tegen de hete chocolademelktas waar hij blijkbaar te dicht bij stond. Al snel begon iedereen zijn chocolademanneke te verbrijzelen: een waar moordspektakel in de Gentse contreien! Een uur later hadden ze eindelijk de puzzel (van het huisnummer 53) in elkaar gelegd (ok, toegegeven, we hadden het hen redelijk moeilijk gemaakt) en geraden wat dit te betekenen had (en nee, we hebben niet voor ons plezier al die puzzelstukken in chocoladeventjes gepropt). De reacties liepen uiteen: van een "yes, dat had ik net nog nodig, een slaapplaats in Antwerpen voor na het uitgaan" tot een "wablieft? Antwerpen? Zijt ge zot? Ga je ons verlaten?". Maar na het bezichtigen van de foto's was iedereen onverdeeld positief tot op het jaloerse af, wat ons natuurlijk nog trotser maakt op de aanwinst!
11-12-2006, 00:00 geschreven door bert 
|