Waar sta jij over 20 jaar ? heb je de liefde van je leven gevonden ? heb je een dak boven je hoofd of woon je op straat ? heb je nog dezelfde vrienden als nu ? dat zijn vragen die ik mij nu stel. Je weet nooit wat morgen brengt dat is een groot raadsel . Elke dag opnieuw hoop ik dat er is iets positiefs gebeurd maar dat hopen word verlangen en dat verlangen word vervagen en dat vervagen word ongeloof . na een tijd krijg je het gevoel dat er niemand voor jou is .Dat er niemand speciaal op jou wacht.het is moeilijk te omschrijven wat voor gevoel ik heb .Ik zie er prima uit vanbuiten maar vanbinnen is er een knagend gevoel alsof er een druk is op mijn ziel . Je zelfvertrouwen word in het echte leven zovaak in de grond geduwt dat je eigenlijk niet meer weet wanneer iemand de waarheid over jou zegt .Waarom kan het leven nu niet voor 1 keer is simpel zijn, waarom zijn er zoveel hindernissen waar wij over moeten komen ? waarom word je gekwetst ? omdat je het verdient ? of omdat het zo moet ? . waarom vallen wij op players ? ik denk omdat zei weten hoe ze een meisje moeten behandelen . Ze weten wat ze moeten zeggen en doen , zodat je eraan verslaaft geraakt. En ookal weet je dat hij nooit zoveel van u zal houden als jij van hem. Maar het is allemaal 1 grote leugen , een leugen waar je blijft naartoe rennen en waar je blijft aanhangen. En waarom doen we dat ? omdat we bang zijn om niemand te vinden en dat we deze aandacht kwijtgeraken .het gaat niet om liefde het gaat gewoon om het gevoel dat wij moeten hebben , het gevoel van geliefd zijn ookal is dat niet. een raad voor alle meisjes ; Laat je aub niet doen door alle mooie praatjes er is heus wel ieman voor jou die jou beter behandeld !
Okee nu mijn verhaal Er is zoveel gebeurt deze afgelopen dagen. Die dagen waren zo vermoeiend ,zo pijnlijk , zo stom zeg maar. Ik zit weer in de knoop met mezelf. En het gekke is telkens als mensen dan iets positiefs over u zeggen geloof je het gewoon niet. En je wilt het wel geloven maar het dringt niet door . Je aanvaardt het gewoon niet omdat jij anders denkt. Soms wil ik zo graag de tijd terugdraaien. de tijd terug draaien naar de periode waar ik zo klein was dat ik nog keuzes kon maken.en dan zou ik mezelf zeggen om een andere weg te kiezen dan nu . of gewoon mijn kleine ik blijven . als ik naar een foto van vroeger kijk dan denk ik:toen was ik gelukkig . toen was ik er mij nog niet van bewust hoe zwaar het leven is ookal ben ik nog maar 15.En dan heb je ook nog is je ouders. Die denken dat je niet op je eigen benen kan staan wat ook waar is maar komop wel kind wil daar nu aan toegeven.In ieder geval als ik de tijd kon terugdraaien dan zou ik naar de periode gaan waar ik heel klein was en zou ik mezelf zeggen om een andere weg uittegaan of om naar een plek te gaan ver van de plek waar ik nu was en helemaal opnieuw beginnen. Nu loop ik ovr straat en denk ik bij mezelf zou die persoon nu gelukkig zijn of heeft die iets te verschuilen achter die lach? Zijn die ogen ook zo moe van al dat wenen ? zijn zij gelukkig of niet ? Ik roep vaak tegen mijneigen. dan vraag ik aan mezelf waarom ik ben zoals ik nu ben .waarom ze iedereen geweldig vinden en mij niet . waarom andere mooi zijn en ik niet . waarom ik iedereen wegduw die ik graag heb waarom doe ik dat? bang voor gekwetst te worden ? bang voor gevoelens te krijgen ? bang om dingen te horen of te zien die er helemaal niet zijn.
