Kan ik het eigenlijk allemaal wensen? Neen! Want daar staat hij.

Eigenlijk is het al bezig sinds een hele tijd.

Weg is mijn vrijheid!

Het is in de zomer begonnen,

en sindsdien voel ik me niet meer gewonnen.

Het klinkt altijd hetzelfde, het klinkt altijd als: "Ik ben begonnen en ik moet het goed maken"

Neen...niet meer! Want het zijn toch niet meer mijn zaken.

En toch....toch haalt het verleden mij in.

"Verwerk het, vergeet het" klinkt het overal.

Een paar weken later is er weer een bal.

En ja hoor, daar staan ze weer.

Telkens, keer op keer...

Maar nu, nu is het eigenlijk wel heel dichtbij.

De afstand is ongeloofelijk kort tussen hen en mij.

Dagen, neen, weken gaan zo op die manier voorbij.

Begin September heb ik dan maar besloten,

van mij niks meer aan te trekken van het hele leven.

En van eens goed te feesten op muziek dat mij doet zweven.

Ik bestelde een fles cava en daar waren ze en onmiddelijk...

Onmiddelijk kwamen ze mij zeggen dat ik een probleem had, een alcoholprobleem

En meteen werd de roddel een fenomeen.

Een fenomeen waar de mensen nog lang over napraten,

waardoor ik ze allemaal ben beginnen haten.

De verhalen en roddels bereiken de mensen die ik lief heb, in goede & in kwade dagen.

En op zo een momenten moet ik dan denken: "Ik mag niet klagen"

Maar toch draag ik al een overvolle rugzak mee uit mijn verleden, boordevol met levenservaringen!

En ik weet hoe het voelt van mensen te verliezen,

want onze vrienden bepalen hebben we blijkbaar niet te kiezen!

Niets is wat het lijkt! Niets is definitief! Dat weet ik nu wel zeker!

Wordt vervolgd...

29-01-2013 om 00:00 geschreven door Mysterious Boy