Nevelige gedachten op een zonnige lente dag Mijn eerste blog, fijn!
Nu ik er over nadenk kan dit best wel eens een leuke ervaring worden. 'Bloggen', klinkt leuk. Belangwekkende mededelingen of gedachten zullen vlot in hypertext omgezet worden, al typend komen er nieuwe gedachten bij die terstond op het schermpje verschijnen.
Het is koud hier in deze bunker, nu ja went wel. Al drie maanden zit ik hier élke dag eindelijk kan ik eens wat praten, niet rechtstreeks dat niet, maar door te bloggen voel ik mij verbonden met de rest van de wereld 'daarbuiten'. Straks rijd ik doorheen de sneeuw en het gebergte naar mijn chineesje in de chalet/hut. HHhhhh 1 uur rijden door deze verdomde sneeuwstorm, het is ook altijd wat. Eerst afdalen doorheen de sneeuw dan omzichtig de rotswand afklauteren en dan de jeep in en ondertussen ijs, ijs koud! De laarzen nog nat van het naar boven gaan, dus half bevroren ledematen een 'zurig'/snijdend aanvoelende broek, tot mijn middel in de sneeuw. Ja die had ik de vorige nacht geruimd (gedeeltelijk), is nu al terug manshoog.
23-01-2008
Leeg hoofd
Had ik juist een leuke tekst neergeschreven, is ze nu al vervlogen. Bah, leeghoofd! Ik zit hier alleen, midden in de woestijn, geen woorden, geen daden, slechts zand en tijd, zeeën van tijd. De woorden verdwijnen nog voor ze goed en wel in mij opkomen, meegenomen door de wind die zachtjes over het lichtglooiend landschap het woestijnzand opstuift. Kleine zandkorrels ruisen op en neer, de zee... De zon staat al hoog, zachtjes streelt ze mijn aangezicht. Ga ik zwemmen? Ach nee, niet vandaag. Water, dat heb ik nodig, al zit je in een zee van zand nog heb je water nodig. Een vers stroompje water klaterend en fris komt in mij op. Al 3 maanden
