Sinds even beginnen ze brokjes uit mama's bak te eten, ze drinken water uit de drinkbak. Ze spelen met ALLES, tenen, stukjes touw, onzichtbare monsters, de deur, onze fietsbanden (eens die poezen wat rustiger zijn gaan we echt eens moeten kyken als we geen gaatjes in onze banden hebben van al dat geklim ;d) Sinds vorige week mogen ze ook buiten lopen (wij hebben een heel grote tuin, ze kunnen niet weglopen), maar dan wel onder toezicht van de mama.. Echt schattig om ze alles te zien verkennen, ze schrikken van het minste.. Het jammere is wel dat ze ons niet herkennen, cleo doet dat wel. Ekeer dat ik bij het zit in het kot, komen ze wel naar mij, kijken ze, spelen ze, maar als ik recht sta schieten ze er als de bliksem vandoor. Onder het rek, tussen de fietsen, zolang we ze maar niet kunnen pakken kunnen krijgen..

We hebben beslist dat ik er eentje mag houden, een zwart mannetje, die ik Tommy genoemd heb. Tommy is de rustigste van de hoop, hij is niet schuw, als je hem pakt en je zet hem op je schoot, dan zou hij eerder lui blijven liggen dan weg te lopen. Hij is heel er schattig, maar dat zijn ze eigenlijk allemaal .

Ik weet het, het is lang geleden dat ik iets gepost had, maar ik heb echt nog niet veel tijd gehad deze vakantie.. Eigenlijk wel dom van me, 'k wou dan een blog hebben, om gewoon later eens te weten hoe het was met 5 poezen, en dan werk ik er niet aan.. :o

Wat ik wel jammer vind, is dat de poezen niet binnen mogen van ons mama. Cleo is nog altijd haar aan het verliezen (man ik ben echt bang dat ze ziek is ofzo maar men ouders verbieden me om naar de dierenarts te gaan) en we kunnen moeilijk alleen de kittens meedoen naar binnen zonder hun mama! Dus voorlopig, geen kleine katjes in de kamer.. Alee, heb toch mijn schade een beetje ingehaald ;d Tot de volgende! :)