Ons eindpunt komt dichterbij ,vermits we terug in de stad aankomen waar ook onze reis enkele weken begon.Deze dag gaan we volledig spenderen aan Universal Studios.Na een goed uurtje rijden naderen we LA, maar door de afslag te missen op de 101 highway moesten we een heel eind terug rijden. Er staat namelijk Universal City op de borden aangegeven en niet Universal Studios. In het begin van onze reis hadden we een tip gekregen om goedkoper het pretpark te bezoeken.Men moest een blikje Coca -Cola inleveren en men kreeg een flinke korting per inkomkaart.Het park is niet ontzettend groot en best te doen op 1 dag, misschien ook omdat er die dag geen al te grote wachttijden waren . De tour met het busje brengt je naar de verschillende filmsets zoals:Desperate Housewives,War of the world en de haai van Jaws.Dan zijn er nog The revenge of the mummy,Back to the future , Jurrasic park in de vorm van een rollercoaster.Waterworld en Blackdraft zijn dan weer spectaculaire shows en Shrek en Terminator zijn knappe 3D shows.Vanaf een uur of 6 loopt het park leeg en kan men nog vertier gaan zoeken in de City Walk waar je nog wat kan shoppen en een hapje eten.Omdat Hollywood in de bergen gelegen is koelt het er s'avonds snel af en werd het een stuk kouder dan overdag.De stad Los Angeles is erg uitgestrekt dus moesten we nog een eindje rijden naar ons hotel.We logeerden in hetzelfde hotel als toen we onze reis begonnen zodat we ongeveer wisten waar we moesten zijn .Bij het inchecken deden ze aan de receptie moeilijk omdat we 2 vouchers hadden voor 2 nachten.Volgens hen moesten we de volgende dag terug inchecken voor dezelfde kamer.Als dat maar geen problemen zou geven.
Omdat dit hotel een ontbijt serveerde hebben we dan ook genoten van het uitgebreid buffet.Santa Maria is het stadje waar onlangs het beroemd proces plaats vond van Michael Jackson .Aan de receptie vertelde men ons dat de zanger zelf in Santa Inez woont op zijn ranch Neverland, maar het zou al toeval zijn moesten we daar langs komen.Dan maar doorgereden naar het plaatsje Solvang.Dit is bekend om zijn Deense uitstraling met typische huizen.Net een stukje Europa op amerikaanse bodem.Maar ook Santa Barbara heeft zijn roots ergens anders vandaan gehaald.Dit is een prachtige stad met mooie straten en pittoreske pleintjes in Spaanse stijl.Dit nodigt uit om eens langs de winkeltjes te flaneren.Omdat het zo een mooi weer was wilden we toch ook even een bezoekje brengen aan het strand.Met die gedachte zijn we dan doorgereden naar ons hotel in Oxnard.Daar aangekomen was het weer veel minder dan in Santa Barbara.Maar ondanks dat de zon verdwenen was hebben we toch onze badspullen genomen en hebben we een plekje opgezocht aan de rand van de pacific.De zon was ons toch gunstig gezind die middag en zo konden we nog genieten van een beetje rust op deze reis .Onze Levi heeft het aangedurfd om in het kille water van de Stille Oceaan te zwemmen terwijl wij het van op afstand het lekker lagen te bekijken.s'Avonds zijn we nog gaan shoppen in een outlet center.Het was al laat toen we nog iets moesten eten . In Amerika is dat geen probleem en omdat er altijd wel een Denny's in de buurt is hebben we onze magen daar maar gevuld.Omdat de porties er nogal aan de grote kant zijn had ik genoeg met een volle schotel nacho's die overgoten zijn met tomatensaus met rundvlees,cheddarkaas en zure room. Om duimen en vingers bij af te likken.Daarna werd het toch echt wel tijd om ons bed in te duiken.
Deze dag zijn we vroeg vertrokken omdat we een lange weg hadden af te leggen. Onlangs was er een programma op Vitaya over de 10 beste fastfood restaurants ter wereld.Toevallig lag er daar 1 van op onze route nl. Taco Bell in Pacifica.Het is gelegen op het strand dat populair is bij surfers.Dit was speciaal omdat men met de surfplank in de hand zijn bestelling kon doorgeven.Maar omdat we zo vroeg waren konden we er nog niets eten,zo zijn we maar een broodje gaan kopen bij Subway.In Monterey zijn we gestopt om er wat te wandelen rond Cannery Row en een bezoekje te brengen aan het aquarium.Dit was zeker de moeite waard maar omdat het zondag was,was het er zeer druk.Rond 14u45 zijn we dan doorgereden richting Santa Maria.Highway 1 is fantastisch mooi met knappe uitzichten maar ook gevaarlijke bochten die vlak langs de kustlijn lopen.Af en toe zijn we eens gestopt om te genieten van al dat moois maar nooit lang omdat er een felle wind stond en de temperatuur toch niet erg aangenaam was. Via Big Sur zijn we dan aangekomen in Morro Bay en omdat het ondertussen al 7 uur was zijn we een Burger King binnengedoken van de grote honger.Maar dat het een Burger King was vonden we niet zo erg omdat onze lievelingsburger een Whopper is.We moesten nog een eindje verder rijden om ons hotel te bereiken dus was het al donker toen we daar aankwamen.Het hotel Santa Maria Inn ademt een sfeer uit van oude, chique glorie.Hier zouden vele beroemdheden nog een nachtje gelogeerd hebben o.a.Demi Moore, Marilyn Monroe .Omdat de temperatuur niet erg aangenaam was om een duik in het zwembad te nemen, hebben we maar een kopje koffie of warme chocomelk gedronken bij een gezellige open haard voor het weer tijd was om ons bed op te zoeken.In deze sfeer van luxe kon het niet anders of je moest wel mooie dromen hebben.
Het ontbijt hebben we vandaag genomen in het hotel .Maar eigenlijk was het zijn prijs niet waard voor enkele toastjes met thee of koffie( $ 29 voor 3 pers.).Onze ochtenwandeling ging richting centrum,waar we weer de IPOD winkel zijn ingedoken om te zien of er was geantwoord op onze mailtjes van gisteren.Nog even geshopt en dan richting Fisherman's Wharf, maar nu met een gewone tram.Onderweg zijn we van de tram gestapt bij Pier 1 waar het gezellig druk was op de markt. Het was een mooie wandeling naar ons volgende doel nl de fabriek van Levi's waar de oorsprong ligt van de bekende jeansbroek.De beklimming van de Coit Tower was zeker geen kattepis langs de vele trappen.Maar het uitzicht over de stad maakte veel goed.De afdaling naar Pier 39 langs de mooie huizen van de wijk Telegraph Hill is ook zeker de moeite waard.Aan Pier 39 liggen de zeeleeuwen lekker hun dutje te doen of spelen ze voor fotomodel voor de vele toeristen.Het is er gezellig druk in de vele winkeltjes en cafeetjes.Het werd stilaan avond en dus werd het tijd om onze tickets voor ons bezoek aan Alcatraz af te halen.Omdat ze besteld werden via internet en betaald met creditcard hoefde je enkel je visakaart door de machine te halen en je tickets werden onmiddelijk afgeprint.Waar de techniek allemaal goed voor is.De bedoeling was om een hamburger bij In 'n out te eten maar omdat er zoveel volk was zijn we maar bij Hooters binnengestapt.Deze hamburgertent staat bekend voor zijn mooie diensters dus zat er opvallend veel meer manvolk.De hamburger was groot genoeg dus de frietjes erbij waren eigenlijk overbodig.De rekening was ook navenant ,maar daar zal de speciale bediening voor iets tussen gezeten hebben zeker? Het bezoek aan Alcatraz was heel indrukwekkend en omdat het een avondtour was gaf het een speciale sfeer.Door de hoofdtelefoon kreeg je getuigenissen van oud gevangenen en cipiers .Het gezamelijk dichtslaan van de celdeuren 's avonds noemt men de Slam of the hammer.Dit was een hels lawaai waar je spontaan kippevel van kreeg.Men kon ook een bezoekje brengen aan de cel van de beroemdste bewoner nl Al Capone.Ook de cellen waaruit er gevangenen zijn ontsnapt kon men zien, en hoe zij het achtergelaten hebben door een dummypop in hun bed te leggen.Dit zijn de mannen waarop de film 'Escape from Alcatraz ' is gebaseerd.Het was al vrij laat toen we van de boot stapten en we nog een bus moesten nemen naar ons hotel.
Na een ontbijt in het hotel met vers gebakken wafels zijn we rond 9 u vertrokken richting San Francisco.De route van Jet Air bracht ons eerst nog naar de stad Napa in Napa valley, een gekende wijnstreek. Het is een gezellig stadje met een autovij centrum.Het weer is er een stuk minder warm dan de vorige dagen met veel bewolking en zelfs een beetje motregen.Dat beloofd voor San Francisco.Bij het overrijden van de Golden Gate Bridge was het weer inderdaad echt niet zomers te noemen.
Dat het in deze stad koud kan zijn hadden we gelezen op de websites en in de vele reisboeken.Daarom was het ook geen verrassing voor ons dat we ons goed moesten kleden.Dit in tegenstelling tot vele anderen die er duidelijk niet op voorzien waren.Maar wel de vele toeristenwinkeltjes die regenjassen en sweaters verkochten aan verkleumde toeristen.Het is wel even wennen om in zulke steile straten te rijden en dan ook nog je hotel te moeten zoeken.Na aankomst in onze hotelkamer zijn we gaan wandelen naar Union Square, het centrum van de stad.Dit is een stad zoals wij ons een Amerikaanse stad hadden voorgesteld ,met zijn hoge gebouwen en zijn lawaai van loeiende sirenes .Bij een IPOD winkel stond het vol met pc's en konden we gratis op het internet om een mailtje te sturen naar het thuisfront.Na een wandeling door Chinatown hebben we de cable car genomen richting Lombard street.Dit typisch vervoer is een attractie die je niet mag missen. Het besturen van de tram is hard labeur en de man moet over genoeg spierkracht bezitten om zowel afteremmen als te rijden.Lombard street zijn we te voet omhoog gewandeld en dan voel je pas hoe steil deze stad kan zijn .Bij Fishermans Warf aangekomen was het al avond geworden en hebben we ons avondmaal genomen bij een italiaans restaurant.In deze omgeving aan het water heb ik er van geprofiteerd om een vispotje met crab te eten.
Om ons terug aan ons hotel te geraken hebben we toen een lijn bus genomen waarbij we nog moesten overstappen op een andere bus .Maar tijdens het wachten aan de bushalte werden we enkele keren aangesproken door mensen met niet zo een goede bedoelingen .Op zulke momenten besef je toch dat je als toerist zijnde dat toch niet kan verbergen , hoe goed je ook je best doet om niet te hard op te vallen.
Na het ontbijt in het hotel zijn we om 9 u vertrokken naar Yosemite National Park.Aan de ingang was er een kleine file om het park in te rijden maar met ons pasje konden we zo passeren.Omdat we Sequoia National Park niet konden bezoeken zijn we naar Mariposa Grove gereden, dat bekend staat om zijn sequoia bomen .Daar kon je een wandeling maken langs de reuze bomen met de bekendste genaamd 'Grizzly Giant' Met zijn 64 meter hoogte is dit de oudste boom in het woud.
Langs een mooi plekje aan een riviertje zijn we gestopt om te lunchen en eventjes te pootje baden.De trekpleisters van het park zijn él capitan(een rots die zeer gekend is bij bergbeklimmers)en de watervallen.Op die plekken is er dan ook een drukte van belang om de mooiste foto's te kunnen maken.Het is een park waar men vele wandelingen kan maken, maar door tijdgebrek moeten wij daar van af zien.
In het hotel aangekomen hebben we nog even van het zwembad en jaccuzi geprofiteerd .Bij Damians hebben we daarna lekker Mexicaans gegeten.Na weer een goed gevulde dag zijn we voldaan kunnen gaan slapen
Vroeg opgestaan want we hadden een lange dag voor de boeg.Na nog eens een stevig ontbijt in het hotel, zoals de dag ervoor, zijn we rond 8 u vertrokken richting Death Valley.Met de waarschuwingen in het achterhoofd hebben we eerst de auto volgetankt en hebben we nog het nodige drinken aangeschaft. Via Pahrump reden we na een 200 tal kilometers Death Valley binnen.
Bij Zabriskie Piont konden we voor de eerste keer kennismaken met dit speciaal stukje op aarde.Het is een prachtig uitkijkpunt over de vallei en de omliggende bergen.Het visitors center ligt in Furnace Creek waar men allerlei info kon opdoen over dit speciale landschap.In Stove Pipe Wells zijn we gestopt om een beetje te eten maar het was er zo heet dat we vlug terug in onze auto met airco gestapt zijn.
Op deze plaats stopten ook enkele auto's die gedeeltelijk ingepakt waren .Vermoedelijk ging het hier om modellen die nog niet op de markt waren maar die ze hier aan het testen waren in extreme omstandigheden. De weg die we verder moesten volgen bracht ons langs prachtige duinen.Omdat we van een grote hoogte kwamen moesten we die ook terug afdalen .Dit was een lange ,steile weg door een canyon waar men verplicht werd om de airco af te zetten.Door het voortdurend afremmen hebben we een paar keer de banden tot rust moeten laten komen.Na Death Valley hadden we nog een lange weg af te leggen om ons hotel te bereiken.Op onze weg lag het industriestadje Trona waar we eventjes gestopt zijn.Nabij het stadje Ridgecrest is een legerbasis gelegen dus vlogen er regelmatig straaljagers over het gebied.De route 178 naar Bakersfield was een weg door het gebergte met een stop aan het Isabella meer.Het was er zalig om eventjes te relaxen met onze voeten in't water.
Dat dachten ook vele amerikanen met hun plezierbootjes op het water.Zo konden we ook nog te hulp schieten bij een ouder koppel die aan de aanlegsteiger wilden aanmeren.De weg door de canyon liep naast de Kern river.Het was prachtig om te zien maar minder om de afgrond naast je te zien voorbij glijden tijdens het rijden.
Wat een geluk dat er af en toe een plekje was om de achterliggende auto's te laten voorgaan want die maakten je wel zenuwachtig.De route van Bakersfield tot in Fresno(route 99)is een snelweg langs vele boomgaarden,olijfbomen en wijngaarden, dus dat schoot een beetje op .Bij Carl jr in Visalia hebben we vlug wat gegeten omdat het anders te laat werd.In Fresno aangekomen begon het al te schemeren en door een te vroege afslag te nemen zaten we in een verkeerd deel van de stad zodat we ons hotel niet direkt vonden.Omdat we bij een drive inn van Mc Donalds politie zagen staan, wilden we daar de weg vragen.Maar hij deed teken dat we niet dichterbij mochten komen.Wat bleek? hij stond met de revolver in de aanslag om de man in de auto eens duchtig te ondervragen.In een mum van tijd stonden er 3 a 4 agenten rond de auto met getrokken pistolen.Wat er daarna gebeurde hebben we niet afgewacht omdat het ons te spannend werd,maar de amerikanen keken er nog niet van op.Die zullen meer gewoon zijn .Toen we bij ons hotel aankwamen was het al 9 u en omdat we de buurt niet zo vertrouwden zijn we maar direkt naar onze hotelkamer gegaan.Het was een te lange dag in de auto door de grote afstand die we moesten overbruggen.
Vandaag stond er een hele dag Las Vegas op het programma.Na een stevig ontbijt aan het buffet reden we richting outlet shopping center ,dat een beetje buiten de stad gelegen is.Daar hebben we enkele dingen gekocht bij Tommy Hilfiger, dat er spotgoedkoop is. Ook jeans van Levi's is er best betaalbaar.Na genoeg geshopt te hebben zijn we terug enkele hotels gaan bezoeken zoals New York New York,MGM Grand,Excalibur,Luxor,Paris Paris en Mandalay Bay.De hotels in Las Vegas hebben allemaal wel hun eigen sfeer en bezienswaardigheden.
De ene heeft een rollercoaster, de andere piramides en één zelfs een eiffeltoren in t klein met bijbehorende arc de triomphe.Omdat we nogal fans zijn van Hard Rock Cafe moesten we dat natuurlijk ook een bezoekje brengen.s'Avonds laat hebben we ons nog eens laten gaan aan het groot buffet van het hotel. Met een overvolle maag zijn we dan maar ons bed ingekropen.
In St George hebben we een stevig ontbijt genomen bij Denny's dat bestond uit schintzel of roerei en spek,pancakes en scones.In de outlet stores hebben we nog even geshopt voor we op weg gingen naar Las Vegas.In ons hotel (CircusCircus) konden we direkt op onze kamer en hebben we ons geinstalleerd voor de volgende 2 dagen. Eerst hebben we ons hotel verkend ,wat al veel tijd in beslag nam.In het hotel is nl een indoor pretpark met vele attracties speciaal voor kinderen o.a. een roetsjbaan.
Op de Strip hebben we het ene na het andere hotel verkend zoals Ceasar's Palace,Treasure Island en The Mirage. Allemaal hadden ze wel iets speciaals maar The Venetian was toch wel het indrukwekkendst.Het was gewoonweg prachtig met de gondels op de kanalen en het San Marco plein bij avondlicht( terwijl buiten de zon scheen)
Bij Madame Tussaud hebben we tussen de beroemdheden gewandeld waaronder Bono van U2,Frank Sinatra,Lady Diana,Beyonce,Brad Pitt enz. Het plezante was dat je ze mocht aanraken om fotos te maken.s'Avonds waren we nog net op tijd voor het buffet om 10 u in ons hotel ging sluiten .Voor een vaste prijs mocht je daar zoveel eten en drinken als je op kon.Na nog even een gokje gewaagd te hebben op een slotmachine zijn we toen maar in ons bed gekropen,moe van het vele wandelen over de Strip.
Vandaag konden we in het hotel een klein ontbijt nemen dat bestond uit toast met confituur en koffie of thee.In de kleine ontbijtruimte was het erg druk ,maar zo hadden we toch al iets om de dag mee te starten.Na een bezoekje aan de supermarkt reden we rond 9 u naar de Glenn Canyon Dam .Vanuit ons hotel (Quality Inn) hadden we een mooi zicht over de dam en het meer, dus ver was het niet.Door tijdsgebrek hebben we geen bezoekje aan de dam gebracht,maar zijn we het nationale park van Lake Powell ingereden. Dit park bestaat uit een kunstmatig meer met een lengte van 298km lang.Het heeft felblauw water dat mooi afsteekt tegen de oranje bergen en kloven.We zijn gereden tot in Wahweap Marina .Dit is een haventje waar je boten kan huren om het hele gebied te verkennen.Natuurlijk zijn er ook vele kajakkers en jet skiers op het meer.
Maar door ons drukke tijdsschema moesten wij ons beperken tot wat pootjebaden in het helder ,warm water (.Spijtig genoeg.) Om onze weg te vervolgen namen we de US-89 north naar Kanab in de staat Utah.Op deze weg waanden we ons in het echte wilde westen met af en toe een huis.We stonden in twijfel om Zion park te bezoeken of Bryce Canyon. Om Bryce canyon te bereiken was een heel eind rond , maar besloten toch die kilometers te doen.Bij aankomst in het park hebben we het ons zeker niet beklaagd.Het is nog indrukwekkender dan Grand Canyon, en dat was al zo mooi.Bij zonneschijn moet het nog mooier zijn ,maar wij hadden pech dat het lichtjes regende.Het park is redelijk hoog gelegen zodat je weleens last kan hebben van de ijle lucht.
Na het bezoek aan Bryce Canyon reden we via route 14 naar Cedar City.Deze prachtige weg bracht ons door het Dixie National Forrest met verschillende meren waaronder Lake Navajo.Het was er wel berekoud onderweg,dit in tegenstelling met St George waar we s'avonds nog hebben gezwommen.Na het eten zijn we een prachtige mormoonse kerk gaan bezoeken, waar we veel uitleg kregen over het mormoonse geloof .Met een Nederlandstalige bijbel op zak gingen we terug naar het hotel voor een welverdiende nachtrust .
Ons ontbijt namen we in Route 66 Diner,een typisch jaren 50 restaurant.Het bestond uit French toast,cereals en natuurlijk pancakes. Om 8u20 zijn we dan vertrokken naar de Grand Canyon. De regenbui was weggetrokken dus was het een prachtige dag voor een helicoptervlucht.Op het vliegveld van Tusayan had men de keuze tussen verschillende maatschappijen maar we kozen voor Papillon,de grootste die de meeste helicopters hebben.Omdat de vlucht niet gereserveerd was moesten we anderhalf uur wachten tot het onze beurt was .Het wachten was zeker de moeite waard .Omdat er plaats was voor 6 deden we de vlucht met een spaans gezin met 1 dochter.Met knappe muziek op de achtergrond vlogen we over de canyon.Het was een kippevelmoment,echt indrukwekkend.Men heeft al zoveel foto's,films en dokumentaires op tv gezien maar men kan het toch nooit zo weer geven zoals men het met zijn eigen ogen ziet.We hadden enkel de pech dat ze onze commentaar in de hoofdtelefoon hadden verwisseld met het spaans en het andere gezin kreeg het nederlands.Het half uurtje in de lucht moest niet langer duren, want we werden een beetje misselijk.
Na een bezoekje aan het visitor center zijn we het park binnengereden.Dit national park is zeer goed georganiseerd met wandelpaden en view points waarnaar men met busjes kan rijden en zelfs een dorpje met supermarkt enz.Het uitzicht was indrukwekkend,men kan zo naast de afgrond wandelen maar daar had ik toch wel wat moeite mee.
Omdat het weer terug slechter was geworden met bliksem en een beetje regen hebben we het busje genomen naar Hopi Point maar zijn dan direct terug naar onze auto gekeerd.Om richting Lake Powell te rijden moesten we de oostkant van het park nemen . Onderweg was er een beetje sneeuw gevallen in de bossen.Nog even gestopt bij een oude indianentoren waaruit men beter de coloradorivier kon zien stromen in de diepte Het was nog een lange weg door Navajo indianen gebied, dat zeer dun bevolkt was .Het landschap leek net weggeplukt uit een western.We konden op elk moment een indiaan in vol ornaat op zijn paard tegenkomen.Om echte indianen te zien moest je stoppen bij de kraampjes langs de kant van de weg.Daar stonden Navajo vrouwen hun waar te verkopen aan voorbijkomende toeristen.
Het was al 7 uur toen we in Page aankwamen .Na onze incheck in het hotel zijn we gaan eten in het steakhouse aan de overkant van de weg. Omdat in de verte een onweer op komst was hadden we een tafel binnen genomen.Ons diner bestond uit steak voor Peter en Spare ribs voor Levi en mij.We hadden bijna gedaan met eten toen onze Levi plots een muis over de zetel achter ons zag lopen.Eerst dacht ik dat het om een grap ging, maar het was echt.De groep naast ons die nog moesten bestellen hadden het ook gezien en gingen al naar buiten.De serveerster deed een poging om ze te vangen maar zonder resultaat.De manager werd er bijgehaald maar die was zeer onvriendelijk ,(waarschijnlijk omdat we buitenlanders waren)Het leek wel de normaalste zaak dat er muizen over de zetels liepen in een restaurant.Na veel tumult hebben we toch vermindering op onze rekening gekregen,omdat men ons de tip had gegeven om bij het minste te klagen over service in restaurants, winkels enz in Amerika. Aan de receptioniste van ons hotel hebben we nog gevraagd of dit de normale gang van zake is in dit land .Zij vertelde dat een Amerikaan waarschijnlijk zijn rekening helemaal niet moest betalen, uit schrik voor een rechtzaak. Na dit tumulteuze einde van de dag toch nog lekker geslapen.
Ons ontbijt hebben we genomen in het hotel met een buffet waar men niet met honger van tafel zal komen.Men kon pancakes,fruit,diverse eieren,taartjes en zoveel meer kiezen.Rond 9 u zaten we in de auto op weg naar het stadje Oatman dat gelegen is langs route 66 .Via Bullhead city reden we de bergen in naar het oude spookstadje.Het centrum was 1 straat met langs beide kanten winkeltjes in oude cowboystijl.Er liepen ezels los door de straat die het gewend zijn om door de toeristen geaaid te worden.In een winkeltje groeide zelfs een heel grote cactus door het dak
.Het was er al net zo warm als de vorige dag nl 100° F of +/- 44° C in de schaduw.De inwoners waren heel vriendelijk en enkele hadden wel zin in een praatje met een buitenlander.De weg naar Kingman kronkelde zich door de bergen naar beneden met soms prachtige uitzichten over de vallei.Daar aangekomen reden we verder naar onze eindbestemming over de route 66 die door het Hulupai indianen reservaat loopt.Onderweg kregen we een ander weertje, de zon was verdwenen en het begon te regenen in Peach Springs.Het stadje Seligman wil de mythe van route 66 nog in ere houden door het zo authentiek mogelijk te houden.
Dat is zeker gelukt bij 2 broers die een winkeltje annex kapperszaak uitbaten met allerlei snuisterijen uit vervlogen tijden.In Williams was er een fikse plensbui geweest toen wij er aankwamen.Het was een stuk frisser dan de dag ervoor .In de hoofdstraat zijn enkele shops waar men iets van indianen kan kopen maar er zijn ook de typische jaren 50 eetgelegenheden.Rond 7 u s'avonds is er geregeld een gunfight in mainstreet.Dit verteld de historie op een plezierige wijze van de stad, uitgebeeld door enkele cowboys. Ons avondeten hebben we genomen bij Twisters en dat bestond uit Burger route 66 en Chili dog.Door de sfeer uit de jaren 50 voelden we ons zo weggeplukt uit de film Grease. Daarna nog een wandelingetje naar ons hotel en hup ons bed in.
Om 8u15 zijn we vanuit het hotel vertrokken.Ons ontbijt hebben we genomen bij IHOP die bekend staan voor hun pancakes. Voor onze maatstaven is dit redelijk zwaar om zo vroeg in de dag al pannekoeken met de bijbehorende sauzen te eten .Onze eerste stop was in Long Beach om de Queen Mary te bekijken.
Queen Mary in Long Beach gefotografeerd vanuit de yachthaven
Daarna naar het centrum aan de overkant waar een mooie yachthaven is .Onderweg naar Palm Springs zijn we nog gestopt bij het outlet center van Cabazon met Nike,Timberland enz . In Palm Springs logeerden we in het Best Western hotel en zijn we daar direkt na aankomst een beetje verkoeling gaan zoeken in het zwembad, maar echt afkoelen deed het water niet .Een beetje buiten de stad ligt de Aeral tramway die je naar hoogte van 2500 m brengt.
Aeral tramway en uitzicht over Palm Springs
Daarboven was het een stuk frisser dan in de stad en van daaruit had men een prachtig uitzicht over de hele streek. Terug beneden was het al donker en zijn we gaan eten in de Village Pub, wat heel gezellig was met live muziek op de achtergrond. Het was nog altijd broeiheet maar door het nevelsysteem op het terras was het heel aangenaam om te zitten.Voor het slapengaan hebben we nog eventjes wat gewandeld en zijn zo het standbeeld van Sonny Bono(van Cher) tegengekomen die in Palm Springs nog een tijdje burgemeester is geweest. Persoonlijk vind ik Palm Springs aangenaam en mooi.Het was wel spijtig dat in de zomer er niet zoveel te zien was omdat het hoogseizoen er in de winter ligt.Er waren daardoor verschillende zaken gesloten.
Op maandag 08 augustus was het eindelijk zover: we vertrokken naar wat hopelijk een droomreis ging worden.Tijdens de laatste week hebben wij nog beslist om met de trein vanuit Kapellen naar Zaventem af te reizen en dit om eventuele files te vermijden .Met de trein naar de luchthaven viel eigenlijk wel mee.Hiervoor moesten wij slechts eenmaal overstappen in Brussel Noord.We moesten eerst nog onze tickets laten veranderen bij United airlines.Daarna naar de balie om in te checken.Tijdens de in-check moesten we eerst nog de nodige vragen beantwoorden zoals: wat ga je doen? waar overnachten?wie heeft de koffers gepakt? wie was erbij tijdens het pakken?enz.Toen zijn we door de douane gegaan en stonden we al stukje dichter bij ons reisdoel. Een eerste controle van de handbagage door de scanner en daarna nog eens aan de gate.Ons vertrek was voorzien vanuit Brussel om 12u25.
Ons vervoer naar Washington Dulles
De vliegreis ging vlot en na aankomst in Washington Dulles moesten we nog een keer door de douane.Na de stempel in ons paspoort,de vingerafdruk,de irisscan en de nodige vragen en controle konden we onze reis verder zetten naar Los Angeles.Rond 20u00 plaatselijke tijd zijn we toen geland op LAX.De bagage opgehaald en in een busje naar de autoverhuurder Alamo.Daar stonden verschillende auto's waaruit je mocht kiezen in je prijscategorie.Onze keus viel op een beige Chevrolet Impala 4 deurs.Naar onze europese maatstaven was dit een grote en luxueuse auto maar met een on-praktische koffer.Het was wel even wennen om met een amerikaanse auto te rijden . In het donker moesten we het hotel Marriott gaan zoeken maar na een beetje omweg zijn we er toch geraakt. Na de incheck direct naar onze kamers en daarna nog een sandwich (met frietjes)gegeten in het restaurant van het hotel.Onze eerste dag was lang door het vliegen en het tijdsverschil dus kropen we moe in ons Queens size bed op Amerikaanse bodem.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
