Hey, hier ben ik weer met een verslag over onze zalige vakantie in Turkije

Maandag 4 juni om 3u30 opstaan. Jaja zo vroeg nonkel Wout staat voor de deur om ons naar de luchthaven te brengen. We gaan voor de eerste keer met de vlieger op vakantie. Mama en papa hebben dit al meerdere keren gedaan en hebben ons gezegd geen schrik te hebben.

 In Zaventem komen we Meter en opa tegen en ja ook Mimi San en nonkel Andy, want die gaan ook mee. Eerst de valiesjes allemaal afgeven,nog even wachten en dan mogen we met z'n allen door. Om 6u05 vertrekt ons vliegtuig zoals voorzien, een beetje raar in de buik maar wel heel leuk. Nadat we heel lang in de vlieger gezeten hebben zakken we weer, wat een beetje pijn doet aan de oortjes en ja we staan op de grond in Turkije.

Onze valiezen terug gaan zoeken en dan op zoek naar de bus die ons naar het hotel zal brengen. Bus nummer 33, heel lang in de bus. Lientje doet een dutje en Kobe geniet van het uitzicht.

Ons hotel "Sea World Resort". Woooooo das een groot gebouw hé mama. Rap iets eten, onze kamers gaan bekijken. Oeps geen kamer meer voor ons, dan maar in een gewone kamer met 4 bedden naast elkaar(voor 2 nachten). Zwembroek aan en op zoek naar het zwembad. 'Papa, hier is niet 1 schuifaf, maar 4. De welke moet ik nu eerst doen?'

Het verloop van onze vakantie was zowat iedere dag hetzelfde. Het begon met opstaan , aankleden, ontbijten, zwemgerief verzamelen, naar het zwembad(klein en groot),eten,spelletje spelen in de schaduw,zwembad, knutselen of speeltuin,rusten, aankleden voor avondeten, minidisco, slapen. Kobe stond er echt op dat elke dag zo verliep, hij wou zoveel mogelijk van zijn dag genieten.

Maandag 11 juni. Vakantie is spijtig genoeg afgelopen, maar het avontuur voor de kindjes nog niet. De bus kwam ons ophalen aan het hotel en deze keer hadden ze een heel goed zicht om naar buiten te kijken en dat deden ze dan ook. Een heel kleine luchthaven vond Kobe. Valiezen afgeven even wachten een half uurtje vertraging en hop weer in de vlieger. Opstijgen zonder probleem eenmaal in België was het aan't onweren en dan hobbelde het vliegtuig een beetje. Ons Lientje maar lachen en onze Kobe maar slapen. Terug op zoek naar onze valiezen en kijk wie stond er ons op te wachten: Nonkel Wout.

Zo dat was het zo een beetje, geniet van de foto's en tot binnenkort;

Kusjes van Kobeke Lientje David en Ilse