26/10/2007

Dag lieverd,

Deze nacht was het eentje met weinig slaap

Maar al bij al voel ik mij nog redelijk.

Vandaag ben ik al een aantal zaken op orden gaan stellen je weet wel  ;)

Ik heb ook op internet de eerste foto’s zitten bekijken, dat deed wel zeer.

Het is een harde confrontatie met de werkelijkheid, terwijl ik die liever nog niet onder ogen zie.

Iedere dag ga ik slapen met u in mijn gedachten en het eerste waar ik aan denk als ik opsta is ook aan u.

Ben zelfs al volop bezig met een pakje te maken zodat ik het straks in Paola kan binnensteken.

Het is misschien rap maar zo kan ik mijn gedachten wat verzetten.

Ik hoop dat je het mooi gaat vinden.

Timmo heeft ook een tekening gemaakt om erbij te steken voor u ;)

Het is wel maar kriebel krabbel maar je weet dat hij dat met veel liefde gemaakt heeft.

Ik hoop dat alles daar goed gaat met u want het is weer van gistere geleden dat ik u nog gehoord heb.

Ben al volop aan het verlangen naar een berichtje of telefoontje van u.

Morgen ga ik met Timmo de aftelkalender verder af maken.

Het wordt een groot vliegtuig met daar een foto van u in.

En dan plakken er 25 velcrotjes op met telkens een prentje of afbeelding op.

Zo mag hij er iedere vrijdag eentje aftrekken en kan hij ook zien wat we dat weekend gaan doen.

Natuurlijk zal hij de laatste dagen er dagelijks eentje mogen aftrekken vandaar dat er 25 ophangen.

En moest er nog eens een minister de terugkomst in de war sturen dan kan ik er nog altijd stiekem een paar bij hangen.

Maar laat ons hopen dat da zeker niet nodig is.

Timmo vraagt veel naar u, wat is Andy doen?

Dan antwoord ik altijd Andy is gaan werken voor een lange periode maar hij komt zeker terug.

De kleine zijn reactie is dan altijd goed, AAAAA ja Andy is werken met grote vliegtuig.

Ik had hem uitgelegd dat je het vliegtuig genomen had om te gaan werken en dat je daar een tijdje gaat blijven maar nadien terug opgehaald word door een groot vliegtuig.

Je ziet e schat, zoals je kan lezen denken wij steeds aan u er gaat geen seconde voorbij dat we niet aan u denken.

We zien u graag lieverd, en hopen u vlug terug in ons armen te kunnen nemen

26-10-2007 om 12:20 geschreven door piepke

Hey schatje,

Vandaag was het een dagje met heel veel downs en hier en daar ook wat ups.

Zolang ik bezig was en niet teveel tijd had om te piekeren ging het wel goed met mij.

Ook op school verliep alles goed gewoon omdat ik mijn verdriet aan het verbijten was.

Maar na verloop van tijd begon ik het lastiger te krijgen het was al drie uur ’s middags en ik had u nog steeds niet gehoord.

De zenuwen stegen met de minuut verschillende vragen spookten door mijn hoofd.

Is hij goed toegekomen? Zou hij al onmiddellijk moeten beginnen werken? Wanneer ga ik nog eens iets van hem horen? Enz …

Tot plots een tijdje later uw berichtje binnen kwam.

Ik moest de tranen verbijten maar dan wel van geluk, omdat ik wist dat je goed toegekomen was.

Na school ben ik dan richting mijn kleine kapoen gegaan.

Deze stond mij al vol ongeduld op te wachten.

Daarna zijn we samen verder naar mijn moeder thuis gereden waar we lekker gegeten hebben.

Al die tijd zat ik wel vol ongeduld te wachten op uw beloofd telefoontje.

En dan toen ik op punt stond juist naar huis te vertrekken ging mijn gsm over.

Ik denk niet dat ik ooit al zo vlug mijn gsm opgenomen had.

Het deed deugd uw stem te horen het bracht mij tot rust.

Ik kon wel blijven vertellen het was net of je al maanden weg was.

Maar dan begon langzaam de werkelijkheid terug door te dringen, het afscheid was gisteren nog maar genomen dus we hebben nog een lange weg te gaan.

Ik voelde de tranen zo naar boven komen maar die heb ik zoveel mogelijk verbeten zodat ik het u niet lastiger maak dan het al is.

Tja af en toe lukte dat niet en vloeide de tranen maar dat verbeterd wel met de tijd.

Pff ik had echt geen zin om na een half uur die telefoon neer te leggen.

Maar ja er stonden nog veel mannen te wachten om eens een telefoontje naar huis te doen.

Dus terug afscheid nemen en hopen rap nog eens iets van u te horen.

Wat mij vooral sterk houdt is de gedachten dat we na die vier maand eindelijk kunnen gaan samenwonen en samen verder werken aan een mooie toekomst.

Dat jij de man van mijn leven bent daar twijfel ik geen seconden aan.

Je hebt mij laten open bloeien op vele gebieden.

Waar ik vroeger blokkeerde vb op gebied van praten enz daar heb ik bij u totaal geen last van.

Want ik weet als ik u vertel hoe ik mij voel, dat je zal luisteren mij zal steunen en niet afbreken.

En ja ik alleen ben niet met heel mijn hart van u gaan houden schat, maar mijn kleine pruts zie u ook enorm graag.

In zijn leven ben je ook een heel belangrijke rol gaan spelen op die twee dage tijd heeft hij al regelmatig naar u gevraagd.

Laat ons hopen dat de tijd heel rap vooruit vliegt.

Slaap zacht en zoete dromen deze nacht

Hou van jou 

25-10-2007 om 20:42 geschreven door piepke

25/10/2007


Dag schat,

Het was een onrustige nacht voor mij.

Steeds liggen draaien en keren wakker terug slapen weer wakker.

Maar toch heb ik iets beter geslapen dan gisteren.

Toen ik wakker werd ging het allemaal heel vlot.

Ik moest mij rap klaar maken want om kwart na 8 werd ik op timmo zijn school verwacht voor oudercontact.

Timmo doet het wel redelijk goed op school maar op een aantal vlakken verloopt het wat moeizaam.

Ah ik maak mij daar nog niet druk om het ene kind heeft wat meer tijd nodig dan het andere.

Tot zover verliep mijn ochtend redelijk goed, maar dan.

Ik moest timmo bij zijn juf laten want de school begon.

Timmo zat te wenen en vertelde mama mee bij andy gaan.

Ja lap daar stond ik dan met tranen in mijn ogen, nee schat andy is gaan werken nu moet je naar school en straks mag je bij mama komen.

Het deed zeer hem zo te zien wenen, maar hij moet nu eenmaal naar school gaan.

Uiteindelijk is het dan gelukt hem aan de juf te geven en ben ik vertrokken richting huis.

Ik dacht er plots terug aan dat mijn gsm was beginnen trillen tijdens het oudercontact.

En ja ik had een berichtje gekregen.

Het kwam van een vrouw van 1 van uw collega’s. (ik ga hier geen namen noemen uit respect voor haar)

Haar man vertrekt vandaag naar Afghanistan?

Ze vertelde hoe moeilijk ze had en dat ze constant moest wenen ook al probeerde ze zich sterk te houden.

Mijn maag keerde langs alle kanten toen ik dat bericht las.

Ik werd letterlijk slecht van gewoon omdat ik zo hard moest terug denken aan ons afscheid gisteren.

En nu zit ik hier ook weeral een tijdje met tranen in mijn ogen.

Vandaar dat ik besloten had nog eens te schrijven zodat ik alles wat beter kan plaatsen.

Aangezien ik alles beter kan plaatsen en relativeren als ik het opschrijf, zal jij de komende maanden steeds veel te lezen hebben lieverd.

Maar zo zal het voor u misschien een geruststelling zijn dat alles hier wel goed gaat, ook al gaat het eens wat minder.
Dat klinkt wel raar de laatste zin, maar ik bedoel gewoon dat het zelfs in mindere momenten wel lukt mijn hoofd recht te houden en verder te spartelen

25-10-2007 om 09:36 geschreven door piepke

waar ik altijd al schrik voor had, is eindelijk zover.
nu je weg bent zal ik u niet alleen vier maand moeten missen.
maar zal ik ook gedurende vier maand niet meer naast u in slaap kunnen vallen of ontwaken.
dat ga ik enorm missen, want alles werd altijd speciaal door u zelfs het slapen gaan.
ik zie het zo voor mij jij die op zo een tedere liefdevolle manier naar mij kijkt mij dan zoete dromen wenst en zachtjes op mijn lippen kust.
het was altijd zalig zo in slaap te vallen.
in alles wat jij doet zit er zoveel liefde, alles voelt zo oprecht aan.
zelfs de kleinste dingen zijn wondermooi met u.
pff en nu moet ik alleen gaan slapen, kan u niet vastnemen voor een knuffel als ik er nood aan heb.
ah ik heb mijn beren wel dat ik gekregen heb, maar dat is toch niet het zelfde.
die zijn veel te braaf en klagen niet als ik weer eens in mijn slaap aan het slaan ben.
dus de fun is er dan ook rap af :p zorg jij maar dat je rap terug bent ;)
deze avond ga ik ook niet in mijn bed slapen.
nee ik heb de zetel open gezet en mooi opgemaakt zodat ik beneden in de zetel kan slapen.
eerst wil ik gewoon geraken aan het idee dat je zolang weg bent.
want op dit moment laat ik het nog niet echt tot mij door dringen de grootste klap moet nog komen.
voor andere kan het misschien raar klinken, waarom wilt zij nu niet in het bed slapen?
ahja het in te confronterend telkens die lege plek naast mij te zien in bed.
daarom wordt de zetel voor een paar dagen mijn bedje dit enkel tot ik het wat gewoon ben.


schatje je ben nu wel niet bij mij.
maar toch wens ik je een fijne nacht toe
slaap zacht zoete dromen
en tot gauw ... ik verlang al naar uw volgend berichtje

24-10-2007 om 23:40 geschreven door piepke

vertrek 24/10/2007


Het is zover !!

Uistel is geen afstel dat weten we allemaal.

Toen de lang verwachte vlucht zaterdag niet door ging dankzij onze minister, had ik terug wat nieuwe moed men ventje was een paar dagen langer thuis.

En dan op 23/10 kwam het minder leuke nieuws morgen vertrekken we, voor 4 maand naar Afghanistan !!

Mijn wereld leek in te storten voor een tweede maal op rij moest ik het vertrek van mijn vriend proberen te plaatsen.

Ik heb nog genoten van de laatste momenten met mijne schat maar het was moeilijk want zijn vertrek bleef door mijn hoofd spoken.

Na een redelijk onrustige nacht was het zover, opstaan klaar maken, bagage in de koffer en vertrekken richting kazerne.

In kazerne aan gekomen hadden we nog een uurtje om afscheid te nemen.

Ik ga niet stoer doen en zeggen dat het afscheid mee viel.

Nee hoor het was afschuwelijk, tijdens dat uur heb ik enorm veel moeten wenen.

en niet enkel tijdens dat uur ook dagen ervoor en zelfs nu nog steeds.

Ah ik wou dat alles een nare droom was, dat ik straks mijn ogen open doe en mijn ventje naast mij zie liggen.

Ik heb al veel verdriet en pijn gevoeld in mijn leven, maar dit verdriet en pijn overtreft alles.

Waren ze maar al om die helse vier maand.

Toch ga ik proberen er positief onder te blijven maar de eerste weken zal dat niet zo gemakkelijk lukken vermoed ik.

Want overdag heb ik wel veel om handen, mijn stage mijn school en de zorg voor mijn zoontje.

Maar dan zijn er de avonden mijn zoontje ligt in bed, het werk is gedaan en daar zit je dan alleen.

Ik hoop de komende maanden nog vrouwen die in deze situatie zitten te leren kennen, zodat we regelmatig ons hart eens bij elkaar kunnen luchten en elkaar kunnen steunen in deze moeilijke periode.

Want hoe graag je vrienden en familie je ook willen steunen en proberen te begrijpen, toch lukt dit niet volledig als je zelf niet in die situatie zit.

Dat wilt niet zeggen dat ik het niet apprecieer maar het lukt eenmaal beter met iemand te praten die dit ook mee maakt.

Lieverd,

KHOU VAN U MET HEEL MIJN HART

Wees daar voorzichtig en kom veilig terug.

Laten we hopen dat die vier maand voorbij vliegen.

24-10-2007 om 00:00 geschreven door piepke

Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt.  Het is gewoon zoals je het zélf wenst.  Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed.  Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.

Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat.  Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard. 

27-09-2005 om 16:32 geschreven door piepke