|
Mijn weg liep anders dan anderen.
Na mijn 3 jaar opvoedkunde, 3 jaar ziekenwagen-personeel tussendoor, weekenden en vakanties lang vrijwilligerswerk bij het Rode kruis, in rusthuizen en dagverzorgingscentra, vond ik me niet rijp genoeg om te gaan werken.
Ik vond het zalig om gewoon leuke dingen te doen met ouderen, met mensen die mindervalide waren, ziekenvervoer en spoeddienst. Maar dit is niet echt te vinden in één job als opvoeder. Dus begon ik aan mijn eerste jaar verpleegkunde. Tijdens dat jaar leerde ik iemand beter kennen. En op advies van mijn zus en andere vrienden, leerde ik hem beter kennen, en vormde we een stel.
En ja hoor. Ik was de jongste onder de ziekenwagen personeelsleden. Net 18 jaar toen ik mijn opleiding had afgemaakt. Sinds mijn 17 liep ik in de rusthuizen rond als animator. En ik vond het geweldig bij het Rode Kruis. Na enkele jaren heb ik een afdeling Jeugd Rode kruis opgericht. Samen met het Rode kruis heb ik 4 weken in Slovenië gezeten. We hadden er met andere landen een kamp opgericht, om anderen te leren kennen en te helpen, na een Duizend-uren-oorlog in dat land.
|
