Ik heb ooit es een liedje geschreven.. Volledig om de verkeerde redenen en voor de verkeerde jongen. Maar om de een of andere reden blijft het in mn hoofd rondspoken, en wanneer ik mezelf en de wereld rond me even niet meer begrijp, begin ik het te zingen.
I hate myself because of you, I don't know who I am. I'm all alone because of me It's a fact I can't deny.
Something in my mind isn't working, my feelings jump from up to down. I'm hiding my face for every one, behind a mask, only you can see.
Your thoughts will be our dream, but tonight I'm all alone. I feel like I am in a valley, the happiness is gone.
But then a you comes in my head, I'm flying to the mountain top. I hope that you'll be there to hold me, that the dream would never stop.
Thank you love for making my night, but when the sun rises my smile is gone. The life I'm having won't go on, but my dreams I'll always have.
Ik heb gemerkt dat ik vooral mn blog gebruik om eerder negatieve emoties wat te verwerken. Mss heb ik dit wel echt nodig.
Ben ik nu de enige die wat meer nodig heb? Meer dan een "ik zie je graag" en "je bent een schat". Meer dan een sms wanneer hij, R., zin heeft en hij het leuk vindt. Ik voel me soms gebruikt en dat doet me pijn. Ik zou dingen voor hem doen, waar hij nooit bij zou stilstaan. Het zou geen optie zijn. Het zou lachwekkend zijn. Ik zou hem gebruiken. Maar omgekeerd, geen probleem. Gebruik me maar, waar dien ik anders voor.
Bij nummer 2, laat ik hem C. noemen, is het anders. Hij is eerder bang om iets te vragen, hoewel ik alles voor hem zou doen. C. is het type dat zelf ook stilstaat bij zo'n dingen. Mss kan je het wel "inleven" noemen. Hij is perfect voor me, en ik weet het. Maar dan heb je natuurlijk ook een andere kant.
Ik heb aandacht nodig, aandacht met dalen en hoogten. R. hield daar amper rekening mee. Vrienden boven alles, ok, maar liefjes onderaan, niet ok. Misschien is het mijn probleem, ik weet het niet. Misschien wilde in een L. in een R. Maar nu, nu lijkt het omgekeerd. Hij heeft me nodig. Maar naar mijn gevoel is het niet de juiste "nodig". Again, gebruikt. Maar het gat is veel te diep.
C. Ik weet het niet. Het ligt mss aan de vreemde situatie. Maar mss ook niet. En dat maakt het zo moeilijk. Zou hij me aankunnen? Met mijn dalen en hoogtes? Ik weet het niet.
Talk about it You dream about it You feel that theres no place left to
glow Operatics, break the habits You feel that theres no place left to
grow You gotta reach inside yourself and let it
go
Misschien moet ik het loslaten. Loslaten en opnieuw beginnen. Mezelf niet langer kwellen vanbinnen en ervandoorgaan. Maar ik kan het niet. Nog niet.
Close your eyes and drift away to some place
new Where the skies are blue brings back the child in you Cross a lonely
field as birds begin to speak
Gewoon, eventjes weg van alles. Is dat niet wat we allemaal willen? Puur geluk proeven. Alsof het er altijd al was maar jij er niet van kon genieten.
Its alright Its ok
Iemand die zegt dat alles in orde komt. Die persoon zoek ik al heel m'n leven. Heel m'n leven..
Blue,
true Blue, true
Feeder heeft gelijk. Het verdriet zal er zijn, maar de waarheid zal het verdriet misschien wat verlichten. Misschien..
Cry about it shout about it You feel that theres no
sense in going on Late november, change in weather The cold has got a hold
of you again That river's gonna drag you down
again
No need for some explanation.. They sing what's in my heart.
Close your eyes and drift away to someplace
new Where the skies are blue brings back the child in you Cross a lonely
field as birds begin to speak
It's alright Its ok Its
alright Blue
Nothing was stopping you Nothing was stopping
you Nothing was stopping blue
Niets hield me tegen. Zelfs de gedachten aan hem niet.
Blue, true, blue, true, miss
you
Ik mis hem, ja. Maar voor hoe lang nog.
Child in you
Niet hoeven nadenken over wat nu mag of niet. Wat goed is of slecht. Wat anderen denken. Gewoon je zin doen. Doen wat je zelf aanvoelt als goed. Follow your dreams...
Ik mis je. Je hebt me zoveel geleerd. Je hebt me mn veters leren strikken. Je hebt me leren noten lezen. Je hebt me leren piano spelen, wat je zelf zo goed kon. Zelfs wanneer het al wat minder begon te lukken, bleef je piano spelen. En het bleef prachtig. Zelf was ik meer bezig met mn klarinet, maar dat ene liedje, je weet wel welk ik bedoel, wilde ik perfect kunnen op de piano, en ik kan het nog steeds.
In m'n poëzie heb je ooit getekend en geschreven: "Met muziek door 't leven". Die raad probeer ik nu op te volgen Vava, want je hebt gelijk, muziek maakt je leven mooier, muziek laat je bloeien als persoon.
Het is nu vijf jaar geleden dat ik je voor het laatst een zoen kon geven. En meer en meer komen de mooie herinneringen weer boven. Je was en bent m'n lieve opa, die me kwam ophalen van school, die me hielp met m'n wiskunde, die grapjes met me uithaalde. Ik hou van je lieve Vava.
My life was perfect. Nr1 was mijn droomprins toen ik hem voor het eerst zag. Gewoon, patsboem, smoorverliefd. Nog geen woord tegen hem gezegd. Na drie dagen durfde ik het aan, "hallo", en hij keek me aan en glimlachte lief terug. Toen wist ik het. Dit is het. Dit is wat ik wil. Na een week waren we samen. Nog geen 4zinnen hadden we met elkaar gewisseld. Het was alsof we allebei wisten dat we voor elkaar gemaakt waren. Heerlijk. 2 jaar later, en ook wat dalen (de 1,5jaar-val) en hoogtes later, is het "houden van" geworden. Ik hou van hem, en hij van mij. Ik kan hem niet missen, en naar mijn gevoel hij mij nog minder de laatste tijd.
Maar dan is er Nr2. Het was een vriend van me, al jaren. Niet een vriend zoals je er tientallen rondlopen hebt in je omgeving. Nee. Een vriend waartegen ik kon vertellen, die luisterde, zonder eigenbelang. Hij gaf me een goed gevoel wanneer ik me slecht voelde, en ookal hoorden we mekaar niet zo vaak, we wisten dat we er voor elkaar waren. Wanneer twee zulke vrienden elkaar meer beginnen te zien/te horen, kunnen er twee dingen gebeuren: 1) je merkt dat je toch niet zo compatibel bent met die vriend als je dacht 2) je vriendschap wordt inniger, en inniger, wat ook niet anders kan aangezien je je zo goed voelt bij die persoon Bij mij was het geval 2. Misschien jammergenoeg. Misschien ook niet.
How does it feel when your heart is empty How does it feel when all you do is cry How does it feel when the dreams are over How does it feel when you're ready to die
Bij iedereen spoken er wel eens pessimistische gedachten door het hoofd. Hoewel ik vandaag behoorlijk welgezind ben, was dit toch een tekstje dat uit mn vingers kwam glijden.
Ik ben een sociaal beestje. Ik heb vrienden, contacten, eender wat nodig om mij niet opgesloten in mijn cocon te voelen. Maar aan de andere kant, vind ik het moeilijk om die contacten te onderhouden. Want wanneer je even niets van je laat horen, zit de kans er in dat je niet meer bij "de vriendenkliek" hoort. Het is een paradox. Mijn probleem is vooral dat ik veel vrienden heb, uit verschillende kliekjes. Gevolg: ik behoor zelf niet tot een "kliek". Het is vreemd, maar daardoor voel ik me soms echt eenzaam. Ook al weet ik dat ik altijd wel iemand kan opbellen, of mee kan afspreken. Het is niet hetzelfde.
Mijn verjaardag komt eraan, binnen een maandje. En hoe leuk en plezant ik die dag ook vind, tegelijk haat ik hem. Dan weet ik niet wie ik wel en niet moet uitnodigen om iets te gaan drinken. Mijn lief (die mn beste vriend ni kan luchten)? Mijn beste vriend? Mijn beste vriendin? Mijn beste schoolvriendin (die de rest niet goed kent)? Mijn uniefvrienden (die ik zelf nog niet zo goed ken)? Mijn oude schoolvrienden (waarvan de helft in een andere stad studeert)? Ik word er gek van. Zo banaal, but it's driving me mad!
Mijn leventje is nogal ingewikkeld. Al die gevoelens, al die ervaringen, al die frustraties,..
Tot enkele maanden geleden had ik een goeie vriend. Een vreselijk wisselvallige vriend. Onze relatie kan ik als volgt omschrijven: We worden vrienden. Hij wordt verliefd op me. Daar kan ik niet mee omgaan (want ik had/heb een lief) Ik verbreek (onbewust) ons contact. Op een toevallige manier beginnen we opnieuw met elkaar om te gaan. Hij wordt opnieuw verliefd op me, maar nogal obsessief deze keer. Ik raak het stilaan beu. Hij verbreekt, na veel aandringen van mijn kant, voorgoed het contact.
It was one frustrated boy. Maar toch heb ik nog respect voor hem. De belangrijkste reden daarvoor is dat hij een fantastisch songwriter is. Daarom zou ik graag, ondanks de ongelukkige afloop van onze vriendschap, één van zijn lyrics hier plaatsen.
Time erases, changes faces Dit liedje schreef hij over mij - heeft hij mij later verteld - toen ik voor de eerste keer ons contact verbrak. Later heeft hij zijn woorden ingetrokken, omdat hij besefte dat hij verkeerd zat. Maar toch vind ik dit een liedje dat in je kleren kruipt.
Thought I had a friend in you but time erases changes faces Is it because
of me or is a human brain not able to sustain our heath
I kept on
following your direction Cause I believed in our perfection When
friendship touches love You better pay attention for changing
intentions Ow retreat and see that you need me
Imagine how we could
share our bliss We could astray in the Milky-Way I had thousands of
visions about you But time erases changes Faces To fools
You'd let
me burn, you'd let me drawn Ignoring all the feelings we felt before And
what is this all good for Don't you realize you demoralize us Both
Soms weet ik niet goed waarheen met al mn gevoelens. Een dagboek? Hou ik nooit vol, te veel werk. Ik heb er gewoon het geduld niet voor. Voor ik iets wil opschrijven, denk ik, "zo interessant is dat nu ook weer niet", en ik stop ermee.
Maar om mn gevoelens enkel in mn gedachten en met mn vrienden te verwerken, daar ben ik niet sterk genoeg voor. Ik heb het nodig om ergens rechtuit DE WAARHEID te kunnen vertellen. Tgo mn vrienden verbloem ik die wel eens, omdat ik bang ben van hun reactie op de volledige waarheid. Doodnormaal volgens mij, we oordelen nu eenmaal heel snel als het om minder goede eigenschappen van mensen gaat. Jammer, maar misschien een verdedigingsmechanisme van elke mens om ervoor te zorgen dat niets zijn "perfecte" leventje in de weg staat.
Misschien is het omdat ik net filosofie aan het leren was (ja, student) dat ik opnieuw het gevoel kreeg dat ik ergens mijn bedenkingen kwijt moest. Voor mezelf, en misschien zelfs voor anderen die zichzelf herkennen in mijn gedachten.
Een blog? Dat is het dus blijkbaar geworden. Mijn hart luchten, mijn gevoelens uittypen, mijn frustraties verwerken,.. Misschien zal het dat allemaal wat beter lukken als ik het eens kan overlezen.
Eerst eens over mezelf: Ik ben een meisje (vrouw?) van 18. Ik heb een gelukkig leven. Lieve (goedbedoelende) ouders, een broer waar ik als het nodig is op kan rekenen, een kat. Met andere woorden, een doodnormaal meisje.
Maar natuurlijk, ben ik zoals iedereen, wel een complex wezentje. Ik heb een eigen visie op de wereld, mn eigen gedachtengang, mijn (koppige en soms wel betweterige) karaktertje.. Eerlijk gezegd, ik ben er trots op. Natuurlijk vervloek ik mezelf wel eens. Mijn koppigheid werkt mezelf soms op de zenuwen, en mn betweterigheid op die van anderen ;-)
Tot zover de inleiding. Mn hart luchten zal voor een andere keer zijn.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
How does it feel when your heart is empty
