13/8: Kaap de goede Hoop. De plaats waar de Indische en de Atlantische Oceaan elkaar raken. Wel opletten voor de bavianen die niet terugdeinzen om eten uit je handen te stelen. Ze kunnen zelfs heel vlot in een auto inbreken...
13/8: De bezienswaardigheid van Kaapstad is natuurlijk de Tafelberg. Toen we daar aankwamen was het kabelliftje in onderhoud! Gesloten tot volgende week. Te voet konden we er ook op maar de regen weerhield ons te vertrekken. De signalmountain konden we wel oprijden; met een mooi uitzicht op Kaapstad als resultaat.
11-12/8: Om Kaapstad te verkennen namen we zoals echte toeristen een rode City Tour bus/ Een stop aan het aquarium Two Oceans deed ons de wereld van de vissen verkennen.
10/8: Op naar Kaapstad! Vandaag de langste dagrit van onze hele reis. Bijna 600km te rijden. Wel allemaal asfaltwegen, wat het rijden wel vlotjes maakt. In Cape Town hebben we een eigen appartement aan de kust. We logeren in Camps Bay. Lilith wil hier wel eens uitslapen.
9/8: Op naar Zuid-Afrika. Al snel kennen we het grote verschil tussen Namibië en Zuid-Afrika. Zuid-Afrika heeft veel meer kleur: gras, bomen, kleurrijke bloemen. Regen is de oorzaak van dit verschil. Sinds we in Z-A zijn, hebben we onze dagelijkse portie regen. Een tussenstop in Springbok brengt ons in een andere Afrikaanse-Engelse sfeer: een klassiek huis waar rust en stilte thuishoren. Een kamer met zicht op een prachtige sterrenhemel en zonsopgang.
8/8: na een korte rit van 300 km, hebben we wat rust genomen. en een spelletje petanque gespeeld! de ochtend was voor Lilith echt top: voor de eerste keer van de vakantie Nutella! Mmmmmmmmmmmm
9/8: Hop weer op weg richting het zuiden en raar maar waar, richting koude... Onze volgende lodge bevindt zich op de flank van een formatie granieten rotsen. Het is één van de prachtigste lodges die we hadden. Voor we gaan slapen zijn we de fish river canyon gaan bezoeken. Dat is na de grand canyon in de joestates naaigts de grootste ter wereld! Das diep hee! (zie de fotos). Terug aangekomen op de lodge dacht Rikkes een lekkere douche te nemen. Tof... ware het niet dat Largo een klein uurke onder zijn douche gestaan had en nog net genoeg warm water overgelaten had om Rikkes nat te maken. Gevolg... een hoop gevloek maar toch net niet ingezeept!
's Morgens richting grens nog gestopt voor een duik in het zwembad van kuuroord Ai-Ais. Eindelijk een warm zwembad daar het gevoed wordt door een warmwaterbron van 60 gr !
6/8: Aangekomen in de Solitair Guest Farm. We dachten hier dicht bij een centrummeke te logeren maar het centrum bestaat uit een pompstation, een winkeltje, een bakkerijtje en een bar. Op het bord kan je lezen met hoeveel inwoners ze momenteel zijn: nu 92! Wel opnieuw in een mooi gelegen lodge. Geheel omsloten door het gebergte: geen enkele of GSM verbinding. Onze auto doet het goed. Op tijd gaan slapen en morgen naar de grote rode Sossusvlei. 7/8: 80 km naar de Sossusvlei. We beklommen de allerhoogste duin, the big papa van de Sossusvlei genoemd als de Deadvlei. Waauw... Dicht daarbij, de Sesriemcanyon gaan bezoeken. Een krater ontstaan door de rivier. Nu staat er geen water in, behalve helemaal op het einde.
Namibië heeft een prachtige natuur en verandert constant van landschap. Het heeft hier sinds maart niet meer geregend. Onze vakantie schiet al goed op maar we kijken uit wat nog moet komen. We voelen ons goed en zijn 's avonds goe moe maar voldaan.
PS. Zoek papa,Lilith en Largo op de grote foto. Ze zijn bijna boven. Zo kan je zien hoe hoog zo een duin is (380m)!!!
Origineel: Ga je mee na de zee doe sandaln aan! Parodie: - Ga je mee na de zee doe je TEVAS aon! - Ga je mee na Zimbabwe neem een kieke mee. - Ga je mee naar Sosussvlei neem een fleske mee.
3/8: vertrokken in Madisa Campsite richting beschaafde wereld, Swakopmund, aan de kust van Namibië. Op tijd vertrokken maar na een uurtje rijden; dikken tegenslag: de auto kon niet meer verder rijden. Moeten wachten op een ''takelwagen'' en een auto die ons kon brengen naar onze volgende bestemming. Spijtig want Swakopmund was op ons aan het wachten. Eén voordeel: de organisatie betaalde ons avondeten. Vanaf nu slapen we altijd in lodges. In Swakopmund is dit op een paalwoning met uitzicht op de Oceaan. Het zeegeluid en de zeegeur is zalig. Wel koudere temperaturen, zelfs Rikkes kan een lange broek verdragen.... moest hij er één bijhebben natuurijk
5/8: met een quad door de duinen...........racen maar, bergop en bergaf. de piloten zijn er klaar voor. En 's avond wacht ons avondeten in een lekker visrestaurant want als je aan de kust logeert eet je natuurlijk visjes. Lekker... Happy Days.
3/8: Van OppiKoppi naar Madisa campsite gereden. Niet zo ver rijden en het landschap verandert in rotsachtig gebergte. We hebben al veel plezier gehad met onze gids JACQUES Happy Days! Het eerste zwembad is een feit. De logeerplaats is subliem. Geen kat te bekennen, tussen de rotsen, een douche met heet water (opgestookt met houtblokken) onder een fantastische sterrenhemel. Happy days in Madisa Campsite. Onze laatste kampeeravond.
2/8: op weg naar OppiKoppi door een groot gebergte gereden. Bijna Walibi banen. op de grintwegen is het wel van links naar recht rijden en putten ontwijken. Resultaat: platten tuub. je kan hier uren rijden zonder een huis of mens te zien. Aangekomen in ons huisje met een struisvogel als huisdier.
1/8: We reden door het Etosha National Park, een natuurreservaat bijna zo groot als België. De beesten die we daar gezien hebben zijn te veel om op te noemen maar de olifanten, giraffen, zebra's, springbokken, gnoes, impalla's, en de neushoorns waren waauw. Graag hadden we nog de leeuwen en de luipaarden gezien maar die hadden zich te goed verstopt. We kampeerden in het park zelf: met de jakhalzen rond onze tent en de hyena's op de achtergrond. 2/8: een ochtendrit in het park gaf ons geen nieuwe dieren te zien. de stoffige grondwegen laten we nu achter de rug. Geen te lange rit naar onze volgende 'niet kampeerplaats'! We slapen terug in een bedje en een heerlijk huisje te OpiKopi.
31/7: iedere nacht op een andere plaats kamperen. het in en uit pakken kunnen we ondertussen al. We logeren in NGepi. De Nijlpaarden zien we staan in het water. Deze camping was wat uniek door zijn speciale WC...
28/07: Net vertrokken op onze cruise, wat een bowt. We waren nog maar net vertrokken en zagen de nijlpaarden al. Nog geen 10 min erna nog een groep nijlpaarden. Daarna hebben we de vislijnen bovengehaald. Papa ving de allereerste Tigerfish. En een een beetje later ving Largo ook zijn Tigerfish, verder heeft Lilith nog een Stok"fish" gevangen? Gewone houten stokken dus. Maar haar geduld werd beloond met de allergrootste vis. Lilith ving zowaar een meerval van 10 kg. Largo ving in totaal 5 vissen. De overnachting was prachtig: witte stranden, met een grappig geluidje maar vooral het zien van de melkweg, deed mama bijna achterover vallen. 29/7 De tweede dag en nacht was niet meer zo spannend. geen nieuwe ervaringen meer. 30 en 31/7 zeker 700 km gereden met de auto. Nog nooit zo een lange rechte grote banen gezien. Het kamperen valt nog mee Morgen vertrekken we vroeg naar Etosha. de gids beloofde ons weer vele andere beesten te zien. We kijken er naar uit!
27/7: We zitten niet altijd op plaatsen waar we internet of GSM bereik hebben. het is hierdoor niet altijd mogelijk om onze blog te updaten. We doen ons best.... Morgen vertrekken we voor 2 dagen met een houseboat op de Zambesië. Ik denk dat we daar ook geen internet zullen hebben.
27/7: we vertrekken met onze gids richting Namibië! Voor de laatste keer de lastige landweggel van de logde. Een prachtige slaapplaats maar de weg ernaartoe is geen pretje. goed volgeladen vertrekken we dus vanuit de Gorges Lodges (Victoria Falls, Zimbabwe) naar Namibië. Eerst moeten we nog Botswana door. We hebben al veel beesten gezien maar hier zagen we onze eerste olifanten! echt indrukwekkend! we konden ze bijna aanraken... na dus heel wat grenscontroles (Zimbabwe uit, Botswana in, Botwana uit, Namibië in) en veel geluk gehad bij de vele controles, zijn we aangekomen op de Housboate Lodge.
26/7: ja de dagen zijn hier goed gevuld. We zijn naar het BOMA restaurant geweest. Nee geen Bomaworst van de kampioenen, wel een typisch AfriKaanse 'eetplaats'. Goe gelachen met wat al te gekke Afrikanen. Een tafelkleed rondom ons, een beschildering op het gezicht en het tafereel kom beginnen. wel lekker gegeten in een boemvolle zaal.