Ik hoop dat jullie zin hebben in deel drie van mijn blog over De vanger in het graan, we zijn al halfweg, het gaat vlug!
Holden ging naar zijn kamer in het Edmont hotel, zijn eerste avond zat erop maar hij had nog geen zin om te slapen. Hij voelde zich waardeloos en depressief, dat gevoel heeft hij vaak tijdens het boek. Wanneer hij in de lift was gestapt vroeg de liftbediende hem of hij zin had in een nummertje, Holden zei tegen zijn principes in ja. Naar eigen zeggen was hij te depressief om na te denken en hij maakte een afspraak voor één keer die $5 zou kosten. Toen hij zijn kamernummer gaf en de afspraak in orde was had hij er al spijt van. Hij was zenuwachtig en begon zich op te doffen zodat hij iets te doen had, desalniettemin wist hij dat het helemaal niet nodig was. Hij had het nog nooit eerder gedaan, hij had wel al wat kansen gehad maar het was er nooit van gekomen. Even later klopte de prostituee op de deur en hij deed open, hopend dat ze niet lelijk zou zijn maar hoe langer ze bij hem was hoe vreemder hij zich begon te voelen. Hij had er helemaal geen zin meer in en vroeg of ze gewoon even konden praten, zij zat daar niet echt op te wachten en begon ongeduldig te worden. Dus stelde Holden voor om haar gewoon haar $5 te betalen en verder niks te doen, ze was verbaasd en ging op zijn schoot zitten. Hij verzon dat hij herstellende was van een zware operatie aan zijn rug, tegen de tijd dat hij haar had kunnen overhalen om weg te gaan was ze behoorlijk kwaad. Hij gaf haar haar $5, ze zei dat het $10 was, hij had gevreesd dat ze dat ging proberen en viel haar in de rede dat de liftbediende zei dat het $5 was. Hij kreeg haar buiten met $5 en ging in zijn stoel zitten roken, even later werd er geklopt op de deur. Het was de liftbediende genaamd Maurice met het meisje van daarnet, ze kwamen de extra $5 halen, Holden weigerde en toen drong Maurice hem tegen de muur. Sunny, de prostituee nam vervolgens $5 uit zijn portefeuille en zei tegen Maurice dat ze konden gaan. Holden was ondertussen beginnen wenen en kon niks beter bedenken dan Maurice een 'vuile imbeciele afzetter' te noemen, waarvoor hij een ontzettende stomp in zijn maag terugkreeg.
|