Halo iedereen of wie dit leest, Dit is mijn enige kans om met personen vragen en antwoorden, ervaringen en dergelijke te bespreken,Ik ben 60 en men heeft in 2006 vastgesteld dat ik leukemie heb, namelijk cll ! vandaag zit ik al op 80.000 van de waarde van de witte bloedcellen, eind deze maand moet ik terug op kontrole en dan is het afwachten of er chemo komt of niet. Ergens ben ik wat bang en kan er met niemand over praten, zellfs niet met mijn partner, hijzelf heeft al verscheiden operaties ondergaan de laatste jaren en ik weet dat hij pijn heeft, maar telkens ik wil beginnen over mijn situatie dan wuift hij dat weg en vraagt of ik dat van hem wil hebben!!! tja begrip krijg ik niet en ganser dagen en jaren moet ik naar zijn versie van zijn pijn luisteren, ik heb een luisterend oor voor hem maar ik wil over mijn situatie ook praten, dit gaat dus niet! Ik werk nog fulltime en wil dit behouden , soms ben ik blij dat ik kan werken, daar vergeet ik alles en kom ik raar maar waar tot rust. Ik voel me soms uitgeblust en moe, heb dringend wat verlof nodig om alles achter mij te laten, dit gaat niet want mijn partner heeft problemen met stappen en kan geen 20 m lopen of hij moet stoppen.
Eveneens wil ik graag met personen gedachten uitwisselen die ook cll hebben, want ik zit met vragen en de juiste antwoorden krijg ik niet, en in het UZ te Antwerpen krijg ik steeds andere dokters als ik een afspraak heb op oncologie, ik krijg steeds verschillende versies te horen en wil eindelijk eens weten wat er mij te wachten staat, welke verschijnselen er zijn nĂ de chemo en wat de gevolgen gaan zijn.
Zo beste lezer als er iemand of meerdere zijn die cll hebben? ik wil er zo graag eens over praten met lotgenoten.