Dat klein beetje geluk dat je krijgt als de jongen waar je zo heel stiekem een beetje verliefd op bent dat je terug stuurt als je met hem chat, of smst! Of als hij naar jou kijkt op straat, of zelfs glimlacht op school! Je voelt je dan zo gewelidig goed, en je dag kan niet meer stuk! Je voelt je mooier, je voelt je beter, je voelt je gelukkig! En toch weet je niet wat je moet zeggen? Wat als die je niet wilt? Praat gewoon! Je weet nooit wat de toekomst brengt, als hij droog doet? Laat hem gaan! Praat hij terug, doet hij lief, of hoe je je goed voelt? Wel, Go ahead! Praat, wees jezelf, neemt hij je niet hoe je bent? Pech voor hem, is hij niet perfect? Endan? Zelf het kleinste nadeel, maakt een persoon perfect! Denk je dat ik gelijk heb? Ja dat heb ik! Neen, ik ben geen ego-kind, ik ben gewoon zelfzeker, over dit dan ! Ik ben smoorverliefd op een jongen, die me kan doen zweven zonder iets te doen, hij weet nog van niks, want hij ziet me als hele goede vriendin... Maar als ik het hem ooit zeg, hoop ik dat hij me neemt om wie ik ben, want wij waren enkele maanden geleden al in een relatie...Ik hou nog veel van hem, maar is dat wel genoeg om hem toe te geven dat ik nog gevoelens voor hem heb? Wel, ik weet het niet. Ik hoop dat het wederzijds is, dat hij mij niet afwijst of dat hij verliefd is op een ander meisje, wat heel goed zou kunnen, hoor ! Maar geloof mij, ik ga hem nooit vergeten, ik mag zohard proberen als ik wil, hij zal voor altijd in mijn hart blijven , en dat zal waarschijnlijk bij jou ook zijn, je mag misschien een nieuw liefje hebben , maar je ex blijft altijd wel een plek in je hart hebben hoe hard je hem ook haat! Weet dat het leven doorgaat, doe zoals mij, sta op met een lach en ga slapen met een lach!
Iedereen kent het wel, dat gebroken gevoel... Je houd van iemand die je beloftes maakt die ze daarna breekt, je voelt je kapot, je voelt je lelijk, alles rond jou lijkt gelukkig en mooi... Alsof niemand er iets om geeft dat je daar in je hoekje kapot gaat. Ik voel me zo slecht de laatste tijd maar niemand die het ziet, ik lach wel, ik doe gelukkig, maar mijn hart is gebroken. Denk ik dat elk gebroken hart heelt? Nee. Denk ik dat forever bestaat? Nee, zolang het me nog niet bewezen is, neen.
Ik voel me hoe langer hoe meer alleen, oké het is nog maar 3 maand uit met mijn ex, maar nu na die 3 maand kijk ik terug en zeg ik:
Hij was mijn tranen niet waard. Oké ik voel mij lelijk als ik in de spiegel kijk, maar weet dat na elk gebroken hart je sterker wordt, ik voel mij misschien heel erg slecht, maar zolang ik een heél klein beetje hoop in mij heb, komt alles goed, ik ween me elke avond nog in slaap. Maar elke morgend sta ik op en zeg ik; Oké je sterft niet van een gebroken hart, ik geraak er ooit over, ooit zal er iemand op mij wachten en van mij houden om wie ik ben. Als een jongen naar jou kijkt om wie je bent en niet om hoe je eruit ziet, dan is hij elke traan die uit je lichaam loopt waard, als die jongen jou pijn deed en er geen een schuldgevoel aan heeft gehouden, wel, Keep your head high, want je bent zoveel beter waard! Makkelijker gezegt als gedaan, ik weet het ! Ik heb ook die pijn doorstaan, nu nog! Ik voel me elke dag nog altijd slecht, kijk, je bent niet alleen op de wereld, je echte vrienden helpen jou deruit door dik en dun! Kijk naar jezelf en roep voor de spiegel dat hij je niet waard is, zing zo valsals je kan op de triestse liedjes, en luister dan happy liedjes en brul mee ! We komen er samen uit, beloofd!
