Ok, eindelijk een moment rust gevonden om mijn belevenissen van de laatste week neer te schrijven.Want geloof me, veel stilzitten heeft er nog niet ingezeten!

Dinsdag om 13.45 stegen ik, Willem (de andere Antwerpse uitwisselingsstudent), de papa en zijn vriendin met het vliegtuig op richting Sabiha Gökçen, de luchthaven op de Aziatische zijde van Istanbul. Een gewaagde keuze, zo bleek, toen we in de vooraf gehuurde shuttlebus stapten. Ik had al veel over het verkeer gehoord, maar dit sloeg echt alles. Rijvakken, defensief rijden en hoffelijkheid zijn hier onbekende begrippen, en dus waren we meer op het verkeer aan het letten dan het uitzicht van de stad. Dat nam niet weg dat de eerste blik op deze metropool echt adembenemend was.

Daarna met onze zware koffers toen naar ons appartement gestapt. Toen de kotbaas ons onze kamer toonde had ik wat gemengde gevoelens: de living, keuken en badkamer zijn zeker ruim genoeg, maar mijn slaap/studeerkamer is een veredelde bezemkast. Enfin, zeuren helpt toch niet dus we maken er het beste van. Na het uitpakken zijn we nog iets gaan eten in een van de betere restaurants op de istlikal caddesi (de plaatselijke winkelstraat, die echt honderd keer groter is dan de meir) en hebben we geen te zotte dingen meer gedaan. De dag erna de toerist uitgehangen en gingen we met mijn vader en zijn vriendin het centrum wat verkennen. Tenminste, dat was de bedoeling...

 Om onze hoek zagen we een bus met “topkapi” op staan, dus namen we die (het topkapipaleis is een van de belangrijkste bezienswaardigheden in het centrum). Bleek topkapi ook een wijk te zijn in het district Fatih, het meest conservatieve deel van de stad! Hier weg geraken deed mij veel denken aan droppingen van vroeger in de chiro. Mannen met lange baarden en vrouwen in doeken gewikkeld vulden het straatbeeld , niemand sprak hier een woord engels en de mensen werden zelfs kwaad als we hen iets in het engels vroegen. Uiteindelijk toch de weg gevonden en naar de basilica cistern (een ondergrondse wateropslagplaats van Justinianus) en de Hagia Sophia gegaan. De foto’s hiervan zijn te vinden op facebook!

’s Avonds was het dan tijd om afscheid te nemen van mijn vader. Geen simpel moment eerlijk gezegd, maar de korte pijn bleek het beste en in de huidige wereld van chat en skype zullen we het allebei wel overleven. Enfin, direct na het afscheid hebben Willem en ik kennis gemaakt met enkele personen van onze appartementsblok, en zijn we op hun appartement iets gaan drinken. Al liepen de gedachten over “iets” drinken wel sterk uiteen... Het was dan ook niet verbazend dat we hierna bijna 2 uur hebben liggen zoeken naar de plaatselijke ESN-bar, waar iedereen al weg was toen we arriveerden. Geen grote ramp, we zullen hier waarschijnlijk nog wel enkele avonden doorbrengen.  De volgende dag nogal lui geweest en ’s avonds kennisgemaakt met enkele Oostenrijkse meisjes die 2 verdiepingen boven ons wonen. De Duitse vrienden die we de dag ervoor hadden leren kennen zijn ook nog gekomen, waardoor Willem en ik mekaar meer dan eens “don’t mention the war” hebben toegefluisterd.

Vrijdag zijn we dan naar het Erasmusbureau gegaan waar we ons papierwerk in orde gingen brengen. Dat dachten we toch, maar dit bleek een pak moeilijker dan we dachten. Toen we er aankwamen, en wanneer we voorbij een metaaldetector en met kalashnikovs bewapende politiemannen/soldaten waren gepasseerd, wist niemand het bureau zijn. Na veel vijven en zessen er dan toch geraakt, en bleek dat er niemand engels sprak. Met gebarentaal dan ook wat formulieren mee gekregen die we dan maandag moesten terugbrengen. Nog langer wachten dus op onze studentenkorting op het openbaar vervoer...

Zaterdag zijn we dan met onze – twee keer raden – Duitse bovenbuur het topkapipaleis gaan bezoeken. And ze Topkapipalace was veilly good! Een enorm paleis met een gigantische tuin en een bijhorend museum met allemaal antieke Ottomaanse voorwerpen. Zeker de moeite waard voor geïnteresseerden die Istanbul willen bezoeken! In het Topkapipaleis bleek wel weer het organisatorisch talent van onze universiteit. Om 15:00 kregen we een smsje van een of andere medewerker dat er om 16:00 een meeting was in het andere deel van Istanbul. Onmogelijk dus om er te geraken... Maar dat heeft onze avond niet verpest. Via de Oostenrijkse meisjes zijn we meegegaan naar een kotfeestje van een zekere Johannes. Dit leek heel erg op de Amerikaanse teen movie-feestjes: 60 man op één appartement die in een serieuze party mood waren. Toen Johannes schrik had dat zijn appartement het ging begeven zijn we naar een plaatselijke club gegaan waar een Turkse Duitser ons op de een of andere manier gratis heeft binnen gekregen. Onderhandelen is deel van de Turkse cultuur,  bleek eens te meer. Het was een zalige avond, feesten met uitzicht op de Bosporus heeft iets speciaal...

De dag erop heeft Alper (de Turkse Duitser) ons uitgenodigd om iets te komen drinken in de buurt van de Galatatoren. Zijn vorig kot was hier vlak naast op het hoogste verdiep. Op het dak hadden we een wondermooi uitzicht op de stad, de galatabrug en de Gouden Hoorn, en hebben we weer wat gesocialised met andere erasmussers, terwijl we genoten van een typisch Turks gerecht waar Alper voor had gezorgd.

Maandag zijn we er dan eindelijk in geslaagd om de nodige administratie in orde te brengen en hebben we onze ijskast eindelijk eens tot op een menswaardig niveau gevuld. Zondag- en maandagavond twee gezellige pokeravondjes gehouden met enkele kotgenoten, en dinsdag zijn we voor de eerste keer naar onze campus gegaan waar we de komende maanden les zullen volgen. Een soort mengeling van een Amerikaanse, sportieve campus met bijhorend sportstadion, en een vervallen Oost-duitse. Na wat info te hebben gekregen over het papierwerk dat ons nog te wachten staat hebben we dan geluncht met enkele mede-erasmussers en twee studentes die zich hebben opgegeven om zich over Erasmussers te ontfermen. Grappige anekdote: in de cafetaria konden we enkel met vork en lepel eten, omdat ze vrezen dat agressieve politiek geinspireerde studenten mekaar anders met messen te lijf zouden gaan. Gepassioneerd volk wel, ik moet het ze nageven. Gisterenavond zijn we dan iets gaan eten met 2 Italiaanse meisjes waarvan we er  1 hadden leren kennen op de campus. Daarna nog samen enkele pintjes gedronken op ons appartement en dan gaan slapen.  

Ik heb het hier voorlopig enorm naar mijn zin. Ik voel me precies op vakantie (ok, dat zal wel minderen wanneer ik effectief les heb) en het gegeven dat zo veel andere erasmussers in een soortgelijke situatie zitten waar ze wel actief een vriendenkring moéten opbouwen zorgt voor een erg aparte, aangename sfeer. Het feit dat bijna niemand Engels praat is niet altijd simpel maar zorgt ook vaak voor hilarische toestanden waar we onszelf met gebarentaal moeten behelpen en de Turken effectief moeite doen om ons in die gebarentaal te beantwoorden.

Morgen en overmorgen staan er twee erasmusfeestjes op het programma, en overmorgen komt er een Turkse vriendin hier een week logeren, dus nieuwe verhalen zullen waarschijnlijk snel volgen! Ik hou jullie op de hoogte!

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
Bloggen.be-team