De plannen moesten als snel gewijzigd worden. De rit die op programma stond reed in tegenovergestelde richting van nen tourtocht. Dit was veel te gevaarlijk. Dus eerst Millegem een beetje verkend alvorens de Belse bossen in te duiken. Het tempo zat er al dadelijk goe in maar het parcours lag er dan ook perfect bij. Hier en daar werd er dan ook nog een licht heuveltje bijgenomen( 150HM in totaal) maar gelukkig had ik geen last van de rit de dag ervoor. We kwamen redelijk wat lopers tegen in de bossen en eventjes dacht ik dan ook aan de goede tijden die ik gehad had met mijn vroegere loopmaatjes . Blijkbaar kenden ze me zelfs nog van op afstand .... Maar de gedachte was al snel voorbij , nu ik in deze hobby toch ook heel wat plezier beleef... Bij mieneke vielen we vroeger dan normaal binnen maar ze had de stoof toch al aan. Te vroeg binnen is mssch dan ook te lang blijven hangen...Maar voor mij stond er toch nog 40km op de teller. Da is het voordeel als ge NIET in Millegemcity woont, altijd meer kilometertjes op de teller dan de rest.
De opkomst was niet zo talrijk als de week ervoor. Dit had zeker met de weersvoorspellingen te maken. Toch zag het er op de buienradar allemaal rooskleurig uit.... Met z'n 12 vertrokken we dan richting Hageland. Niet de gebruikelijke route maar onze gids had het helemaal anders aangepakt. Via Westerlo, Herselt naar Aarschot waar het klimmen kon beginnen. Na de bekende klim van Wezemaal ( de wijngaardberg ) konden we de bokes opeten in herberg De Ster te Rotselaar. We waren half, met hoogtemeters, kilometers ook ( allee dat dachten we toch).... Vanaf nu richting Tielt -winge . Het tempo zat er stevig in zodat ik toch eens een kreetje moest laten om ff een tandje te minderen. In Diest werden we eventjes in de maling genomen zodat iedereen dacht dat de poggio er nog bijkwam maar uiteindelijk lieten we hem links liggen. Via Laakdal reden we dat netjes terug huiswaarts. Uiteindelijk hadden we meer dan 140 km op de teller en 800hm en ne perfecte gemiddelde hartslag,maar voor alle 12 was het weer vlekkeloos verlopen. En vooral droog toegekomen want daar had iedereen nog het meeste bang voor. Ozze gids heeft da weeral goe gedaan!!!!!
De weersvoorspellingen waren schitterend en dit was er dan ook aan te zien. Bijna 30 fietsers stonden te wachten aan de Mast om een fietstochtje te maken. Maar al snel had ik door dat het enkel voorspellingen waren..... De voeten en handen begonnen dan ook al snel af te koelen. Blij dat ik binnen kon na een dikke 50km om nen hete choco te drinken. Amai en in Holland was de choco wel echt heet. Na de opwarming kon de rit huiswaarts vertrekken. De wind in de rug was al heel wat aangenamer. Bij het binnenkomen in Millegem.was de zon dan ook nog volop aan het schijnen zodat de voorspellingen uiteindelijk toch nog uitkwamen. Wieweet hebben ze hier wel ne hele dag zon gehad en zijn wij de verkeerde richting uitgereden. Toch was de rit uiteindelijk weer geslaagd!!!!.
Op zaterdag stond er een ritje naar Kasteel van Horst op programma. Een rit waar veel interesse voor was want met meer dan 20 fietsers reden we richting Vlaams - brabant. Onze gids had de rit vooraf vrijgegeven en stond op de website om op de gps te zetten. Interessant om zo mee te volgen. De wind zat al dadelijk in ons voordeel bij vertrek. Als da maar goedkomt bij het terugrijden. Halverwege de rit zaten we op 70 km en 400 hm. Er werd netjes in groep geklommen zodat het voor iedereen aangenaam was. De rit zat weeral vol verassingen. Bekende klimmetjes die in tegenovergestelde richting werden gedaan. Zoals we vooraf wisten , de wind in ons nadeel bij het terugrijden. Toch verliep hier alles weer vlekkeloos. Iedereen was vree content. Bij het binnenrijden in Millegem werden ze allemaal losgelaten. Kwestie om toch moe te zijn bij aankomst. 145 km op de teller, 900 hm en gemiddelde hartslag van 140. Uitstekende training om richting bergskes op vakantie te gaan.
Op zondag stonden er dan kleinere bergskes op programma. De tettekes van Dessel en Retie. Ook deze bergskes verliepen vlekkeloos. Enkel da verdoemde saske op. Da lukt me niemeer😢
De temperatuur was nog aan de lage kant bij vertrek richting Millegem. De vriezeman was snachts nog eens op bezoek geweest. De voorspellingen waren optimaal dus zo min mogelijk van kledij aan gedaan. Amai, wa viel da tegen.... Met z'n 15 trokken we richting Limburg.Na ne kilometer of 15 zat ik al met een volle blaas. Toch nog maar eventjes ophouden. Uiteindelijk toch maar de kant ingedoken maar blijkbaar waren er nog verschillende met een volle blaas. Een rit die weer vol verassingen zat want we reden zoals we nooit eerder reden richting Opitter. Blij dat ik de tenen kon opwarmen halverwege de rit . Want natuurlijk vond ik het niet nodig om smorgens de winterschoenen aan te doen of tenminste overtrekjes. Bij de nodige koffie en het eten van de bokes was de zon ondertussen beginnen te schijnen. Amai, da was pas aangenaam. De terugrit was meer bekend. Deze richting werd meermaals gereden. Eindbestemming krophoek Ginderbuiten. Het was er redelijk druk zodat we verschillende tafeltjes moesten inpalmen. Bij thuiskomst 135km op de teller.
Een ontspannend MTB ritje moest het worden, maar het is anders afgelopen..... Een half uurke later dan gewoonlijk trokken we richting Bel. Met 9 gingen we de Belse bossen verkennen. Al blij dat het ritje van de dag vooraf niet in de benen zat, want daar had ik wel wa bang voor. We gingen bijna beginnen aan de klim in Bel ( aan den dikke boom)waar ik nog nooit eerder opreed. Vandaag zou ik terug een poging doen. Er kwam een meisje al wenend ons tegemoet en dacht een man aan een boom zien te hangen jaja, die dikke bekende boom of mssch was het wel een pop , ze wist het niet goed.... Met z' n 6 gingen ze kijken. De 2 dames onder toezicht van een heer😜 bleven van op afstand staan. We kregen al snel een melding dat het echt was. Nu moest er gewacht worden op ziekenwagen en politie. Na enige tijd kwamen ze toe. Na goedkeuring van politie kon de rit verder gezet worden. De lol was er al snel af. Het gespreksonderwerp bleef steeds hetzelfde.... Het moet toch weer lukken want bij thuiskomst wou onze marc met mij eens naar Bel rijden om die klim op te rijden aan die dikke boom. Int zwart gaan oefenen... Haha, heb hem toch maar bedankt want had nie echt behoefte om naar die dikke boom te rijden. Hij zal nog lang in het geheugen blijven hangen.
Al goe optijd uit te veren. Zenuwen A volonte. Amai, da was lang geleden. Er stond een zwaar rit op programma( allee, dat dachten we toch😜) Toch weeral redelijk laat vertrokken, zodat we stipt 9u30 toekwamen. Het zag er redelijk druk uit. Amai, da word nen lange blauwe trein. De wind in ons nadeel vertrokken we richting Hageland. De rit zal vol verassingen. We reden de Hagelandse heuvels in, zodat we ze nooit eerder deden..... In Kerkom hadden we onze stopplaats. Al meer dan 70 km op de teller, meer dan 500HM maar toch zat iedereen nog fris. Da lag waarschijnlijk aan de eerste zonnestralen van het jaar. Het was dan ook heel aangenaam fietsen. De rit werd verder gezet richting Kempen. Weeral met heel wat verassingen. Uiteindelijk 150 km op de teller en ongeveer 800HM. 'Voor iedereen was de rit geslaagd. De gids heeft da weer ferm gedaan.
Op Zondagmorgend 1maart voor mij een MTB ritje, voor ozze Marc nen test met de koersfiets na de inspuiting in de knie. De rit met de koersfiets ging richting Herselt. De rit met de MTB naar Dessel. Het werd een rustig ritje want de mannen hadden de dag vooraf een redelijk zwaar rit gehad naar Scherpenheuvel. Vandaag werd er met de koersfiets naar Scherpenheuvel gereden. De wind kregen we er gratis bij. Amai, en ze waren gul zalle. We kregen meer dan we zelf wilde. Voor mij was het nen test met een nieuw fietske. Jaja, ozze Marc had zijn vrouwke int nieuw gestoken. De test was zeker positief. Hij reed perfect, stopt perfect, schakelen was nog een beetje zoeken maar komt ook in orde. 99,9 km op de teller. De weersvoorspellingen waren niet zo best maar wij hebben toch heel wa geluk gehad. Op sommige plaatsen werd het redelijk donker maar we reden er steeds van weg. Enkele hagelbollekes kwamen ons tegemoet maar Twas nie de moeite. Nog efkens en we mogen de korte broek terug tevoorschijn halen. JOEPIE!.....
Buienradar raadplegen alvorens vertrek. Tja, nat worden we in elk geval ,maar hoe nat zullen we achteraf wel zien. Goe ingeduffeld vertrokken. Ozze Marc zat met en dikke knie en bleef maar stillekes thuis. Met z'n 13 trokken we richting Limburg. Afwachten of het ons geluk zou brengen. Met ne grote omweg reden we tot ginder. Al 60km op de teller bij aankomst. De wind meer tegen dan mee. Schitterend weer , droog maar koud. Buienradar raadplegen en het zag er niet zo best uit. Met zijn 13 terug huiswaarts. In Lommel begon het dan lichtjes te regenen. Toch nie echt de moeite. In Achterbos werd de rit beeindigd. Awel het ongeluksgetal 13 had ons toch wel heel veel geluk gebracht. Bij thuiskomst had ik weeral veel geluk. De tuinslang lag al te wachten om de fiets te mogen poetsen. En der stond zelfs een manneke bij😜
De temperatuur zat nog onder 0 wanneer de wekker afliep. Amai, das ne tegenvaller. Toch klaargemaakt om de mannen van Wezel te gaan steunen. De mannekes met dunne banden stonden ook vertrekkensklaar bij de Mast. Ik had toch wel wa schrik voor ne uitschuiver te maken maar onderweg was ik al heel veel zout tegengekomen. Met z'n 7 trokken we naar Wezel. Onderweg het parcours al op zodat we al heel snel aan de bevoorrading kwamen. Dan al maar eten en drinken uit voorzorg zeker want .... Honger of dorst hadden we nog niet. Netjes op een rij werd de tocht verder gezet. Het tempo zat er al dadelijk goe in , en ze reden tot de dames stiller en stiller werden. 😉 Nie simpel om ze stillekes te krijgen he mannen. Moest geregeld wa bekomen na al dat voorbijsteken.... Omdat we zo flink hadden gefietst hadden we iets na 10u onze tour al afgewerkt en konden we ons inschrijven. Als beloning kregen we chocomelk, ne hamburger met friet en ne gratis tombola. Onze voorzitter zat zelfs aan de choco ( da gaan we nooit meer te zien krijgen) . De lijst gaan bekijken van de tombola maar we waren niet bij de gelukkigen. Uiteindelijk bijna 50km op de teller.
Na de overvloedige regen op vrijdag dacht iedereen dat er zaterdag niet kon gefietst worden,want dat er eveneens heel veel regen zou vallen. Op zaterdagmorgend bij het opstaan zagen we dat er geen enkel druppeltje viel. Klaarmaken en wellie weg. Met z' n 13 trokken we richting Hageland. Goei afspraken bij vertrek en dan komt alles goe. Jazeker.... En het kwam goe. Net Vlaams Brabant in er moest al ne pisstop ingelast worden. Ipv stilletjes verder te rijden werd er gestopt tot iedereen bij was. Bij de klimmetjes werd het tempo gedrukt zodat er bijna in groep kon geklommen worden. Alvorens ik aan de wijndries kon beginnen nog snel een tafelke gaan reserveren in de dikke buiken voor de clubgenoten. Wellie deden namelijk een kleinder tourke dan derest. Jaja, onze koffie was al op alvorens derest binnen kwam. Optijd weg want we zagen op de buienradar dat er regen op komst was. Gereden ,gereden om de regen voor te zijn maar op de vinkenberg had hij ons te stekken. Toch was het maar wat gezever. Lang duurde het niet want op grasbos kwam de zon al terug piepen. Maar bijna thuis kregen we terug wat gezever. Hopelijk hadden onze clubgenoten ook zoveel geluk dat je er toch nie echt nat van werd😀
Brrrrrr -4 graden gaf de thermometer aan bij het wakker worden. Amai, als da nog maar goe komt. Gewacht, gewacht en nog gewacht ,maar toen was het tijd. Nog -1 ..... We gaan ervoor want de voorspellingen waren super. 7graden en zon. Zo hadden er wel veel gedacht want met meer dan 20 man trokken we richting Limburg. De rit was de dag vooraf doorgestuurd via gps en dus wel heel handig. Niemand moest vooraan blijven hangen om de weg te zeggen want overal zaten verborgen gps'en !!! Onderweg iedereen wachten op de zon maar ze bleef verborgen. Iedereen was dus blij om halverwege de rit wat kunnen op te warmen. De chalet in Drieslinter werd op korte tijd volledig ingepalmd door Wt Millegem. Helemaal opgewarmd , dus konden we terug richting Kempen. Meer dan 2 graden heb ik niet zien staan op de thermometer. Zon heb ik ook nergens nie gezien. Maar toch weeral blij om een ritje gemaakt te hebben van 122 km. In Grees werd de sprint dan aangezet om een goei plaatske te bemachtigen bij Kelly. Maar geen probleem. Enkele mannen moesten zien dat de patatjes op tafel stonden als de vrouwkes thuiskwamen van de werkvloer😉dus plaats genoeg in het cafee....
Zaterdag 14 februari betekent voor mij eerst gaan werken en nadien fietsen. Geen valentijnsontbijt want dat hadden we dag vooraf gehad😊 Met zijn 7 trokken we de bossen in. Een verrassingsritje. En jazeker , het was zeker een verassing. Een nieuwe gids , maar dadelijk gevraagd om het rustig te houden. Maar natuurlijk, iedereen kan netjes volgen dan het tempo maar wat opdrijven.... 33 km en we mochten eventjes uitrusten. Totaal uitgerust konden we aan het laatste stuk beginnen. Maar rusten moest er zeker niemeer gedaan worden. Bijna 50 km op de teller. De wegtouristen hadden hunne grootste dorst al gelest. En sommigen hadden hem heel goe gelest.... de verloren voorwerpen heb ik maar meegenomen.....
Hoog tijd om nog eens da fietske te pakken dat dunne bandjes heeft...Toch deed het raar in het begin. Een talrijke opkomst .Met zijn 16 vertrokken. Discussies waar naartoe was niet nodig want de rit was voorbereid. Ter Koest.Eventjes denken waar dat weer ligt. Richting Limburg dus en een vlakke rit. De wind tegemoet maar er was weinig wind te bespeuren. Via Kuringen richting Alken. De cafeebaas zag ons graag komen.Zo graag dat we zelfs ne nieuwjaar kregen. Amai, ne ferme cadeau die nie voor 1 doel kon gebruikt worden maar voor 5 doels ik heb dan maar ne cadeau terug gegeven.Enkele flyers vd Hageland. De wind in de rug(allee, toch een beetje) terug huiswaarts. Een ferm tourke met wegen waar ik nooit eerder was geweest. Bijna thuis begon het zonneke dan eindelijk te schijnen.111km op de teller. Thuis nog wat flyerkes gaan ophalen om bij Kelly wat reclame te maken.
Normaal de bedoeling om nuchter aan een fietstochtje te beginnen maar dan haal ik zeker de meet niet. Dan maar snel eerst wa binnen doen alvorens richting Millegem te rijden. Aan de frisse kant . Met 11 trokken we de bossen in. Nog maar net de bossen in en der lag al eentje tegen de grond. Voor iedereen een vraagteken....... Gene tak in de weg, geen put in de grond, geen voorligger , gewoonweg geen hindernis. Eventjes gevraagd of het toegelaten was om uit te lachen en gelukkig mocht het😊 ..... Verder richting sas 7 om zo dessel en Retie binnen te rijden. 10u 15 kwamen we toe in Meulenzicht waar de wandelaars ons al zaten op te wachten. We konden gezamenlijk aan het ontbijt beginnen. Het verliep heel vlotjes en kwamen niks tekort. Na de nodige alcohol achteraf konden we in groepjes richting huiswaarts. Den ene mocht wa langer achterblijven dan den andere......Bijna 50km bij thuiskomst.
Ne korte nacht achter de boeg want de kalendervergadering was weer ferm uitgelopen. De voormiddag gebruik gemaakt om soep, patatten en groenten te maken. Het was dan ook al 12u15 en ik zat nog aan tafel. Amai, sneltempo richting Millegem. Al goe opgewarmd. Met een groepje van 10 trokken we richting Keiheuvel. 15 km ,Inschrijven en gebruik maken om wat reclame te maken voor onze Hageland. Netjes op een rij trokken we de keiheuvelse bossen in. Mooie single tracks. Dat wil ook zeggen dat er moeilijk kon voorbijgestoken worden. We moesten een hele bende voorbij en nie zo simpel. De 2 mannen voor mij reden zonder moeite de hele bende voorbij. Ik op de derde plaats moest achter blijven , maar na enige kilometerkes lukte het dan toch. Doeme, hoe moesten we er naartoe. Ik werd uit de wind gezet en tegen sneltempo er hene. Maar de mannen reden natuurlijk ietsjes sneller. 18 km bevoorrading , hier stonden ze ons op te wachten . Met de hele bende verder. Lachwekkende taferelen , want de meesten hadden de alcohol nog int lijf zitten denk😉 vanaf nu deden we de kleinere tour. Toch was deze 38km ipv 33. Nog een bevoorrading maar daar hadden onze mannen geen zin in. Een frisse pint zou beter smaken. Onderweg richting Millegem nog ne tussenstop. We hadden zoooooo snel gereden dat we voor stonden op schema. Na de frisse pint verder. Lichte regen en ne frisse wind. Brrrr da viel tegen. Dan maar de kortste maar vooral de snelste weg naar la quenta. Uiteindelijk stond er bijna 70km op de teller bij thuiskomst. Awel en de tour was schitterend. Keiheuvel- kerkhoven-kattebos- Keiheuvel. Een volledig nieuwe versie dan voorheen. Dit moest omwille van de giftplek die ze hadden gevonden in Gompel. De spoortrekkers hebben da ferm gedaan. Ze hadden bijna 1300 deelnemers.Veel single tracks die uitermate mooi zijn maar weet nu, dat het heel moeilijk is om er voorbij te steken. 3 jaar geleden zat ik meestal in zo een rij waar een hele bende voorbij wou....... Maar moeilijk ging😃
Aan de late kant vertrokken , dus ik dacht dat ze zeker al weg waren. Neen, neen , toch niet. Eentje met stukken ... Dan maar eventjes overleggen wat er kan aan gedaan worden. Zo gezegd , zo gedaan. Vele helpende handen maar het kon niet verholpen worden. Met 9 ipv 10 dan maar naar Dessel. Inschrijven en weg. Na ne kilometer of 6 nr 9 kwijt. Blijkbaar platte band. Wachten ,wachten en nog wachten en jaja, we zagen hem komen. Parcours afwerken tot aan de bevoorrading. Al 35 km op de teller. Van hieruit dan maar terug naar de spinhal om de mannen gaan te steunen. Na de grote dorst gelest te hebben verder richting clublokaal. Blijkbaar wa lang blijven hangen want na het douchen was het Wk veldrijden al bezig.... 50 km op de teller. Das zeker genoeg voor ne zondagvoormiddag
Na enkele daagjes in Frankrijk te vertoeven kon ik er terug invliegen. Zag het smorgens helemaal niet zitten want de dag ervoor 14 uurtjes in de auto doorgebracht. De benen wogen precies ettelijke kilootjes. Hier en daar zag ik nog wa ijsplekken richting Millegem dus de schrik zat er wel wat in. Maar eens de bossen in zag het parcours er schitterend uit. De beentjes voelde ook redelijk aan. De week ervoor niet op de fiets gezeten dus er moest heel wat getaterd worden... De mannen vonden dit helemaal niet leuk. Da moet ge zeker zeggen tegen de dames.... Nog erger dan. Tis ook nie rap goe zalle. Ge moogt niet teveel tetteren, als ge te traag rijd ist nie goed, als ge niks zegt ( denken ze da ge boos zijt,) te rap mogen ze nie rijden ( want dan kan ik nie volgen) , teveel eten op de fiets mag nie.... Maar alleszins het parcours was weeral schitterend en aangenaam fietsweer. De cafee zat goe vol , maar er was nog voldoende plaats voor ons clubje. Iet te lang binnengezeten of sjust nie lang genoeg, want we zaten na enkele kilometerkes in een plaatselijke hagelbui. De mannen hadden hun grafiekskes nie nagekeken. In Gompel werd er dan gesplitst. Gestel/ Hulsen langs kanaal naar huis, Millegem /Achterbos door Mol centrum. Thuisgekomen stond de teller op. 50km. De gidsen hebben da weeral goe gedaan.
- 3 graden gaf de thermometerer aan om 7u Brrr das wel heel koud. 2 uurs getwijfeld of ik wel zou gaan fietsen. Uiteindelijk de knoop doorgehakt zodat ik nog heel snel moest zijn. Os Marckske had de banden niet veel druk gegeven zodat ik zeker niet onderuit zou gaan. Op weg naar Millegem voelde ik al dat het geen meter bolde. Toch nergens gladde plekken te bespeuren. Met z'n 15 vertrokken richting Limburg. De kou was al snel voorbij. Geen goei benen was mijn gedacht. Na 109km had ik het eindelijk door. De band vooraan zat zonder lucht... In Millegem dan maar snel de fietswinkel binnen om wat lucht te vragen zodat de rit huiswaarts wat beter zou gaan.....
Nieuwjaar gepasseerd .. De ene koopt zichzelf ne gps, de andere krijgt ne gps. Binnenkort gidsen in overvloed.. Vandaag dus een nieuwe rit , gemaakt door ene die zichzelf ne gps had cadeau gedaan. Zelf de rit uitgetekend. Stukken waar we nooit eerder waren geweest. Om rond te kijken had ik gene tijd. Twas puffen en blazen om te kunnen volgen. Gelukkig dat de weg niet glad was want smorgens bij vertrek richting werkvloer was het spiegelglad. Ondertussen was het zonneke beginnen te schijnen dat het aangenaam,fietsweer was. Druk was het in ieder geval. Redelijk wat wandelaars te bespeuren in het Prinsenpark. Voor ons was het ook eventjes wandelen. Een stuk waar we helemaal niet konden fietsen maar lag op onze route en we moesten er door. De tussenstop in sas 7 mocht niet te lang duren want we moesten nog wel wat kilometerkes doen. Uiteindelijk 50 km op de teller
De weersvoorspellingen waren schitterend en dit was er dan ook aan te zien. Bijna 30 fietsers stonden te wachten aan de Mast om een fietstochtje te maken. Maar al snel had ik door dat het enkel voorspellingen waren..... De voeten en handen begonnen dan ook al snel af te koelen. Blij dat ik binnen kon na een dikke 50km om nen hete choco te drinken. Amai en in Holland was de choco wel echt heet. 
Op zaterdag stond er een ritje naar Kasteel van Horst op programma. Een rit waar veel interesse voor was want met meer dan 20 fietsers reden we richting Vlaams - brabant. Onze gids had de rit vooraf vrijgegeven en stond op de website om op de gps te zetten. Interessant om zo mee te volgen. De wind zat al dadelijk in ons voordeel bij vertrek. Als da maar goedkomt bij het terugrijden. Halverwege de rit zaten we op 70 km en 400 hm. Er werd netjes in groep geklommen zodat het voor iedereen aangenaam was. De rit zat weeral vol verassingen. Bekende klimmetjes die in tegenovergestelde richting werden gedaan. Zoals we vooraf wisten , de wind in ons nadeel bij het terugrijden. Toch verliep hier alles weer vlekkeloos. Iedereen was vree content. Bij het binnenrijden in Millegem werden ze allemaal losgelaten. Kwestie om toch moe te zijn bij aankomst. 145 km op de teller, 900 hm en gemiddelde hartslag van 140. Uitstekende training om richting bergskes op vakantie te gaan. 
De temperatuur was nog aan de lage kant bij vertrek richting Millegem. De vriezeman was snachts nog eens op bezoek geweest. De voorspellingen waren optimaal dus zo min mogelijk van kledij aan gedaan. Amai, wa viel da tegen.... Met z'n 15 trokken we richting Limburg.Na ne kilometer of 15 zat ik al met een volle blaas. Toch nog maar eventjes ophouden. Uiteindelijk toch maar de kant ingedoken maar blijkbaar waren er nog verschillende met een volle blaas. Een rit die weer vol verassingen zat want we reden zoals we nooit eerder reden richting Opitter. Blij dat ik de tenen kon opwarmen halverwege de rit . Want natuurlijk vond ik het niet nodig om smorgens de winterschoenen aan te doen of tenminste overtrekjes. Bij de nodige koffie en het eten van de bokes was de zon ondertussen beginnen te schijnen. Amai, da was pas aangenaam. De terugrit was meer bekend. Deze richting werd meermaals gereden. Eindbestemming krophoek Ginderbuiten. Het was er redelijk druk zodat we verschillende tafeltjes moesten inpalmen. Bij thuiskomst 135km op de teller. 
Op Zondagmorgend 1maart voor mij een MTB ritje, voor ozze Marc nen test met de koersfiets na de inspuiting in de knie. 
De temperatuur zat nog onder 0 wanneer de wekker afliep. Amai, das ne tegenvaller. Toch klaargemaakt om de mannen van Wezel te gaan steunen. De mannekes met dunne banden stonden ook vertrekkensklaar bij de Mast. Ik had toch wel wa schrik voor ne uitschuiver te maken maar onderweg was ik al heel veel zout tegengekomen. Met z'n 7 trokken we naar Wezel. Onderweg het parcours al op zodat we al heel snel aan de bevoorrading kwamen. Dan al maar eten en drinken uit voorzorg zeker want .... Honger of dorst hadden we nog niet. Netjes op een rij werd de tocht verder gezet. Het tempo zat er al dadelijk goe in , en ze reden tot de dames stiller en stiller werden. 😉
Na de overvloedige regen op vrijdag dacht iedereen dat er zaterdag niet kon gefietst worden,want dat er eveneens heel veel regen zou vallen. Op zaterdagmorgend bij het opstaan zagen we dat er geen enkel druppeltje viel. Klaarmaken en wellie weg. Met z' n 13 trokken we richting Hageland. Goei afspraken bij vertrek en dan komt alles goe. Jazeker.... En het kwam goe. Net Vlaams Brabant in er moest al ne pisstop ingelast worden. Ipv stilletjes verder te rijden werd er gestopt tot iedereen bij was. Bij de klimmetjes werd het tempo gedrukt zodat er bijna in groep kon geklommen worden. Alvorens ik aan de wijndries kon beginnen nog snel een tafelke gaan reserveren in de dikke buiken voor de clubgenoten. Wellie deden namelijk een kleinder tourke dan derest. Jaja, onze koffie was al op alvorens derest binnen kwam. Optijd weg want we zagen op de buienradar dat er regen op komst was. Gereden ,gereden om de regen voor te zijn maar op de vinkenberg had hij ons te stekken. Toch was het maar wat gezever. Lang duurde het niet want op grasbos kwam de zon al terug piepen. Maar bijna thuis kregen we terug wat gezever. Hopelijk hadden onze clubgenoten ook zoveel geluk dat je er toch nie echt nat van werd😀
Brrrrrr -4 graden gaf de thermometer aan bij het wakker worden. Amai, als da nog maar goe komt. Gewacht, gewacht en nog gewacht ,maar toen was het tijd. Nog -1 ..... We gaan ervoor want de voorspellingen waren super. 7graden en zon. Zo hadden er wel veel gedacht want met meer dan 20 man trokken we richting Limburg. De rit was de dag vooraf doorgestuurd via gps en dus wel heel handig. Niemand moest vooraan blijven hangen om de weg te zeggen want overal zaten verborgen gps'en !!! Onderweg iedereen wachten op de zon maar ze bleef verborgen. Iedereen was dus blij om halverwege de rit wat kunnen op te warmen. De chalet in Drieslinter werd op korte tijd volledig ingepalmd door Wt Millegem. Helemaal opgewarmd , dus konden we terug richting Kempen. Meer dan 2 graden heb ik niet zien staan op de thermometer. Zon heb ik ook nergens nie gezien. Maar toch weeral blij om een ritje gemaakt te hebben van 122 km. In Grees werd de sprint dan aangezet om een goei plaatske te bemachtigen bij Kelly. Maar geen probleem. Enkele mannen moesten zien dat de patatjes op tafel stonden als de vrouwkes thuiskwamen van de werkvloer😉dus plaats genoeg in het cafee....
Zaterdag 14 februari betekent voor mij eerst gaan werken en nadien fietsen. Geen valentijnsontbijt want dat hadden we dag vooraf gehad😊 "Idea"){kind=icon}
Nieuwjaar gepasseerd .. De ene koopt zichzelf ne gps, de andere krijgt ne gps. Binnenkort gidsen in overvloed..
){kind=link}
