Ik ben Kelly
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is Freelance HR Consultant.
Ik ben geboren op 22/06/1981 en ben nu dus 43 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Bootcamp Pilates, Spinning, Bodypump, Bikram Yoga, travelling, cooking, reading.
Nothing ventured, nothing gained
Follow us on our trip around the world!
20-05-2011
IMPORTANT/BELANGRIJK
Hi everyone, hallo iedereen.
Aangezien deze blog niet zo gebruiksvriendelijk is, heb ik besloten om een nieuwe blog te starten. Deze blog zal dus niet meer ge-update worden (maar de nieuwe zal wat vaker ge-update worden
Aan de nieuwe blog kan ik ook foto's toevoegen, wat natuurlijk leuker is!
Because this blog isn't very userfriendly, I have decided to create a new blog. This blog will no longer be updated (but the new one will be updated regularly
I can also add pictures to the new blog, which is much better!
PS: I will copy all these posts onto the new blog + I will add some pictures PS: Ik zal alle postings naar de nieuwe blog kopiëren en ook foto's toevoegen
Op 30 maart zijn we dus in Delhi geland waar we 3 nachten zouden blijven in een hotel vlakbij het treinstation en in het midden van de main bazaar. We hadden ook een taxi pick up geregeld dus zodra we onze bagage opgepikt hadden zijn we nog vlug geld gaan wisselen en daarna werden we naar het hotel gebracht. Toen we daar aankwamen was het bijna middernacht dus tijd om te gaan slapen De volgende ochtend werden we om 6u wakker door enorm lawaai (de bazaars openen rond 6u dus het is dan superdruk). We hebben nog geprobeerd om terug te gaan slapen maar dat is niet meer gelukt. We zijn dan maar opgestaan en nadat we een douche hadden genomen (in de mini badkamer!) zijn we vertrokken om onze treintickets naar Agra en Jaipur te gaan boeken (dit kon enkel ter plekke in het treinstation). Toen we daar aankwamen, zagen we de Amerikaan die de avond ervoor op hetzelfde vliegtuig zat en die nodigde ons uit om samen met 2 Iraniërs een kop koffie te gaan drinken. We zijn toen naar een gezellig eettentje gegaan waar we ook meteen ontbijt besteld hebben en uiteindelijk hebben we er bijna 3 uur gezeten Net op het moment dat we wilden vertrekken, kwam er een cameraploeg binnen die ons wilde filmen (ze maakten een documentaire over toeristen in Delhi) dus hebben we elk een paar positieve dingen gezegd over Delhi en daarna zijn we elk onze eigen weg gegaan. We besloten toen om de buurt een beetje te verkennen en hebben toen 2 uurtjes rondgewandeld in de bazaars (waar ik een toffe handtas heb gevonden voor 2,5 euro ) Nadien zijn we terug naar het hotel gegaan om een beetje uit te rusten en terug een douche te nemen (het was 38 graden dus we zweetten nogal veel ) s'avonds zijn we dan gaan eten op dezelfde plek waar we s'ochtends ontbeten hadden en die avond zijn we om 22u gaan slapen. De volgende dag was het tijd voor een bezoekje aan 'Het Rode Fort' en aan de grootste moskee in India (waar we niet binnen mochten We besloten om van de moskee terug naar het hotel te wandelen (ongeveer 7 km) maar onderweg werd het ons toch iets te warm en hebben we een autorikshaw genomen die ons terug naar het hotel gebracht heeft. Na een siësta van 2 uur, was het tijd om te gaan eten en omdat het zo lekker en goedkoop was, zijn we terug naar dezelfde plek gegaan als de dag voordien. De volgende dag moesten we om 11u uitchecken en zijn we gaan ontbijten in een hotel met een leuk dakterras waar ze lekker bananashake hadden! Nadien gingen we richting station want om 13u vertrok onze trein naar Agra. Ik was benieuwd naar de treinrit omdat het de eerste keer was dat we een trein zouden nemen in Indië. We hadden sleeperclass geboekt wat de meest comfortabele (en niet te dure) klasse is als je overdag reist. Je zit dan per 3 op een lange bank en er zijn 2 banken tegenover elkaar. Er is ook nog een bank in het midden, die je kan openklappen en een bovenste bank maar die worden enkel gebruikt als het een nachttrein is. Toen we in de trein arriveerden, bleken we in dezelfde coupé te zitten als 4 Duitse toeristen dus dat was wel tof. De treinrit duurde uiteindelijk iets meer dan 5 uur en toen we in Agra arriveerden, namen we afscheid van de Duitsers en gingen we naar de pre-paid taxibooth. Dat was niet zo evident als we dachten want we werden langs alle kanten aangeklampt door taxi chauffeurs die ons naar 'hun' hotel wilden brengen. Aangezien we al een hotel geboekt hadden, waren we hierin niet geïnteresseerd en hebben we uiteindelijk een pre-paid taxi kunnen bemachtigen. Onderweg naar het hotel probeerde de chauffeur ons nog vanalles te verkopen maar hier zijn we niet op ingegaan. We hadden het 'Taj Palace' hotel geboekt en het was niet echt een paleis, maar de kamer was proper en het hotel had een dakterras met een fantastisch zicht op de Taj Mahal dus we konden niet klagen! We hadden 3 nachten geboekt en besloten om de volgende dag de Taj Mahal te bezoeken (het was ondertussen al 18u30 dus tijd om te eten!). De eerste avond hebben we in het hotel gegeten wat een vergissing was want het eten was te duur en ook niet zo geweldig De volgende dag zijn we redelijk laat opgestaan (we hadden in Delhi zeer slecht geslapen dus we hadden een klein slaaptekort!), en nadat we gedoucht hadden, zijn we op zoek gegaan naar een restaurant om te ontbijten. In de straat van het hotel vonden we een klein restaurantje met een uitgebreid menu en besloten we om daar iets te eten. Nadien zijn we richting de Taj Mahal gewandeld (die lag op 600m van het hotel) en onderweg kwamen we tientallen koeien, apen, geiten en paarden tegen (waar we dan ook een paar foto's van getrokken hebben!) Omdat het al 14u was toen we aan de Taj Mahal arriveerden, besloten we om het Agra Fort te bezoeken en om de dag nadien terug te keren zodat we meer tijd zouden hebben. Het was een uurtje wandelen naar het Fort en onderweg kwamen we langs een 'kamp' met woonwagens waar er een honderdtal mensen leefden. We mochten daar jammer genoeg geen foto's nemen maar het was wel mooi om te zien. Toen we bij het Fort aankwamen, was het bijna 15u30 en besloten we om zoveel mogelijk foto's te nemen buiten het Fort en niet naar binnen te gaan want dat was 6 euro per persoon en het Fort zou om 17u sluiten dus dat vonden we de moeite niet meer (het is een enorm domein waar je uren kan rondwandelen). Om 16u30 zijn we terug richting hotel gewandeld en onderweg besloten we om iets te gaan eten in een restaurantje dat aangeraden werd door de Lonely Planet. Het bleek een geweldige keuze te zijn want het eten was superlekker en heel goedkoop. Toen we in het hotel arriveerden, hebben we nog wat tv gekeken en die avond zijn we vroeg gaan slapen. De volgende dag was het 4 april en dus de dag dat we 3 jaar samen waren. Het plan was om de Taj Mahal te bezoeken en daarna gezellig iets te gaan eten maar de dag is uiteindelijk anders verlopen...Bart had namelijk last van de beruchte Indische turista en heeft bijna de hele dag op het toilet doorgebracht... Ik ben s'middags vlug iets gaan eten in het restaurantje naast het hotel en voor de rest ben ik de kamer ook niet uitgeweest. S'avonds voelde hij zich iets beter en zijn we samen iets gaan eten maar een bezoekje aan de Taj Mahal zat er dus niet meer in Gelukkig hebben een paar vrienden de Taj Mahal wel bezocht en hebben ze ons hun foto's doorgestuurd De dag nadien moesten we om 5u opstaan omdat we om 6u aan het station moesten zijn voor de trein naar Jaipur. Die zou normaal om 6u15 vertrekken maar toen we aan het station arriveerden, bleek de trein een half uur vertraging te hebben. dat halfuur is uiteindelijk anderhalf uur geworden want om 7u45 zijn we pas kunnen vertrekken! De rit naar Jaipur duurde 7u en slapen zat er niet echt in omdat de trein vol zat met jengelende kinderen Toen we in Jaipur aankwamen, besloten we om het hotel te bellen zodat zij ons een chauffeur konden sturen (de aankomsthal in Jaipur was 10 keer zo erg als in Agra! Je kon geen 2 meter stappen of er stond een chauffeur, verkoper,... klaar om je ergens naartoe te brengen). De chauffeur was er heel snel en bracht ons onmiddellijk naar het Krishna Hotel. De kamer was veel groter dan we verwacht hadden en het personeel was supervriendelijk! We besloten om op het dakterras iets te gaan eten en dan een dutje te gaan doen. Toen ik wakker werd voelde ik me absoluut niet geweldig en het was blijkbaar mijn beurt om turista te hebben Ik heb de rest van de avond en de volgende dag bijna constant op het toilet doorgebracht, wat geen aangename ervaring was! We besloten toen om een extra nacht in het hotel te boeken zodat we de volgende dag naar Amber konden om het fort te bezoeken. Toen we de volgende ochtend ontbeten hadden, gingen we op weg naar het station (op 2km van het hotel) zodat we daar een rikshaw konden nemen naar Amber. We moesten uiteindelijk zover niet stappen want onderweg werden we constant aangesproken door rikshawdrivers die ons wilden brengen. We onderhandelden uiteindelijk tot 300 Rs (ongeveer 4,5 euro) voor een rit naar Amber en terug naar het hotel. Uiteindelijk heeft de chauffeur ons naar Amber gebracht en naar 2 omliggende forten + een paleis en nadien heeft hij ons naar de bazaars gebracht: allemaal voor 300 Rs! We hebben uiteindelijk meer dan 4 uur met hem rondgereden dus het was het geld meer dan waard! We hebben ongeveer een uurtje in de bazaars rondgelopen en hebben nadien een rikshaw terug naar het hotel genomen. Daar aangekomen hebben we wat tv gekeken en nadien zijn we iets gaan eten op het dakterras. De volgende dag moesten we uitchecken om 12u en hebben we nog vlug iets gegeten alvorens een rikshaw te nemen naar het busstation waar we de bus naar Pushkar zouden nemen. De bus was gelukkig op tijd en 7 uur later zouden we in Pushkar arriveren (met een paar extra blauwe plekken want de busrit was niet echt comfortabel ) In Pushkar hadden we een hotel geboekt voor 3 nachten en dit lag op wandelafstand van de bushalte (Pushkar is heel klein dus je kan overal te voet naartoe) er rijden ook praktisch geen rikshaws en de verkopers zijn niet opdringerig dus dat was een verademing! Het hotel dat we geboekt hadden (Hotel Everest) was een leuk hotel in een klein steegje, niet ver van het 'centrum' van Pushkar. De eigenaar en zijn zoon waren supervriendelijk en het hotel was volgeboekt wat het een gezellige, drukke sfeer gaf. Toen we daar aankwamen was het al na 20u en besloten we om op het dakterras iets te eten. Na het eten zijn we meteen gaan slapen want de volgende ochtend wilden we vroeg opstaan. Uiteindelijk zijn we pas om 10u30 wakker geworden dus nadat we gedoucht hadden, zijn we de buurt gaan verkennen. We hebben langs de Ghats gewandeld waar mensen aan het baden waren en waar er tientallen apen rondliepen (die niet heel vriendelijk waren!) en daarna was het tijd om te gaan shoppen! Hierna zijn we gaan eten in het Rainbow restaurant (gevonden in de Lonely Planet!). Het eten was geweldig (in Pushkar kan je enkel vegetarisch eten) en heel goedkoop. Na het eten zijn we terug naar het hotel gegaan om nog wat tv te kijken en daarna was het bedtijd! De volgende dag zijn we bij Rainbow gaan ontbijten en daarna zijn we naar het Navratan hotel gegaan waar ze een groot zwembad hadden dat non-guests konden gebruiken mits betaling van 2 euro. Aangezien we wel een frisse duik konden gebruiken, hebben we een paar uurtjes naast het zwembad gelegen met een goed boek en het gezelschap van een paar reuze schildpadden Na onze luie middag, zijn we terug naar het hotel gegaan en besloten we om op het dakterras iets te gaan drinken en te kijken naar de zonsondergang. Nadien zijn we terug bij Rainbow gaan eten (het was er echt lekker!) en daarna was het tijd om te gaan slapen. De volgende dag moesten we uitcheken om 12u en om 13u zouden we een taxi nemen naar het treinstation want de trein naar Jodhpur vertrok om 14u30. De eigenaar vertelde ons dat er nog 3 andere toeristen naar het station moesten en dat we een taxi konden delen, wat het voor iedereen goedkoper zou maken: goed idee dus! De andere toeristen bleken Filippo, Christian en Fransziska te zijn en hun naam ga je nog dikwijls tegenkomen Zij zouden uiteindelijk ook de trein naar Jodhpur nemen en omdat wij enkel een general ticket hadden (wat je geen recht geeft op een zitplaats), stelden zij voor om hun zitplaats met ons te delen aangezien ze in sleeperclass zaten en er plek genoeg was. Dit aanbod sloegen we uiteraard niet af! In Jodhpur aangekomen wilden we afscheid nemen toen uiteindelijk bleek dat we hetzelfde hotel geboekt hadden We hebben toen een rikshaw gedeeld (met 5 in zo een klein autootjes + 5 grote backpacks: het was een ervaring!) In de guesthouse aangkomen besloten we om samen gezellig te eten. Aangezien we 7,5 uur op de trein doorgebracht hadden, was ik na het eten redelijk moe dus ben ik gaan slapen terwijl Mr B nog genoot van het gezelschap en een paar Kingfisher's De volgende dag had Mr B een kleine kater en dus besloten we om in de guesthouse te blijven en een paar films te bekijken op de laptop. De dag nadien zouden we dan het fort van Jodhpur bezoeken... Dat was het plan.... Toen Bart in het hotel een foto wilde maken, bleek dit niet te lukken en gaf de camera een foutmelding aan... Dit was dus minder goed nieuws want we hadden maar 1 camera en we konden niet verder reizen zonder... De eigenaar van het hotel gaf ons het adres van een winkel waar ze de camera konden repareren dus zijn we met een rikshaw naar de winkel gereden en bleek het 2000 Rs te kosten (ongeveer 30 euro) om de camera te maken. Aangezien we geen keuze hadden, besloten we om de camera daar te laten en de volgende dag om 15u op te pikken. S'avonds hadden we afgesproken met 'de 3 musketiers' in een restaurant in het centrum van Jodhpur en nadien zijn we samen naar het hotel gereden (zij vertrokken dezelfde avond naar Jaisalmer). We zijn de volgende dag teruggegaan naar de winkel om de camera op te pikken en hebben nadien een rikshaw genomen naar het fort waar we zoveel mogelijk foto's getrokken hebben voordat de zon onderging. De volgende dag moesten we om 5u opstaan omdat onze trein naar Jaisalmer om 6u15 zou vertrekken. De rit zou 7,5 uur duren en hoewel de trein vol zat, heb ik toch 2 uurtjes kunnen slapen Toen we in Jaisalmer arriveerden, hebben we een taxi genomen naar het hotel dat we voor 1 nacht geboekt hadden. Omdat het de bedoeling was om een kamelensafari te doen, hadden we besloten om 1 nacht in een hotel te boeken en op zoek te gaan naar een plek waar we een safari konden boeken. Uiteindelijk bleek het hotel waar we verbleven (Roop Mahal) ook non-toeristische safari's te organiseren en nadat we onderhandeld hadden met de eigenaar over de prijs, besloten we om een 2 daagse safari te boeken die ons 3000 Rs zou kosten voor 2 personen (70 euro) inclusief eten, water, matras, lakens,.... De volgende dag zouden we om 7u30 opgepikt worden en met de Jeep 60km rijden tot het beginpunt van de tocht. De eigenaar van het hotel liet ons de bagage in de lockerroom zetten zodat we geen extra nacht moesten betalen. De volgende ochtend kregen we ontbijt aangeboden en toen bleek dat er nog een toerist mee zou gaan (Reuben, de Cubaan/Amerikaan). Uiteindelijk verlieten we het hotel om 8u en rond 9u kwamen we aan in de woestijn waar de kamelen al op ons stonden te wachten. Daniel was mijn kameel, die van Bart heette Johnny en die van Reuben heette Romeo, de cameldrivers hadden ook een kameel en die heette Juliet (ook al was het een mannetje ) We waren alledrie klaar voor de tocht en nadat alle kamelen bepakt waren met het eten, water en lakens, konden we vertrekken! Het was minder moeilijk dan ik dacht om op de kameel te klimmen en ook het 'sturen' ging vrij vlot. Nadat we een uurtje onderweg waren, kwamen we bij het eerste 'dorpje' waar 2 huizen stonden. Daar werden we opgewacht door een grootmoeder en haar 7 kleinkinderen. We mochten hun huis bezoeken en kregen thee aangeboden. We hadden een grote doos snoep gekocht omdat we wisten dat we enkele dorpjes zouden bezoeken en zo konden we de kinderen iets geven. De snoep zat verpakt in een plastieken doos en toen de grootmoeder dat zag, vroeg ze ons of ze de doos mocht hebben omdat dit een handige voorraaddoos was We hebben de snoepjes dan maar in een plastieken zak gestoken en na een halfuurtje gingen we verder met de tocht. We zaten ongeveer 2 uur op de kameel toen we zagen dat er een zandstorm in aantocht was! Die heeft ongeveer 10 minuten geduurd maar toen het voorbij was, zat ALLES onder het zand! Maar we hadden het overleefd en we waren weer een ervaring rijker! Na nog een tweetal uur te hebben rondgewandeld, vonden we uiteindelijk een goede slaapplaats, vlakbij de duinen. De gidsen gingen onmiddellijk aan de slag met het avondeten terwijl wij van de omgeving genoten. Het was bewolkt dus we hebben jammer genoeg geen zonsondergang gezien maar het was toch een onvergetelijk moment! Na het eten was het tijd om te gaan slapen (het was ondertussen 22u en de volgende dag moesten we om 6u opstaan). De gidsen zetten onze 'bedden' klaar en ook de kamelen installeerden zich vlakbij, klaar om te gaan slapen! Het duurde even voordat ik sliep (slapen op zand is niet erg comfortabel) en om 1u werden we gewekt omdat het iets verderop aan het stormen was en de gidsen vreesden dat het zou regenen. we moesten 10 minutjes stappen naar een nabijgelegen 'huisje' waar er 2 tafels stonden die omgevormd werden tot bed. Elke tafel was ongeveer 1.40m breed dus het was niet zo comfortabel voor Mr B en mezelf om in hetzelfde bed te liggen Reuben had meer geluk want hij had een bed voor hem alleen! De gidsen besloten om buiten te slapen (hoewel we hadden voorgesteld dat ze bij ons zouden slapen). Omdat het bed zo smal was, hebben Bart en ik die nacht zeer weinig geslapen maar het was weer een ervaring die we niet zullen vergeten! De volgende dag stonden we om 6u30 op en waren de gidsen al bezig met het ontbijt. Koken in de woestijn gaat niet zo snel, dus het ontbijt (havermout en omelet met groenten) was pas een uur later klaar Na het ontbijt was het tijd om in te pakken en aan de tocht terug te beginnen. Toen we een uurtje onderweg waren, kwamen we weer langs een klein dorpje maar daar waren we niet welkom. We besloten dan om verder te rijden en geen dorpjes meer te bezoeken dus de gidsen namen een andere route die iets avontuurlijker was. Op een gegeven moment besloten we om een kamelenrace te houden die ik gewonnen heb Mijn kameel was eigenlijk de traagste en redelijk lui maar hij had blijkbaar zijn krachten opgespaard voor een belangrijk moment! Bart zijn kameel was de jongste en liep constant vooraan (wat Bart niet erg vond). Om 13u was het tijd om ergens beschutting te zoeken tegen de zon (het was meer dan 40 graden) en iets te eten. De gidsen vonden een grote boom waar we konden schuilen en begonnen aan de lunch terwijl wij lekker konden relaxen. Na het eten zijn we allemaal even in slaap gevallen (inclusief de gidsen) en toen we wakker werden, waren de kamelen verdwenen..... Erg ver konden ze niet zijn (dachten we) maar uiteindelijk heeft de gids er meer dan een uur over gedaan om hen te vinden (ze waren de vrouwtjes kamelen gaan opzoeken die we eerder tegengekomen waren!) Nadat we allemaal herenigd waren, was het tijd om alles in te pakken en te vertrekken. We kwamen uiteindelijk bijna een uur later dan verwacht aan bij de jeep die ons terug naar het hotel zou brengen. Daar aangekomen konden we een kamer gebruiken om te douchen en nadien hebben we in het restaurant van het hotel gegeten (we zouden om 22u30 de trein terug nemen naar Jodhpur). De camera had het s'ochtends terug begeven dus het plan was om in Udaipur op zoek te gaan naar een winkel waar ze hem konden herstellen. We zouden om 6u30 in Johpur arriveren en dan moesten we tot 13u wachten alvorens we de bus konden nemen naar Udaipur. Toen we in Jodhpur arriveerden waren we enorm moe en we hoopten om in het treinstation een kamer te kunnen huren voor een paar uur, maar alles was jammer genoeg volzet. We hebben toen maar op de vloer van de retirement room 'geslapen' en om 10u besloten we om een rikshaw te nemen naar het busstation waar we dan zouden wachten totdat de bus arriveerde. Daar aangekomen zagen we een restaurant naast de bushalte en besloten we om daar iets te eten en te wachten. Na het eten hebben we een film op de laptop bekeken en daarna was het tijd om te vertrekken. De bus bleek bijna leeg te zijn dus dat was goed nieuws (we hoopten een beetje te kunnen slapen) maar dat zat er niet in... het was de ergste busrit ooit!! De wegen waren niet ideaal en daarnaast was de chauffeur compleet gek dus we hebben een paar gevreesd dat we niet in Udaipur zouden arriveren! Uiteindelijk na 8 lange uren, kwamen we aan in Udaipur en namen we een taxi naar het hotel dat we geboekt hadden. We hadden besloten om een iets duurder hotel te boeken met een zwembad zodat we een beetje konden ontspannen. Het Anjani hotel was prachtig, maar het personeel was enorm onvriendelijk en het eten was veel te duur. De kamer was heel tof en het zwembad was groot genoeg en proper dus dat was een pluspunt. We hadden 2 nachten in dit hotel geboekt aan 13 euro per nacht maar besloten dat het zijn prijs uiteindelijk niet waard was (we zouden 2 nachten meer in Udaipur blijven en gingen dus op zoek naar een hotel voor de 2 extra nachten). In dezelfde straat vonden we een klein maar proper hotel waar we maar 4,5 euro moesten betalen per nacht dus besloten we om dit te boeken voor de resterende 2 nachten. De eerste avond hebben we in het Anjani hotel gegeten en zijn we vroeg gaan slapen en de volgende dag zijn we vroeg opgestaan om een restaurant te zoeken waar we konden ontbijten. Na het ontbijt gingen we naar het 2de hotel om een voorschot te betalen en toen we zeiden dat we een winkel zochten waar ze de camera konden herstellen, bood de eigenaar aan om ons met zijn moto naar een winkel te brengen. Daar aangekomen hebben we onderhandeld over de prijs en spraken we af dat we de camera s'avonds zouden oppikken. Christian, Fransziska en Filippo zouden die dag ook in Udaipur arriveren, dus hadden we afgesproken om s'avonds samen te gaan eten. Nadat we de camera hadden afgegeven, zijn we terug naar het hotel gegaan en hebben we een paar uurtjes naast het zwembad doorgebracht. Toen we om 19u de camera terug gingen halen, vertelde de verkoper dat de camera niet meer te herstellen was (de lens was helemaal stukgemaakt...) meteen daarna probeerde hij ons een camera te verkopen en was het duidelijk dat hij onze camera stukgemaakt had zodat hij ons een andere kon vekopen!!! We konden hier absoluut niet mee lachen maar het was zijn woord tegen het onze en we konden niet bewijzen dat we de camera hadden binnengebracht toen de lens nog werkte (er zat enkel zand in de camera na onze tocht in de woestijn). Nadat we in de winkel vertrokken waren, liepen we naar het restaurant waar we afgesproken hadden. Toen we het verhaal vertelden aan Filippo, bood hij ons zijn camera aan omdat hij hem toch niet gebruikte. We mochten hem houden totdat Filippo in Goa zou vertrekken. Dit was geweldig omdat we niet meteen een nieuwe camera moesten kopen en zo toch nog foto's konden trekken in Udaipur en Goa (onze volgende bestemming). Christian, Filippo en Fransziska zouden de volgende dag naar Goa vertrekken maar wij bleven nog 2 nachten dus spraken we af om de volgende dag samen te ontbijten. We hadden een gezellig restaurantje ontdekt (via Lonely Planet!) en daar spraken we de volgende ochtend samen af. Na het ontbijt vertrokken de 3 musketiers naar de luchthaven want ze zouden naar Mumbai vliegen en daar de trein nemen naar Goa. Wij besloten dat het tijd was om wat aan sightseeing te doen en zijn toen het paleis gaan bezoeken en hebben daarna een boottocht gemaakt naar Jagmandir Island. S'avonds zijn we gaan eten in een gezellig restaurantje in het centrum van Udaipur en nadien was het tijd om naar het hotel terug te keren en te gaan slapen. De volgende dag moesten we om 12u uitchecken maar omdat onze trein pas om 22u30 zou vertrekken, konden we onze bagage in de lockerroom laten staan. We besloten om naar cafe Edelweiss te gaan waar ze volgens Lonely Planet de beste koffie in India serveerden en die was geen leugen! Ze hadden ook de beste chocoladecake die ik ooit gegeten heb We hebben daar een uurtje gezeten en besloten toen om te gaan shoppen. Ik heb uiteindelijk nog 2 mooie kurta's gekocht voor 4,5 euro en een paar souvenirs voor de thuisblijvers (die we nog moeten versturen!) Om 17u besloten we om iets te gaan eten en aangezien er in Lonely Planet een restaurant beschreven stond met de beste pizza's in India, besloten we daar naartoe te gaan. Het was ongeveer 45 minuten stappen en toen we daar aankwamen, bleek het restaurant niet meer te bestaan!! We hebben toen een rikshaw terug naar het centrum genomen en zijn dan maar ergens anders gaan eten Na het eten besloten we om langs een internetcafe te gaan om onze mails te checken en de bevestigingse-mail uit te printen van onze treintickets naar Mumbai. Om 21u ging het internetcafe sluiten en omdat er op de bevestigingse-mail geen tijdstip van vertrek stond, besloten we om een reisbureau binnen te stappen om te vragen om hoelaat de trein naar Mumbai exact vertrok (ik dacht om 22u30) en toen de eigenaar zei dat de trein om 21u30 ipv om 22u30, stond mijn hart even stil!! We hadden dus nog maar 20 minuten om in het station te geraken.... We zijn naar het hotel gerend om de bagage op te pikken en hebben onderweg een rikshaw tegengehouden en gezegd dat we zo snel mogelijk in het station moesten geraken. Zodra we onze bagage hadden, zijn we in de rikshaw gesprongen en we waren om 21u26 aan het station.... daar aangekomen moesten we het juiste perron nog vinden dus we zaten pas om 21u28 op de trein... die dan uiteindelijk pas 20 minuten later zou vertrekken! Het zou een rit worden van 17,5 uur dus we hoopten allebei dat we een beetje zouden kunnen slapen. We hadden elk een bank maar de trein zat vol dus het was heel lawaaierig wat het onmogelijk maakte om te slapen. Pas na middernacht, toen de lichten uitwaren en de kinderen sliepen, konden we ook gaan slapen. Ik ben elk uur wel minstens 1 keer wakkergeweest maar heb uiteindelijk toch tot 7u geslapen. Nadien hebben we de tijd doorgebracht met lezen en snoozen en om 15u arriveerde de trein dan eindelijk in Mumbai! Onze trein naar Goa vertrok pas om 22u15 (en we stonden nog steeds op de wachtlijst) dus we moesten iets vinden om de tijd te doden. We besloten om een rikshaw te nemen naar een plek met veel restaurantjes en daar iets te eten. We dachten dat we daar ook een internetcafe zouden vinden, maar dat bleek niet zo te zijn. Uiteindelijk vonden we in Lonely Planet een internetcafe op wandelafstand van het station waaer we s'avonds de trein zouden nemen dus besloten we om naar daar te rijden. De taxi rekende 400 Rs (6,5 euro) voor de rit dus besloten we om de trein te nemen. De rikshaw naar het eerste station kostte 50 cent en de treintickets 40 cent dus we hadden weer 5,5 euro uitgespaard Toen we aan het andere station aankwamen, liepen we direct naar het internetcafe dat.... niet meer bestond!!!! Gelukkig was er vlakbij een ander internetcafe en daar konden we dan eindelijk onze e-mails checken. We bleken nog steeds op de wachtlijst te staan voor de trein naar Goa dus officieel hadden we geen ticket. We besloten om toch de trein op te gaan en ter plekke iets te verzinnen (bijna alle treinen die we daarvoor genomen hadden, waren volzet maar er was altijd nog wel plaats). Nadat we onze mails gecheckt hadden, besloten we om te gaan eten en in dezelfde straat was er een Pizza Hut dus dat leek ons een goed idee! Het eten was heel lekker maar de rekening was minder aangenaam....ze rekenden namelijk meer dan 20% extra aan belastingen en tip dus ipv 800 Rs moesten we 1040 Rs betalen.... hier waren we minder gelukkig mee! Nadien zijn we nog een koffie gaan drinken vooraleer we naar het station wandelden. We wisten niet op welk perron we moesten zijn en het stond ook nergens aangegeven dus gingen we naar een loket waar men ons zei dat we naar perron 8 of 9 moesten gaan. We waren een halfuur te vroeg dus besloten we om aan het perron te wachten. Toen we aan perron 8 mensen zagen passeren, vroegen we of de trein naar Goa ging en dat bleek zo te zijn.....maar 20 minuten later was er nog steeds geen trein en toen begon ik met zorgen te maken want het was al na 22u. We besloten om het nog eens te vragen aan een loketbediende en die vertelde ons dat de trein naar Goa vanop perron 15 zou vertrekken!! We hadden nog 5 minuten om het te halen... We zijn dus als gekken beginnen rennen en haalden het net op tijd! Er zat bijna niemand op de trein dus besloten we om in de coupé te blijven zitten totdat de controleur zou komen. Een halfuur later kwam die langs en aangezien we nog steeds op de wachtlijst stonden bij vertrek, hadden we dus geen recht om op de trein te zitten en moesten we een general ticket kopen + een boete betalen wat een totaal gaf van 2000 Rs (35 euro) de andere optie was om in het volgende station de trein te verlaten en daar de volgende trein naar Goa te nemen (in de hoop dat daar nog plek op was). Aangezien een general ticket maar 120 Rs kostte, vond ik het een beter idee om de volgende trein te nemen ipv 1700 Rs boete te betalen. Dus zo gezegd, zo gedaan. Het volgende station verlieten we de trein en kochten we een general ticket wat ons 244 Rs kostte voor 2 personen. Toen de trein arriveerde, bleek die overval te zitten en zat er dus niets anders op dan onze bagage naast het toilet te installeren en onszelf op onze backpack te zetten want er was nergens anders plek. De rit naar Goa zou 10 duren en ik maakte me al klaar om 10 wakker te blijven en om constant kakkerlakken en muizen weg te jagen! De trein vertrok om 00u en de eerste 4 uur hebben we geprobeerd om wat te slapen (wat niet lukte). Om 4u kwam een beveiligingsagent ons zeggen dat hij de trein zou verlaten en dat we zijn bank mochten hebben! Dit was geweldig nieuws want hoewel we een bank moesten delen, konden we toch iets comfortabeler zitten en misschien zelfs een beetje slapen. Ik heb bijna 2 uur geslapen en toen werd ik wakker omdat er een heleboel volk van de trein af moest. Dit was het moment waarop Bart ook een bank kon inpalmen en dus ook een beetje kon slapen terwijl ik wat muziek luisterde. Om 10u arriveerden we dan EINDELIJK in Goa en waren we allebei geradbraakt! We konden niet wachten om in het hotel te arriveren en een dutje te gaan doen!
Hallo iedereen!
) Nadien zijn we terug naar het hotel gegaan om een beetje uit te rusten en terug een douche te nemen (het was 38 graden dus we zweetten nogal veel
