Vandaag was weer eens een drukke dag. Laatst heb ik een boek gelezen dat mij heel erg aansprak. Het deed je denken over wat rechtvaardigheid nu eigelijk is, wat wij goed en fout noemen. Ik spreek alvast voor mezelf dat ik daar het vaak over heb, maar voordien nooit het langs een andere kant bekeek. Ik veroordeel voordat ik alle feiten ken, er is dus zeker ruimte voor verbetering. In mijn vorig bericht schreef ik over mijn 'liefdesleven', wat alles behalve rooskleurig is. Er is ondertussen niet echt iets veranderd, behalve dan dat ik een extra barstje heb op een gebroken hart. Niet dat er iets gebeurt is, maar weet je mijn liefde verslijt niet maar de dagen wel... Maar ik probeer mezelf voor te houden dat ik het goed heb. Ik heb fijne vrienden, een leuke thuis, eten en drinken wanneer ik wil,... Er zijn mensen met serieuzere problemen dan mij. En hen moet ik een hart onder de riem steken. Dus aan iedereen: geef je dierbare eens een onverwacht compliment, je zal zien dat ze dat fijn vinden.
