april was een rare maand, teleurstellingen, bezorgdheid, samenzijn en elkaar missen waren zo een beetje de dingen die het meest voorkwamen deze maand.

Corona is nog steeds in het land en dat zorgt ervoor dat we Oma, Peter, Meter en Opa niet meer kunnen zien. Dat zorgt er ook voor dat we eigenlijk niemand meer kunnen zien, we mogen namelijk met niemand afspreken. De scholen blijven gesloten, vakantie's worden geannuleerd, uitstapjes gaan niet door. Kortom we zijn op ons eigen aangewezen. Als gezin komen we hier wel veel sterker uit, maar we missen iedereen wel verschrikkelijk hard. 

Normaal zouden we begin april op skivakantie zijn vertrokken met Mimi San ,nonkel Andy en Anaïs dit kon spijtig genoeg niet doorgaan, de kids hebben hier dan maar hun skivakantie genomen. Met dat de scholen gesloten waren, doken er soms ook kleine probleempjes op in verband met opvang. Gelukkig hebben wij goede collega's en een paar vakantiedagen om dit alles op te lossen, afwisseld gaan werken. Elle is zo ook verschillende keren bij ons gekomen, dit veranderde de dag, zo'n vrolijke,actieve meid. Er werd ook veel geknutseld, geherorganiseerd, heringericht, buiten gespeeld, gewandeld, gefietst, . . .. Op die fietstochtjes zijn we dan eens langsgeweest bij Oma en bij Meter van op veilige afstand natuurlijk. 

Hier werd heel veel buiten gespeeld en gedaan en dan zie je hoe mooi de natuur is.

Hieronder enkele foto's van hoe wij de eerste volledige corona-maand hebben doorgebracht.

Hopelijk gaat dit snel voorbij en kunnen we iedereen weer zien en weer volop afspreken.

Dikke knuffels