|
Opgebruikt ben ik wat. De rust die in me is, heb ik me wat laten afnemen door anderen en die anderen willen me helpen. Ze willen activiteiten met me doen, me aanraken, eten voor me maken. Nu nog een persoon vinden die gewoon zonder energie te vragen bij me wil zijn, zoals een poesje. Energie afnemen kan wel maar van teruggave is er voorlopig geen sprake. Men weet niet wat men van me afneemt dus men kan niets teruggeven.
Er lijken enkel verwachtingen, onhaalbare verwachtingen. Van mij en van hen. De brug is nog niet hersteld en er zijn nog veel werken die moeten gebeuren. De aannemer is niet zo betrouwbaar en de overstroming gooide roet in het eten, de geplande deadline zal niet gehaald worden en er zijn mensen die op de afgewerkte versie zitten te wachten.
Men vindt mijn haar mooi zo, ik vind er niets aan maar er is geen samenwerking... De beharing op m'n hoofd wordt algemeen goedgekeurd, een beschermd monument dat ik wil afbreken omdat het in de spiegel niet juist oogt.
Bewakers zouden handig zijn, mensen die stabiel kunnen blijven onder invloed en helder zijn om de juiste prioriteiten te stellen. Zolang die zich niet in mijn directe omgeving bevinden ben ik thuisloos en ben 'k terug zwerver. Een zwakke schakel zonder waarde.
|
