Vandaag zijn we vertrokken naar ons 2de eilandje dat op de lijst stond, île des pins, een eiland van ongeveer 20km doorsnede op 100km van Nouméa. Na wat problemen in verband met namen en data's aan de regitratielokketten, konden we eindelijk op de boot stappen. Alweer de Betico, dus we waren weer gewapend met anti-zeeziek-spul, dit keer waren het patches die achter het oor moesten gekleefd worden. De reis duurde ongeveer 2u30min, over een vrij wilde zee. Het weer zag er al niet goed uit.. Eenmaal aangekomen was het niet veel beter, dat beloofde :( De slaapplaats daarentegen valt wel meer dan goed mee, een comfortabele bungalow met alles erop en eraan (gîte Nataiwatch)! In de namiddag hebben we een auto gehuurd en zijn we het hele eiland rondgereden, in de regen. Zo konden we droog toch een beetje van de machtige uitzichten genieten. Wel zijn we gaan snorkelen in een natuurlijk aquarium aan de baie d'oro. Er zwommen enorm grote vissen en de schelpenverzameling is weer enkele juweeltjes rijker^^ Morgen voorspelt het weer niet veel beters, het wordt dus weer een relex-dagje. Vriijdag gaan we met een speciale soort boot van hier (pirogue) op dagtocht met bijhorende maaltijd (langoustines). En dan zaterdag voor we de boot terug nemen om 16u hebben we onze duiksessie gepland. We kijken ernaar uit!
Op dinsdag 19 juli vertrokken we om 6u vanop Magenta (de kleine luchthaven van Nouméa) naar Maré. Een eiland dat deel uitmaakt van îles de Loyauté, de grotere eilanden rond NC. Het was een halfuurtje vliegen tot daar, alles verliep zonder problemen^^ wel was er even stress omdat we pas 20min voor check-in aanwezig waren in de luchthaven.. Maar dankzij de Pacific attitude vormde dit geen probleem! Er was bijna geen controle, wat wel vreemd was :p Natha mocht dankzij de connecties van Jen tijdens de landing in de cockpit gaan zitten naast de piloten, een hele ervaring! Na het landen voelden we onmiddellijk de cultuurshock na het bezoeken van een markt in de 2de grootste "stad" van Maré. De markt bestond uit 10 bingo spelende vrouwen, 3 maniokken en 5 plantjes. Het werd al snel duidelijk dat het geen luxueuze dagen gingen worden, maar dagen vol cultuur en mensenkennis! De auto werd opgehaald (een peugeot met 600.000km), een wrak :p We reden onmiddellijk naar Roh, waar onze slaapplaats was voor 2 nachten. De stam of Tribu Seday van Jaques en Suzanne zorgde voor een warm onthaal^^ We kregen een klein hutje of Case toegewezen, een prachtige ervaring om in zoiets te kunnen slapen met zicht op de oceaan! De bagage werd afgezet en we gingen meteen op zoek naar de eerste bezienswaardigheden. Op weg naar de eerste plek, namen we Céline mee. Het lelijke eendje van haar tribu. Ze was opweg naar een marriage (het is nu het seizoen daar voor de marriages, werkelijk heel het eiland was in de ban van het huwelijk). Eigenlijk mocht ze niet gaan van haar tribu, ze moest daar blijven omdat ze de jongste was. Maar toch was ze ontsnapt :p Een echte rebel^^ Uit ons gesprek met céline bleek dat het contact met de buitenwereld een beetje verliep via clichés. Een paar voorbeelden: ze dacht dat het water op Maré afkomstig was van de gesmolten sneeuw in Frankrijk, alle Spanjaarden spelen gitaar en er was niets dan slecht in de wereld en dat maakte haar ongelukkig. Maar al bij al een hele vriendelijke dame! Ze wees ons de weg naar de "trou de bône", een gat van bijna 40m diep en 30m breed in het midden van het regenwoud daar. Machtig om te zien! Het gat was gevuld met helder blauw water met in het midden een klein eilandje en enorm veel vleermuizen! Een stukje natuur waar onze mond van open viel en meteen ook mijn eerste contact met het vochtige doch warme klimaat. Daarna zijn we op zoek gegaan naar een strandje om te kunnen snorkelen. We vonden een klein stukje zand verborgen achter de rotsen dat niet eens op de kaart stond. Er was niemand en het enige wat we hoorden was het geluid van de zee! Dat maakte een grote indruk! Wit zand, helder turquoise water en prachtige vegetatie. Het snorkelen zelf viel wat tegen omdat het er niet zo diep was. Maar het strandje leverde wel prachtige foto's op! Na een middagje strand keerden we terug naar Roh, waar we ons klaarmaakten voor een plaatselijke maaltijd gemaakt door Suzanne. We kregen een heerlijk stukje Tonijn, advocado met saus, rijst, liagme (harde aardappel) en komkommer (die helemaal niet naar komkommer smaakte :p). Het was echt enorm lekker, zelfs Natha at bijna alles op! Ze verbaasde me, want normaal is ze nogal vies van vreemd eten, ik was fier op haar :D Daarna gingen we slapen. Het werd een nachtje vol muggen^^ We werden rond 7u gewekt door het licht en de zee, zalig! Na een ontbijtje gingen we verder het eiland bezoeken. Een ander prachtig stukje natuur was de "saut du guerrier", een kloof die uitliep in de oceaan. De mythe die hier gold was dat een plaatselijke strijder hier zijn tegenstanders in de val had gelokt door hun in de kloof te laten springen. In de middag gingen we ook naar een strandje en 's avonds kregen we weer heerlijk eten bij Suzanne. De derde dag verhuisden we van het noorden naar het zuiden, waar we veel minder warm werden onthaald.. Bij de tribu van Léon werden we "ontvangen" door een oude mevrouw die beweerde dat we niet gereserveerd hadden. Maar uiteindelijk na veel lange gezichten kwam alles toch inorde. In de middag gingen we eten in 1 van de 2 restaurantjes die er te vinden zijn op het eiland. Een hutje gemaakt van golfplaten waar we een "hamburger" met platte frietjes aten, maar goed, het stilde onze honger! In de middag gingen we naar een vanillerie van meneer Kaloi. Deze man op leeftijd legde ons in geuren en kleuren uit hoe alles te werk ging. We leerden veel bij over het wonder van vanille kweken! Ook kregen we van hem een pappaeavrucht voorgeschoteld, wat in feite eigenlijk nog wel lekker was :D Op de terugrit ontmoetten we Trxy (uitgesproken als Jetski). Hij nodigde ons onmiddellijk uit voor een thee bij hem thuis. Bleek dat hij samen met de pastoor in een groepje speelde, dus kregen we er meteen een privé-concertje bij! Hij zong prachtig en speelde heel goed gitaar^^ De nacht verliep minder vlotjes door de vele muggen. De volgende dag was de dag van de terugtocht. In de ochtend gingen we nog naar "baie des tortues". Waar we zwommen met echte zeeschildpadden! één van de mooiste ervaringen uit mijn leven tot nu toe :D Het is echt indrukwekkend om zo naast een schildpad te zwemmen van 2m en dan ook nog is je laten voort trekken door dat beest^^ Ook brachten we nog een bezoekje aan Laurent, een sculpteur van houten beeldjes. We kochten er elk ééntje, een mooi souvenir, zeker als je weet dat ze ambachtelijk zijn gemaakt. De man vertelde in geuren en kleuren wat de betekenis was van de beeldjes. Op de luchthaven aangekomen begon de miserie. Er was geen beweging, terwijl we ons vliegtuig om 16u hadden en we daar waren om 15u30. Er was gewoonweg niemand en alles was gesloten. Bleek dat er een staking aan de gang was bij Air Caledonia en dat alle vluchten afgeschaft waren.. Dat was een beetje een domper op een zalige 4 dagen :( We gingen terug naar Trxy, hij was onze laatste hoop voor een dak boven ons hoofd die nacht in afwachting tot misschien een vlucht de volgende dag. Hij ontving ons met open armen! Als wederdienst kochten we de ingrediënten voor een tortilla en enkele blikjes bier, we maakten er een gezellige avond van. De volgende dag bleek dat er nog steeds geen vluchten voorzien waren. Maar nu kwam er wel beter nieuws, Air Cal ging de overnachting en al het eten terugbetalen. Dus gingen we naar het enige hotel op het eiland en boekten daar 2 kamers voor een prijs van 15 000 CFP per nacht (zo een 120euro). Verder gingen we nog naar verschillende strandjes samen met nog 2 koppels die in het zelfde schuitje zaten als wij. Hele leuke mensen^^ Het eten in het restaurant van het hotel die avond was niet fantastisch, maar vooral duur! Lang leve Air Cal! De volgende dag was een rustdag, vermits er nog geen vluchten waren. We gingen vissen op traditionele wijze met Trxy (wat redelijk goed lukte, enkel de vissen wouden niet meewerken..). Ook liet hij ons een strandje zien waar bijna geen volk komt, het was enkel te bereiken via een wandeling door het woud van een halfuurtje. Daar konden we genieten van een machtige zonsondergang! De terugtocht verliep ook vlotjes in het donker^^ Maandag kregen we eindelijk groen licht om te vertrekken met de "Betico", bijgenaamd de "vomito". Een boot die er 8u over doet om terug te gaan tot Nouméa, maar goed, op dat moment was alles beter dan nog langer blijven op Maré vermits Jen moest werken! De 8u gingen vrij snel voorbij, iedereen was nogal gedrogeerd van de pilletjes tegen zeeziekte (Nautamine voor de mama), er werd dus veel geslapen. Om 20u30 kwamen we eindelijk aan na een lange dag op het vaste land! Het was een avontuur om nooit te vergeten :D
We zittgen dus vast op Maré, een eiland van "la grande terre". Voor de moment ziet het er niet naar uit dat we kunnen terugkeren, aangezien de algemene staking bij air calédonie. Het goede nieuws is dat de vliegtuigmaatschappij alle kosten van overnachting en eten terugbetaalt. Met het gevolg dat we even een 3sterrenhotel hebben geboekt tot we kunnen opstijgen :D Alles gaat dus goed, we genieten nog van het mooie weer hier! Groetjes daar^^ Niels en Natha ps: zwemmen met 2meter metende zeeschildpadden is een hele ervanring..
Vandaag zat het weer ons mee^^ een mooi windje van 15 knopen en een zonnetje dat af en toe verscheen maakte het een ideaal dagje voor een tocht met de zeilboot. Het is fantastisch om zo te zien hoe alles op de boot werkt, echt een uniek stukje fysica en mechanisch vernuft. Het was een uurtje varen naar l'ilot goëland, een klein stukje zand van enkele tientalle meters groot op een 20tal kilometer verwijderd van "la grande terre". Het is machtig mooi om op zo een prachtig stukje natuur te staan! Terwijl de rest ging kiten en windsurfen, zijn wij gaan snorkelen tussen de stukken koraal. Het is hier echt een aquarium om zich, visjes in verschillende kleuren! We keken onze ogen uit :D Ook zouden daar haaien zitten, maar die ben ik niet tegen gekomen. Tijdens het snorkelen hebben we 3 dollarzeesterren meegenomen, die gaan we nu laten drogen, een mooi souvenir. Rond 5u zijn we terug uitgevaren, met het probleem dat de windsnelheid gestegen was naar 27 knopen en dat het donker begon te worden :p De terugtocht werd dus iet wat avontuurlijker.. De boot hing echt enorm schuin en had moeite om stand te houden met de felle wind. Maar alles verliep vlekkeloos. Het was een heel leuke ervaring :D
Vermits het bij het opstaan regende en de wind bijna een boom deed omwaaien, zijn we niet met de zeilboot vertrokken. Het was te riskant om uit te varen. Daarom kozen we vandaag voor een lui dagje. Met de beemer gewapend hebben we de hele dag films en series gekeken^^ Het weer viel echt tegen! hopelijk wordt het vandaag beter en is het wel mogeijk om uit te varen en eilandjes te ontdekken. Mijn fototoestel is er ook aan voor de moeite.. We hadden hem in de zak van Jen gestoken, en terwijl ze uit het bootje sprong, had mijn fototoestel ook zin om te springen en nam een frisse duik in zee. Het latere drogen in het zonnetje mocht niet meer baten :( Het wordt een mooie begrafenis! Maar goed, het uitrusten deed toch echt deugd! Nu gaan we naar de plaatselijke markt, waar ik misschien wel een paar souvenirtjes ga vinden voor de thuisblijvers!
Het was zwaar om 's ochtends om 6u op te staan.. Na een korte nacht van auto vullen met onze spulletjes, moesten we om 7u zeker vertrekken voor onze paarden-afspraak. De vriend van Jen,die normaal mee kwam, was niet op de afgesproken plaats om 7, en na een halfuur wachten, zijn we maar zonder hem vertrokken (achteraf blaak dat hij tot 14u zich had overslapen).
Om 9u kwamen we aan om het bootje te nemen naar een klein eilandje, Ile de Puen, wat ze hier "illot" noemen. Daar woont Johan, een belg uit grimbergen, helemaal alleen. zijn droom is om een echte cowboy te zijn, en dit wil hij delen met de hele wereld :p dus organiseert hij een 3u durende paardenwandeling op "zijn" eilandje.
Het was prachtig om zo rond het eiland te trekken, prachtige uitzichten, echt dingen waar mijn mond van open vielen! Mijn paardje, sunny, was een heel brave teddybeer, maar die van Natha durfde wel eens onverwachts in galop gaan (wat voor de nodige stress zorgde :p).
Na de tocht, kwamen we terug aan op de range,vol schrammen en met een stijve rug, maar wel helemaal voldaan van de prachtige uitzichten!
Dan was het tijd om het bootje terug te nemen naar het vaste land en verder te rijden naar Poé, waar we konden camperen op 2m van de zee en met bergen achter ons. Een bbq en pintjes sloten een geweldige dag af.
De nacht viel best wel goed mee, redelijk goed geslapen, en opstaan met de golven van de zee is niet mis.. Dan zijn we voor het eerst gaan snorkelen, visjes gezien in het blauw, zwart/wit en oranje. het water van de zee is hier heel aangenaam, juist de wind is een beetje koud!
Om af te sluiten zijn we Bourail gaan bezoeken, een stadje met een fantastisch mooi strand, en bé de tortue, een strand waar normaal de schildpadden hun eitjes leggen (maar het is nu niet het seizoen). Daar hebben we gegeten met zicht op de prachtige oceaan en de speciale boomsoorten hier.
Mijn frans gaat er echt op vooruit, ik heb al bijna geen accent meer!
verslag dag 3: Vanochtend zijn we naar het cultureel centrum van Tjibaou geweest, een museum over de plaatselijke bevolking (de Kanak). Het was heel interessant om te zien hoe deze boten maken en sculpturen beeldhouwen uit hout. Zo heb ik ook geleerd dat elke houten sculptuur een sjaal draagt die is gegeven door gasten van die stam om de baas gunstig te zijn. Het uitzicht was er adembenemend en de planten die daar groeiden kende ik alleen vanop fotos. In de middag zijn we voor het eerst gaan zwemmen! Op ons plaatselijk strandje heb ik Natha leren snorkelen, wat we voor de rest van de vakantie nog veel gaan doen! Het eerste wat we zagen was een oranje zeester met zwarte stipjes^^ Rond 19u is dan uiteindelijk mijn valies toegekomen :D opluchting alom!! Daarna zijn we uitgeweest in een plaatselijke bar op palen in het water, een uniek uitzicht. We waren rond 12u terug thuis, maar dan moest alles nog klaar gezet worden voor de camping en de paardenwandeling vandaag. Het was een beetje stress met een korte nacht tot gevolg :p
Allebei heel veel last gehad van de jetlag, twas egt zwaar 's avonds om wakker te blijven :p uiteindelijk zijn we gewoon allebei om 9u in slaap gevallen om dan in het midden van de nacht terug klaar wakker te zijn! Het tempo en ons bioritme zijn echt nog niet op elkaar afgesteld :p Na de douche en het ontbijt zijn we schelpjes gaan rapen op ons "privéstrandje"! niks is zo leuk als opstaan met een wijd uitzicht op de zee :D
's Middags zijn we gaan eten met Jennifer, de zus van Natha. Een gigantisch broodje met frieten ertussen, een mitraillette dus^^
Daarna hebben we de stad een beetje verkend met een wandeling langs de met palmbomen begroeide droom-boulevard. Daar zijn we tot de conclusie gekomen dat Japanners België niet kennen!
Rond 2u zijn we naar het plaatselijk aquarium gegaan met vissoorten uit de Oceaan hier (haaien, slangen, platwissen, lichtgevend koraal,...)
Dat was interessant en heel mooi om te zien!
Mijn geld is ondertussen inorde, maar dat van geen taxen moet vader mij toch nog eens uitleggen vermits ze hier 16euro hebben aangerekend...
Maar ik heb in ieder geval een huge stapel biljetten van 141000 CFP.
In de avond zijn we gaan eten bij vrienden van Jen, allemaal geimmigreerde fransen uit Marseille, Avignon en La roche.
Het leuke was dat zij België vooral kenden van "het geen regering hebben". Leg de communotaire problemen maar eens uit in het frans..
Twas echt wel leuk en gezellig!
Ze vroegen of we daarna nog iets mee gingen drinken, maar ons kaarsje was weer uit :p
Vandaag staat een plaatselijk museum over stammen op het menu, eten kopen voor het kamperen van morgen, snorkelen en hopelijk mijn valies!
Het weer valt heel goed mee trouwens, rond de 25graden met een fris windje
Na een 32-tal uurtjes reizen zijn we eindelijk, doodmoe toegekomen in het 13800km verre Nouméa, hoofdstad van Nieuw-Caledonië.
Dankzij de mama en de papa zijn de 1ste liefdesfotos onder de eifeltoren inorde en waren we klaar voor vertrek vanop Charles de Gaulle, Parijs.
Het begon goed toen de 1ste vlucht van de 4 al direct een uur vertraging had, maar geen stress, dat was minder lang wachten dan op Heathrow.
Op het vliegtuig kregen we een voorsmaakje van het eten tijdens de hele reis, vieze borrelhapjes en veel te veel frisdrank.
In Londen, na een zeeeer zwakke security-check hebben we dan snel de 20 pond van de papa uitgegeven om toch iets deftig te eten op de hele avond.. Even ging het plan door ons hoofd om een starbucks te drinken, maar vermits dat nu ook in België is, was het niet speciaal genoeg :p
Dan konden we beginnen aan de 21u10min durende vlucht richting Sydney, met tussenstop in Bangkok.
Het eerste deel van 11u30min ging zeer vlot,enkel het eten was alweer degoutant! We kregen noedels met kip en groene bonen, en als ontbijt vuile eitjes met champignons en witte bonen. En het beste was dat water en fruitsap geschonken werd in potjes!
Na veel films, slapende benen en rondkijken, kwamen we aan in Bangkok. Daar moesten we uitstappen om voor 2u op de luchthaven rond te dwalen. Een hele andere cultuur, onverstaanbaar en geen engels! Ook weer een zwakke security-check hier. De verdere 8u naar Sydney vertrok ook met 50min vertraging, maar heeft deze ruimschoots ingehaald door een topsnelheid van 1058km/u te halen :D
Verdere connecties naar Nouméa verliepen vlekkeloos, op het eten alweer na. Natha heeft gewoon uit miserie een kleine vasten gehouden...
Maar nu komt het beste: in Nouméa aangekomen wachten we op de valiezen, en welke valies is er dus niet bij? Tuurlijk, die van Niels. Die van Natha is mooi optijd, maar de balangrijkste ontbreekt.
Blijkt dat ze ze achter hebben gehouden in Syndney wegens plaatsgebrek, en morgen op het vliegtuig gaan zetten. Hopelijk komt alles dan wel inorde :p
Ook de 1ste kennismaking met NC viel heel goed mee! Vanuit de lucht hadden we een prachtig zicht en ook met beide voetjes op de grond kijken we de ogen uit! werkelijk alles is hier anders :D
Het gaan interessante 28 dagen worden..
ps: het eerste contact met de plaatselijke fauna was ook niet bepaald miniem :p
