Ik ben sandy
Ik ben een vrouw en woon in oost-vlaanderen (belgie) en mijn beroep is opvoedster.
Ik ben geboren op 19/05/1981 en ben nu dus 44 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen en met mijn zoontje spelen.
de belangrijkste personen in mijn leven zijn mijn zoontje vriend moeder en natuurlijk mijn matekes voor de rest hoop ik
I swear to you - I will always be there for you - there's nothin' I won't do I promise you - all my life I will live for you - we will make it through Forever - we will be Together - you and me Oh n' when I hold ya - nothin' can compare With all of my heart - ya know I'll always be - right there I believe in us - nothin' else could ever mean so much You're the one I trust our time has come - we're not two people Now - we are one - ya you're second to none Forever - we will be Together - a family The more I get to know ya - nothin' can compare With all of my heart - ya know I'll always be - right there
Forever - we will be Together - just you and me The more I get to know ya - the more I really care With all of my heart - ya know I'll always be... Ya know I really love ya - ya nothin' can compare For all of my life - ya know I'll always be - right there
Beoordeel dit blog
my soldier
hey iedereen, ik ben dus sandy een 26 jarige meid en sinds een aantal maanden heb ik een relatie met andy van beroep is hij militair.
en zoals je weet hoort er aan de job van een militair ook minder leuke kanten daarmee bedoel ik die 4 maand opdracht.
en ja zoals je al kan raden is ook mijn vriend op opdracht vertrokken.
hij zal de komende vier maand in afghanistan verblijven.
ik heb mezelf verscheiden keren de vraag gesteld hoe ga ik die vier maand door komen?
en telkens opnieuw kwam ik bij hetzelfde antwoord terecht.
schrijf het van je af !!
vandaar mijn blog !!
de komende dagen, weken en zelfs maanden zullen jullie hier kunnen volgen hoe het met mij en mijn zoontje gaat !!
wat kan je verwachten?
ik zal jullie een kijkje laten nemen in mijn leven, hoe breng ik mijn dagen door? wat is de reactie van mijn zoontje? ( dit zal uiteraard beperkt blijven ).
ik zal met veel plezier de mooie momenten met jullie delen, maar naast de mooie momenten zal ik ook de moeilijke momenten met jullie delen.
ik hoop dat mijn blog vooral een steun kan zijn voor andere mensen in deze situatie.
maar net zoals dat ik steun wil bieden aan anderen, hoop ik langs deze weg ook raad te krijgen van lotgenoten over hoe je deze moeilijke periode door komt.
veel leesplezier
groetjes
sandy
24-10-2007
dag 1
vertrek 24/10/2007
Het is zover !!
Uistel is geen afstel dat weten we allemaal.
Toen de lang verwachte vlucht zaterdag niet door ging dankzij onze minister, had ik terug wat nieuwe moed men ventje was een paar dagen langer thuis.
En dan op 23/10 kwam het minder leuke nieuws morgen vertrekken we, voor 4 maand naar Afghanistan !!
Mijn wereld leek in te storten voor een tweede maal op rij moest ik het vertrek van mijn vriend proberen te plaatsen.
Ik heb nog genoten van de laatste momenten met mijne schat maar het was moeilijk want zijn vertrek bleef door mijn hoofd spoken.
Na een redelijk onrustige nacht was het zover, opstaan klaar maken, bagage in de koffer en vertrekken richting kazerne.
In kazerne aan gekomen hadden we nog een uurtje om afscheid te nemen.
Ik ga niet stoer doen en zeggen dat het afscheid mee viel.
Nee hoor het was afschuwelijk, tijdens dat uur heb ik enorm veel moeten wenen.
en niet enkel tijdens dat uur ook dagen ervoor en zelfs nu nog steeds.
Ah ik wou dat alles een nare droom was, dat ik straks mijn ogen open doe en mijn ventje naast mij zie liggen.
Ik heb al veel verdriet en pijn gevoeld in mijn leven, maar dit verdriet en pijn overtreft alles.
Waren ze maar al om die helse vier maand.
Toch ga ik proberen er positief onder te blijven maar de eerste weken zal dat niet zo gemakkelijk lukken vermoed ik.
Want overdag heb ik wel veel om handen, mijn stage mijn school en de zorg voor mijn zoontje.
Maar dan zijn er de avonden mijn zoontje ligt in bed, het werk is gedaan en daar zit je dan alleen.
Ik hoop de komende maanden nog vrouwen die in deze situatie zitten te leren kennen, zodat we regelmatig ons hart eens bij elkaar kunnen luchten en elkaar kunnen steunen in deze moeilijke periode.
Want hoe graag je vrienden en familie je ook willen steunen en proberen te begrijpen, toch lukt dit niet volledig als je zelf niet in die situatie zit.
Dat wilt niet zeggen dat ik het niet apprecieer maar het lukt eenmaal beter met iemand te praten die dit ook mee maakt.
Lieverd,
KHOU VAN U MET HEEL MIJN HART
Wees daar voorzichtig en kom veilig terug.
Laten we hopen dat die vier maand voorbij vliegen.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
