Bedankt voor je mail.
We vinden het erg moedig van jou dat je je hele verhaal hebt opgeschreven en gemaild.
We hopen dat het je een beetje heeft opgelucht...
Het is duidelijk dat jouw papa een probleem met alcohol heeft.
Onder invloed wordt hij vervelend en veeleisend. Hij wil dan met jullie babbelen tot in de late uurtjes, begint te verwijten, nodeloos te straffen, enzovoort.
Soms loopt het helemaal de spuigaten uit en gebeurt er iets erg.
Wij begrijpen dat dit erg moeilijk voor jou is.
Het is dan ook begrijpelijk dat je hem onder druk wil zetten om zich te laten behandelen.
Maar lieverd, hierover kan maar één iemand beslissen. Hijzelf.
Als hij zijn problemen niet inziet, als hij geen hulp wil, enzovoort, biedt hem dwingen geen oplossing.
Let er dus op dat je niet alleen jezelf kwelt met je actie...
Mischien kan je eens een gesprek aangaan met je papa? Hem vertellen over je gevoelens en gedachten.
Weet hij waarom je niet meer langs wilt komen? Want als hij niet weet wat je verwacht, kan hij er ook niets aan doen natuurlijk.
Als praten je te moeilijk lijkt, kan je hem ook een brief schrijven of hem deze mail bezorgen.
Wat denk je?
Kan je over de hele situatie praten met je moeder? Of met iemand anders die je vertrouwt?
Het lijkt ons immers belangerijk dat je af en toe eens je hartje kan luchten, af en toe je gedachten eens kwijt kan bij iemand.
Het is heel mooi van jou dat je je zussen wil beschermen, maar ook jij hebt recht op bescherming en hulp.
Jij hoeft dit niet allemaal alleen te dragen.
Het lijkt ons ook verstanding om de raad van je moeder op te volgen.
Neem je tijd en volg je eigen ritme. Tijd brengt vaak raad.
Misschien groeit, na verloop van tijd, wel opnieuw het vertrouwen in je vader en wil je hem opnieuw wat vaker zien.
Maar forceer niets en laat je zeker niet onder druk zetten.
We wensen je veel sterkte!
Je mag ons altijd opnieuw mailen als je daar behoefte aan hebt.
Vele groetjes,
Awel
