computer hoort hier niet bij ....................

Dagelijks wordt ik geconfronteerd met de gevaren van het motorrijden. Ik kan het eigenlijk beter iedereen afraden. Gisteren moest ik alles dichtgooien toen een vrouw met twee kinderen aan de arm onverwacht voor mij overstak. Gelukkig reed ik defensief en stond ik op 5 cm van hun stil. Doch mijn voorwiel geraakte kort in slip. Als je dan een niet  geoefend motorrijder bent lig je neer.  - Een week geleden stopte ik achter twee talmende wagens die ik niet vertrouwde. Een plaatselijke motortaxi slalomde rechts langs ons door. De voorste wagen draaide plots de weg op en de motortaxi dwars op hem in. En dat slalommen zie ik veel buitenlanders doen !  Mijn circuitervaring heb ik hier dagelijks nodig, want ik heb hier soms het gevoel dat ik op circuit zit. Een prachtig moment is altijd voor het stoplicht. Je bent temidden van 50 scooters. De lichten hier tellen digitaal af wanneer het groen wordt: 10, 9 ...    3,2,1 en de meeste zijn al vertrokken bij 3. Doch hier geniet ik van.  Voor U kijken en in breed perspectief uit de ooghoeken of je gaat voor de bijl. Het is hier hetzelfde circuitgevoel dan wanneer iemand tegen 200 per uur langs je voorbijschiet dat je overeind houdt, dat je ontspannen blijft.
Buiten de voetgangers zijn de plots overstekende scooters steeds een gevaar. 120 rijden op een 80 km weg is het dus zelf zoeken. Het is de kunst  de gemiddelde snelheid van iedereen  aan te houden, zeker niet te traag rijden,  zeker niet te gaan slalommen, en traag van richting te veranderen. Een goed gebruiken van de richtingaanwijzers is ook aanbevolen. Dat de Thai onbezonnen rijdt zoals ik 30 jaar geleden heb ervaren is niet meer waar en is eerder een uitzondering. Wanneer je je aan bovenstaande regels houdt kan je, mits je thuis een regelmatige rijder bent, op tijd op de gevaren anticiperen. Een gelegenheidsmotorrijder raad ik af een motor te huren. Ik zie hoe gepensioneerde mannen dit oplossen. Die laten eenvoudig een plaatselijke schone rijden en zij lekker achterop. Is geen zicht doch echter de beste oplossing. De veiligste motorrijders hier zijn de vrouwen.
Kan je jedit beeld voorstellen: een scooter met in volgorde kind,vrouw, kind en 65 jarige. De sponser achterop met zijn kroost voor zich.

Ik had gisteravond hotel in Pattaya gevonden voor 580 Baht. Deze morgen verhuisd naar goedkopere kamer voor 400 Baht en incl airco en fan + aparte badkamer. Dit is mijn eerste prijskraker. (Met dank aan een  lokale kennis). Om 12 uur meld ik me aan de Blue Lagoon het zuidelijk surfstrand doch geen mens te zien en ... geen wind. Mijn leraar Mike had vergeten te melden dat hij op het Noordstrand zat. Dit is 25 km noordwaarts. Ik verhuis doch ook daar was de wind niet veel soeps. Ik vertelde hem geen les te willen in slechte omstandigheden, dus weeral uitstel. Ik heb blijkbaar niet veel geluk met mijn kitesurflessen. Ik heb me voorgenomen deze week nog in Pattaya te blijven, goede windomstandigheden af te wachten en moest dit niet lukken schakel ik over op duiklessen. Kiten is een sport waar je weer de juiste weeromstandigheden moet voor hebben en ... veel tijd. Vul ik de tijd met het lezen van een goed boek op het strand onder de palmbomen. Een Australier had mij een het boek Private Dancer aangeraden over het leven van een blanke die hier verzeild geraakt  in de netten van een plaatselijke schone. Het leert je veel over de plaatselijke mentaliteit. Vrijdag heeft men hier de verjaardag van de koning gevierd. Veel Thaimensen zijn hier op verlof. Ik op het strand tussen al dat Thaivolk, heerlijk. Enige frustratie is dat geen enkele Thai Engels spreekt en ik geen Thai. Het zijn de gesprekken met de echte Thaimensen die het boeienst zijn. Dringen Thai leren dus. Het moeilijke in het Thai is dat de intonatie moet juist zijn, je moet als het ware langs elk woord een notenbalk neerschrijven. Gelukkig heb ik mijn gsm zodat ze woorden voor me kunnen inspreken. Ik merk echter dat mijn geheugen een echte zeef is, zelfs zo erg dat ze denken dat er met mij wat mis is (eerste tekenen van dementie ??)> Enfin als ik erin slaag elke dag een woord te leren, ken ik er 60 tegen dat ik terug ben. Alweer een nieuwe uitdaging en goed om dat geheugen eens wat te trainen. Ik slaag er nu eindelijk in terug goedkoop te leven. Bv een maaltijd incl drank voor 60 Baht bij een lokaal restaurantje. Gelukkig heb ik een woordenboek om aan te geven not to spicy te koken. Ik blijf nu dus terug onder mijn 1000 Baht budget. Mijn Honda transalp die ik eerst 500 Baht per dag betaalde kan ik nu al hebben voor 300 per dag. Motorrijden: vandaag zag ik een Duitser doorrijden met zijn eigen motor. Waw, verdomme die doet het wel en ik, lamzak, niet. Dit gaat ook mijn manier van reizen worden, op de motor. Geen trein, vliegtuig, bus meer, neen, alleen ik en de motor. Het rondrijden op zich in nieuwe landschappen verveelt nooit. Je vertrekt op eigen tempo, moet niks boeken, ... Ja de volgende trip wordt met een motor !! Dit gevoel is moeilijk uit te leggen. Je mag je triest voelen, eenzaam, van het moment dat je aan het gas draait komt die smile terug. Misschien begrijpen alleen motorrijders dit ?