Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist.
Wanneer er nieuwe foto's worden toegevoegd, dan wordt je metteen verwittigd
blog voor de natuurliefhebber en voor degenen die hun hartje hebben verloren in de bergen
De pyreneeën, 2009
Dit jaar gaat onze vakantie door in de Pyreneeën. We huren een huisje in Saint-Lary-Soulan, dit dorp ligt aan de voet van de Pla-d'Adet, een col die zeer regelmatig wordt opgereden tijdens de Tour-De-France. Het ligt trouwens ook dichtbij het reservaat "La Néouvielle" en maar op een halfuurtje rijden van Spanje. Het is een proper dorpje waar je alles vindt en waar het s'avonds zeer gezellig wandelen is...
* Wandeling rond Saint-Lary en Vignec
Vooral bij helder, maar ook bij meer bewolkt, weer springen de parapenters ... Iedere dag hebben we van die "waaghalzen" gezien. Wat die springers zien moet warschijnlijk ook wel iets unieks zijn, jammer genoeg ontbreekt het mij aan durf ...
Tijdens onze vakantie zagen we regelmatig hagedisen, deze is zijn/haar staart verloren...
Vignec is een typisch bergdorpje, de tijd is er op vele plaatsen blijven stilstaan. Over Vignec kun je rechtstreeks het bos in wandelen, je komt er een mooie waterval tegen, je kunt er genieten van de pracht van vele vlinders (zie volgende foto's).
foto boven en onder : bosparelmoervlinders
Foto onder : De zon zakt weg achter de bergen
* Wandeling naar Lac de L'Oule.
Zeer mooie wandeling, merendeel door het bos. We beginnen eraan met een stralend blauwe lucht. Onderweg kom je plaatjes van uitzichten tegen, de natuur is er schitterend...
foto onder : gewoon blauwtje
foto onder : deze struikjes groeien naar beneden, precies een waterval, maar dan van groen...
een wel erg kale boom, tussen al het groen van de andere bomen en struiken valt dit wel enorm op
Bij aankomst boven, het stuwmeer bevindt zich op 1820 meter, is de lucht al niet zo blauw meer, er komen in de verte wolken opzetten...
Lac de L'Oule
Volgende twee foto's zijn getrokken op dezelfde plaats met maar een vijf-tal minuten verschil... Van het ene op het andere moment kan het weer in de bergen dus zeer snel omslaan... Gelukkig zijn we voorzien van een extra trui, in momenten kunnen we die ook echt gebruiken... Ondanks het wat mindere weer, besluiten we toch om rond het lac te wandelen.
"Het vallen van de wolken" levert wel mooie foto's op
Deze schedel vonden we in een stroompje, we zijn er nog steeds niet uit van welk dier het zou afkomstig zijn, voor een geit is het wat groot... Van een wolf? (Wie het denkt te weten mail het me zeker en vast...)
De onderste plant heb ik ook mijn tuin staan, alleen heb ik die moeten kopen, hier groeit dit in het wild, prachtige kleur !!!
Foto onder : Aan het einde van de tocht wordt je getrakteerd op een mooie waterval
* La Réserve naturelle de Néouvielle
Onze volgende daguitstap brengt ons naar het "reservaat La Néouvielle. Deze route kan je enkel nemen van april tot oktober, tijdens de winterperiode is deze pas gesloten. Wat je onderweg in de auto al tegenkomt is puur natuur. Het is wel een nogal smalle weg, als je een andere wagen moet kruisen - en je rijdt langs de kant van de afgrond - is het efkes slikken. Sommige chauffeurs trekken zich daar niets van aan en rijden alsof ze op de autostrade zitten... Via haarspeldbochtjes kom je aan bij "Barrage Cap-De-Long", een stuwmeer op 2160 meter boven de zeespiegel. Het water is er hemelsblauw, echt prachtig. (Als je dan bedenkt dat je thuis nagenoeg op "zeespiegelhoogte" woont, en je hier meer dan 2 kilometer omhoog bij een gigantisch meer staat...) We zijn getuige van een bergbeklimmer die wordt opgepikt door een helicopter, en langs het wandelpad ligt hier en daar zelfs nog pakken sneeuw... Een hagedis (deze mét staart) komen we ook nog eens tegen
barrage Cap-De-Long
Foto boven : reeds een glimp op Lac d'Orédon Foto onder : het water van Cap-De-Long is hemelsblauw
We vervolgen onze dag door terug wat naar beneden te rijden, we picknicken bij Lac d'Orédon, ook een stuwmeer op 1850 meter hoogte. Van hieruit kun je een pendelbus nemen om naar Lac D'Aubert en Lac D'Aumar te rijden (Vanaf 9 uur mag je de weg naar deze twee meren niet meer met de wagen betreden, messchien maar goed ook, anders wordt het boven een overrompeling. Na onze pick-nick besluiten we het wandelpad naar Lac D'Aubert en Lac D'Aumar te nemen. Onderweg komen we "Les Laquettes" tegen, kleine meertjes met helderblauw water. Merendeel van de tocht is klimwerk (start op 1850 meter en aankomst op 2192 meter, een hoogteverschil van toch wel 350 meter), met de kinderen doen we er dan ook enkele uren over vooraleer we tot onze bestemming komen...
Lac d'Orédon
nog steeds Lac d'Orédon. het prachtige aan zo'n wandelingen is toch wel dat eens je 100meter verder bent, je steeds een ander zicht hebt op toch wel - in dit geval - hetzelfde meer.
Foto onder : Eén van "Les Laquettes".
Foto boven : Lac D'Aubert (stuwmeer) Foto onder : Lac D'Aumar Het is bijna zes uur s'avonds als we bij Lac D'Aumar aankomen, we besluiten de pendelbus te nemen naar de parkingplaats bij Lac D'Orédon... De busreis is iets wat we ook NOOIT meer zullen vergeten...bangelijk hoe de chauffeur de haarspeldbochten neemt... Warschijnlijk nooit meer....
* Daguitstap naar Frédançon, Vallée du Rioumajou, Hospice de Rioumajou. Ook deze route is enkel open tijdens de periode april-oktober. De weg is er zelfs nog smaller dan die van Néouvielle. Je passeert met de wagen door een groen dal, je volgt steeds een stroom en echt stijgen doet het niet. Het einde van de weg brengt je bij Frédançon, een idylisch plaatsje. Je kunt er picknicken bij het stroompje, je kunt er tal van wandelingen starten ... Wij nemen de wandeling naar "Hospice De Rioumajou", vroeger zou dit een plaats zijn geweest waar vele beren zaten. Het is een mooie wandeling, meestal vlak, je wandeld voortdurend langs het stroompje..
foto onder : Hospice du rioumajou
de naam van deze kever : gevlekte smalboktor...
* Daguitstap naar de Pla-D'Adet Het is een bewolkte dag, niet te heet, mijn man wil de col oprijden, gezien de weersomstandigheden, ideaal, niet te warm maar ook niet koud... Het stijgingspercentage heeft hier een gemiddelde van 8,5%. Met de wagen rijd ik soms in derde maar meestal in tweede..ons "bakske" is dan warschijnlijk blij dat we boven staan...
foto boven : hier krijg je toch wel een idee van hoe het kan stijgen in de bergen
foto boven en onder : uitzicht op het dal vanop de Pla D'Adet
Boven is het wat "uitgestorven", eigenlijk is dit meer een ski-oord, vele van de appartementjes zijn dan ook dicht. Gezien het slechte weer is er hier ook niet veel volk... De bewolking komt dan ook steeds dikker, we maken een kleine wandeling en zelfs na enkele meters zie je elkaar al niet meer. Bij zo'n omstandigheden kan ik het begrijpen dat je zo je weg zou kwijt geraken...
Foto onder : Een distel (speerdistel) in volle bloei, thuis wordt dit beschouwd als onkruid, hier trek ik er mooie foto's van...
Foto onder : Van camouflage gesproken... (een blauwvleugelsprinkhaan)
* Daguitstap naar Spanje, via Tùnel de Bielsa, naar de Vallé De Añisclo met de Añisclo-kloof en cascade de Aso Een uitstapje naar Spanje leek ons wel de moeite waard, op aanraden van een lokale café-uitbater nabij Saint-Lary volgen we een deel van zijn traject. We rijden Spanje binnen via de Tunel van Bielsa. Metteen bij het binnenrijden van Spanje zie je een andere type van bergketen, nog steeds de Pyreneeën, maar dor en droog... We nemen de route naar Ainsa (A 138), voor je Ainsa binnenrijdt sla je rechts af richting Broto (N 260). Op een gegeven moment gaat de weg over in een één-richtingsweg (is zeker en vast nodig, je mag er hier niet aan denken om een motor-home te moeten kruisen). Het wegdek is wel erbarmelijk, dit hebben we in de bergen nog nooit gezien. De tocht is zeker en vast wel echt een ontmoeting met de natuur. Je passeert door een kloof, met bergen die honderden meters boven je liggen, met soms maar een tiental-meter van de ene naar de andere kant. Dit moet je zeker doen als je van plan bent in de streek op vakantie te gaan. Geniet alvast van enkele schitterende foto's...
foto's onder en boven : de route door de Añisclo-kloof, het wegdek is in slechte staat en zoals je kan zien is het echt wel nodig dat ze hiervan éénrichtingsverkeer maakten
foto boven en onder : Ermita van San Urbez
foto onder : ik vermoed twee koolwitjes, alhoewel deze twee geen zwarte stip hebben... (als er iemand denkt dat het andere vlinders zijn, laat het me aub weten ...) Een boswitje...??
foto onder : foto van een koninginnepage
foto onder : vlinder genaamd "gewoon blauwtje"
" Cascade de Aso " foto boven : Ermita van San Urbez, gezien vanuit de overkant
Foto's onder : Fauna en Flora uit de Franse Pyreneeën...
Met reeds reizen gemaakt te hebben in de Vogezen, de Alpen in Frankrijk en Oostenrijk, en de Pyreneeën gaat mijn voorkeur voor het moment uit naar de Pyreneeën. Volgend jaar doen we Zwitserland, meer bepaald de streek van de Junkfrau, aan. Ik kijk er al naar uit...
Categorie:REISVERHALEN Tags:pyreneeën,saint-lary-soulan,pla d'adet,tour de france,néouvielle,bosparelmoervlinder,lac de l'oule,barrage de cap de long,lac d'oredon,lac d'aubert, lac d'aumar,les laquettes,frédançon,rioumajou,bielsa,anisclokloof,cascade de aso,san urbez,koninginnepage
Oradour-Sur-Glane, 2009
Deze zomer gaan we op vakantie naar de Pyreneeën, maar we vertrekken een dag eerder omdat Oradour reeds lang op het "verlanglijstje" staat en we maar een 20 tal kilometers moeten omrijden om dit dorp te bezoeken. Alhoewel "verlang" messchien wat cru klinkt... In dit dorpje werd tijdens de oorlog van 1940-1945 een waar slachtveld aangericht, je kan niet omschrijven wat je voelt en denkt als je door dit platgebrande dorp loopt. Massa's volk is er hier, maar toch is het er zeer stil. Ik kan jullie een web-site aanbevelen, die kan bezocht worden als je meer informatie wenst omtrent Oradour-Sur-Glane en zijn geschiedenis. http://www.strijdbewijs.nl/oradour/oradour.htm
Categorie:REISVERHALEN Tags:oradour, oradour sur glane, oradour-sur-glane
Tirol, Oostenrijk, 2008
Onze vakantie van 2008 gaat door in Oostenrijk. We verblijven twee weken in Telfes, ligt aan het begin van het Stubaital. Voor het huisje die we huren bestaat maar één woord : PRACHTIG. Het is prober, mooi, ideaal gelegen, ... De eigenares is trouwens van België... (Wie ooit deze kant uitgaat, ik geef je metteen het adres...) Bij het binnenrijden van Tirol, zie je reeds de prachtige kappelletjes...een mooie blauwe lucht en witte toppen, we naderen onze bestemming...
foto onder : De kerk van Telfes, niet dat we gelovig zijn ofdergelijke, maar toch vinden we deze kerk fantastisch... een bezoekje waard...
De onderste persoon begroet je in de kerk...
foto onder : uitzicht over Telfes
Wandeling naar de Schlicker-alm (Schlick 2000 ski-station) We starten met niet al te schitterend weer, ons plan was om de "alpentuin" boven de Schlickeralm te bezoeken, maar eens boven (met de kabellift) hangen we letterlijk met ons hoofd in de wolken, het is er zelfs koud en miezerig. Gelukkig zijn we voorzien op een regenjas en dikke trui... In plaats van de plantentuin besluiten we dan maar om metteen de tocht naar benenden te starten, we komen kleine stroompjes tegen, grazende koeien. Rondom ons enkel hoge toppen, we zitten precies in een kom. De wandeling naar beneden is ook wel pittig te noemen, eens wat anders dan klimmen maar even intensief.
foto onder : Schlicker-alm
foto onder : Maria Waldrast een bedevaartsoord op 1600 meter, hier zou een heilzame bron ontspringen. We zien hier vele mensen hun flessen en bidons vullen. De kerk zelf heeft een apart kamertje met vele foto's van overleden kinderen... Langs het wandelpad naar beneden (eigenlijk moet je het omgekeerd doen, maar dit hadden wij maar in de gaten eens we aan het dalen waren ...) kom je kappelletjes tegen, de bedoeling van een bedevaartsoordpad... Tijdens de wandeling kom je ook een paar keer dichtbij de rodelbaan, later op de week zijn wij ook enkele keren naar beneden gekomen met die karretjes... Ook weer een andere ervaring dan Frankrijk, daar is het "bobsleeën", hier zit je echt met je karretje op een rail... Het gebeurt zelfs dat de koeien over de rail staan te grazen, je kan niet anders dat wachten totdat dat beest zijn kont wil verplaatsen.
foto onder : prachtig zicht op Telfes
foto onder : Dit klein meertje kwamen we tegen op de weg naar de Stubai-gletscher, ik heb geen idee hoe die heet, met kinderen wel een stop waard, ze kunnen er spelen, kunnen in het stroomje en ernaast ligt een avonturen-park met activiteiten in de bomen...
Grawa-waterval Een echte aanrader !!! Nog nooit zoiets gezien, magnifiek !!! Meer kan ik er niet over vertellen.... De wandeling naar bovengenoemde waterval kan je kort of lang maken, wij deden het laatste. Je wandeld door de bossen, echt steil wordt het nooit, je volgt een goed onderhouden bospad. Onderweg kwamen we een verdwaald geitje tegen... zag er triest en mager uit...
Foto onder : De Grawa-Wasserfall, de natuur op zijn mooist
Daguitstap naar Italië Via de Brenner-pas rijden we naar Italië, aan het grensdorpje is het gezellig rondwandelen. Wij rijden door naar de "Penserjoch", het is daar boven zeer druk, vele toeristen en merendeel motards, blijkbaar een stop voor velen. Jammer van de vele wolken, maar op deze hoogte was het uitzicht al spectaculair, wat moet het dan niet zijn als de hemel blauw is...
Het begint er al snel te rommelen en we besluiten om snel wat te dalen, tot echt donderweer komt het gelukkig niet, we vinden zelfs een mooi plaatsje voor onze pick-nick
foto onder : veldsprinkhaan foto onder : grasklokje foto onder : weidechampignon
Foto onder : Roofvogelshow in Telfes
Foto onder : Op weg naar de Stubai-gletscher...
foto onder : vrucht van de zilverspar
Stubai-gletcher Met de kabelbaan kom je tot goed 3150 meter, het zicht is terug fenominaal !!! Wat een sneeuw en ijs midden zomer !!! Jammer genoeg moeten ze - om de gletcher te beschermen - witte matten leggen om de opwarming van de aarde tegen te gaan...
foto onder : natuurgeweld aan de voet van de gletcher
foto's onder : rondwandeling in een schlucht.
Deze liggen te wachten op de toeristen, juist boven het water hangt een bakje, waar je voor een euro enkele viskorrels kunt draaien. Toch wel slimme beesten, die forellen...
Dit jaar gaan we voor 10 dagen naar de Alpen. Weer boeken we een gite, deze ligt op de col d'Ornon, niet ver van het alom gekende Alpe D'Huez. De plaats waar we slapen is er terug één uit "the middle of nowhere". Echt niets is er, enkel wat bewoonde, maar merendeel verlaten, verloederde huizen. Best jammer voor zo'n prachtige streek... had ik het geld... De badkamer van ons huisje bevindt zicht onder de grond, we wanen ons in een bunker... Al vanaf de eerste dag zorgen we alvast voor brood, wat beleg en dergelijke (we zijn het "water- en brood-régime" van vorig jaar niet vergeten. (zie reisverslag van de Vogezen) We maken een kleine wandeling langs het stroompje die langs het "dorpje" passeert.
foto onder : papaver oftewel klaproos
Het uitzicht dat we hebben vanuit ons huisje is er wel eentje om in te kaderen...
Cascade "La Sarenne" We beginnen met een stralend blauwe lucht. We picknicken langs de rivier "La Sarenne". Die kom je tegen als je Bourg D'Oisans uitrijdt aan de voet van de klim naar Alpe D'Huez. Daarna gaan we op zoek naar de cascade nabij het stroompje, die is niet echt gemakkelijk te vinden, na wat rondvragen geraken we er toch...
Na 100 meter wandelen hoor je al het natuurgeweld, de waterval is prachtig en je geraakt er dichtbij (juist na de dooi, is dit warschijnlijk niet het geval...) Naast de waterval begint er een wandelpad die je tot boven de waterval brengt. Vooraleer je boven geraakt, dien je wel een pad te volgen die is uitgehouwen uit de rotsen, er hangen stevige touwen die je het pad helpen volgen. Dit is best wel wat eng, maar een unieke ervaring, je waant je een echt bergbeklimmer met de afgrond in je blikveld...
foto onder : herfsttijloos
Enkele prachtige panorama's
foto onder : grasklokje
Lac Lauvitel We kregen als tip van een kennis om de wandeltocht naar "Lac Lauvitel" te maken. Vanuit het dorpje "La Danchère" begint dit wandelpad (La Danchère ligt langs de D530 richting La Bérarde). Je kan de tocht beginnen op twee manieren, langs het bos of via de rotsen. Wij kozen voor het laatste. (je moet er met kinderen wel enkele uren voor uittrekken.) Het natuurschoon dat je onderweg tegenkomt doet het gepuf en zweet, onder de blakende zon, wel vergeten. Op een gegeven ogenblik waan je je in de préhistorie en verwacht je ergens dino's tegen te komen... Het is er droog, monsterlijke rotsen en gesis hoor je langs alle kanten...
foto onder : Lac Lauvitel
De marmotjes kun je bij het lac van dichtbij zien...
wondermooi natuurschoon...
azuurjuffer
foto onder : spinnenwebhuislook ofwel "sempervivum arachnoideum"
foto onder : nabij Lac Noir op Alpe D'huez (Toen ik nog kind was ben ik met mijn ouders nog op vakantie geweest op Alpe D'huez, wou daar dan zeker ook nog eens terugkeren... Dit is eigenlijk wel wat tegengevallen, het is een stad op zich geworden, overal zie je kranen, bouwafval, appartementen in wording... Jammer dat niemand daar beslist om een "bouwstop" in te voegen... Nu, ieder zijn mening natuurlijk, persoonlijk vindt ik het niet passen tussen al dat schoons...)
foto onder : Lac Noir
Schapen kun je natuurlijk tegenkomen, als je het "ongeluk" hebt dat die beesten juist midden op de baan staan, kan het zijn dat je er een tijdje stil staat, ... Maar we zijn op verlof, dus, we hebben alle tijd...
Tijdens de nacht vielen er enkele regenbuien, in een doodgewone plas langs de straat bemerken we kikkervisjes...
Deze stroompjes bevatten drinkbaar, fris en helder water... (toch wel wat anders dan onze vervuilde beken en grachten...)
La Grave - La Meije We besluiten om op een heldere dag de gletsjer nabij La Grave te gaan bezoeken. Met de kabelbaan (de één doet dit al liever dan de ander...) gaan we tot 3200 meter. Ter plaatse kun je ook een ijsgrot bezichtigen, hoe ze het klaarspelen...de sculpturen zijn prachtig.... Hartje zomer staan we, in korte broek en t-shirt, met onze voeten in de sneeuw...
foto onder : La Meije foto onder : La Meijette
foto onder : Le Rateau (vrij vertaald "borstel", en met wat verbeelding zie je aan de toppen inderdaad de zogezegde haartjes van een borstel)
foto onder : Les Deux Alpes Op Les Deux Alpes heb ik een beetje hetzelfde gevoel als bij Alpe D'Huez, we zijn er geweest, maar meer niet. Zijn we ooit nog eens in de streek dan laten we deze route toch wel links liggen. Ik geef de voorkeur aan bijvoorbeeld Auris, een bergdorpje die je na een stevige col binnenrijdt. Het is er nog gewoon "wij tussen de natuur" en niet "de natuur tussen ons"... Ik ben er in de tijd ook geweest met mijn ouders en merendeel is daar toch hetzelfde gebleven.
foto onder : Barrage du Chambon (ligt aan de voet van de klim naar Les Deux Alpes)
Categorie:REISVERHALEN Tags:alpen,ornon,col d'ornon,alpe d'huez,papaver,klaproos,cascade la sarenne,la sarenne,bourg d'oisans,herfsttijloos,lac lauvitel,la danchère,la bérarde,marmot,azuurjuffer,la grave,la meije,la meijette,le rateau,les deux alpes,auris,barrage du chambon
De Vogezen, 2006
De kindjes zijn nog niet zo groot, daarom beginnen we met een reisje van één weekje, met niet al te hoge bergtoppen, zodat de wandelingen (voor hun beentjes) nog te doen zijn. Onze bestemming wordt de Vogezen. We huren een "Gite" in Geishouse, met uitzicht op de Grand Ballon. Bij aankomst blijkt dit "dorpje" een ZEER rustig dorpje te zijn... Tijdens het zoeken naar ons huisje komen we vrouwen tegen die hun afwas aan het doen zijn in een waterput, gewoon langs de straat... Probeer het hier in België maar eens... Het colletje naar Geishouse kun je wel pittig noemen, met onze auto voortdurend van derde naar tweede. De Vogezen, wel een zeer mooie streek, met prachtige heuvels, bosrijk, ideaal voor wie met kleine kinderen eens iets anders wil dan enkel maar zand en water... Als tip kan ik wel melden, dat als je op verlof gaat naar de Vogezen, het aan te raden is om ten laatste de zaterdagvoormiddag wat inkopen te doen. De winkels zijn daar vanaf zaterdagnamiddag gesloten, zo hebben wij twee dagen geleefd op water en brood, in principe wel niet slecht voor de lijn, maar...
Bij het binnenrijden van het dorpje, wordt je welkom en mooi onthaald
Foto boven : Lac D'Alfeld
foto boven : cascade van Wildenstein foto boven : cascade St.-Nicolas
foto's onder : wilde bloemenpracht...
"schaduwkruiskruid"
foto onder : prachtig uitzicht vanop de Grand Ballon
Categorie:REISVERHALEN Tags:vogezen, geishouse, grand ballon, lac d'alfeld, cascade van wildenstein, cascade sint nicolas, cascade st.-nicolas, schaduwkruiskruid
Voorwoordje
...In 2002 zijn wij met vakantie geweest naar Biscarosse (Frankrijk), ligt juist onder Bordeaux, aan zee. Alhoewel dit een prachtige streek is, met veel mogelijkheden, waren wij na enkele dagen wat uitgekeken op het zand en de zee. Daarom bestaan volgende reisverslagen enkel uit vakanties in de bergen (Alpen, Vogezen, Pyreneeën) Ik heb mijn hartje daar verloren, mede dank zij mijn ouders, die ons vroeger - tot vervelens toe - hebben meegesleept van de ene naar de andere col. "Ik ga later nooit op reis naar de bergen", hoor ik mezelf nog zeggen... Ik betrap me er nu op dat ik reeds enkele plekjes uit het verleden, terug ben gaan opzoeken...
" Cascade de Aso "
