Een vreemd verhaaltje

Inhoud blog

	Speedy en Wiske.
	Daglicht in het nachtsprookje.
	De strijkparelprinses.
	Kunstminnares...
	Nou zeg...

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

06-10-2013

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Wat rijmt er nu op... Veerle

Manneke manneke. Wat moet die Fried nog 100 keer meer moe zijn dan ik ben. En ik ben al moe omdat ik dinsdag nog chemo had.

Hij pist soms melk. Ik heb ooit letterkes B gekakt (nietjes na een operatie aan mijn darm).

Na zijn voorstelling, toen we nog in de zaal van 't Getouw konden, zijn Robin en ik even op het podium gaan staan.

Onze voorstelling was zeer mooi. Ik snoot mijn neus in een gele servet als inleiding. Mijn snot ziet rood door de werking van de avastine in m'n lichaam dus enkel dat was al zwaar de moeite.

Helaas was de zaal leeg. Ik moet dringend zieke jongeren verzamelen. Blij met Katleen die telkens een schitterende verschijning is, daagde er niemand rond mijn leeftijd op.

Niet dat ik wil dat er meer mensen ziek worden. Het lijkt me gewoon leuk om ervaringen en tips te delen.

In ieder geval was Fried enorm meenemend. De dag voordien had hij hoge koorts gehad en toch sleepte hij het publiek in massa mee.
Voor mij zat zo'n schattig meisje dat vaak giechelde om zijn mopjes. Echt leuk.

's Morgens was 'k al van 8u uit mijn bed. Ah ja, Fried moest waarschijnlijk ook zo vroeg opstaan. Hij moet goed voorbereid zijn voor zo'n zaalshow.

Spijtig dat het geheel altijd eindigt met een woordje over het voeren van de zogezegde kankerstrijd. Over mensen die winnen en mensen die verliezen. Alsof we niet gewoon kunnen zijn. Soms planten we ons verder, soms gaan we dood. Ja, dat doen wij mensen.

Of gewoon in de zetel liggen en wachten op de boodschapper met snoep. Niet uit honger maar uit goesting. Om te compenseren dat ik harder ruif dan de gemiddelde Jackrusselterriër.

Geef hier uw reactie door