Hier ben ik dan Mijn naam is Sam Lowyck,en ben geboren op 22 April 2009 te Oostende. Lengte: 47 cm Gewicht : 2.835 kg Geslacht : Meisje Geboorteuur : 15.03 uur
De bevalling van mama is niet goed gegaan,ik vertel jullie in het kort wat er allemaal is gebeurd
Op 21 April moest mama naar H.Serruys kliniek om nogmaals aan de monitor te liggen. Na lang wachten kwam eindelijk de vervanger van Dkt.Sheirlinckx binnen,Dkt.Verhulst. Ze keek enkel naar de monitor en zei dat ze niets kon doen omdat mama patiënt was van Dkt.Sheirlinckx en zij geen patiënten afnam van haar collega! Mama Lien reageerde verbaast : ''Wat als Vicky haar weeën krijgt,wat dan?'' toen Dkt.verhulst zei : ''Sorry ik kan niets doen'' Ze deed zelfs geen onderzoeken,naar de opening,geen koortsthermometer,niets!! Stomverbaasd zijn mijn mama's terug vertrokken,waarop ze tegen elkaar zeiden dat ze echt ongerust waren,want ik was namelijk al 13 dagen overtijd. Mijn mama's hebben een 2 de opinie gevraagd aan een andere Dkt en zo heeft mijn mama's dezelfde dag nog een afspraak kunnen maken bij Dkt.Rombaut. Toen mijn mama's het verhaal vertelden aan Dkt.Rombaut heeft hij mama helemaal onderzocht en de bevallingsdatum terug uitgerekend,ik moest eigelijk al geboren zijn op 8 april en niet 11 april zoals Dkt Scheirlinckx zei. Mama moest die avond nog naar t'ziekenhuis(St-Jozef) waar ze de bevalling zouden inleiden. Na 2 pilletjes te hebben gegeven begon mama rond 04.00 uur de eerste weeën te krijgen,maar nog steeds geen opening. Rond 12 uur hebben ze geprobeert het vruchtwater te breken,die met veel moeite te breken was. Uiteindelijk is het gelukt en had mama haar eerste 1 cm opening. Mama Lien zag steeds op de monitor dat mijn hartje van 157 naar 70 ging,dit ging steeds op en neer. Naar meermaals de verpleegster te roepen,omdat mama Lien ongerust was,stelde de vroedvrouw voor om een inwendige monitor in te schakelen. Toen dit was gebeurt,ging alles bergaf,mijn hartje ging snel van 70 naar 60,50,45,.......40...... Groot paniek brak uit in de arbeidskamer van mijn mama. 6 verpleegster stonden plots rond mama heen,alles werd uitgeschakelt,mama kreeg plots een zuurstofmasker opgezet,mama Lien in volle paniek heen en weer lopend,tranen in de ogen,waarop ze machteloos stond toe te zien. Mama vroeg aan mama Lien wat er gebeurde,waarop mama Lien in gebarentaal zei : '' Hartslag van Sam is 40,het wordt een spoedkeizersnee'' Mama raakte wat in paniek toen de verpleegsters door elkaar riepen tot kalmte dat alles wel inorde komt! Maar in zo moment kon je mijn mama's niet tot bedaren brengen,want mijn leven was in gevaar,..... Bed los,OK verwittigd,lopend naar de lift,alles ging razend snel .... Mama werd direct naar de OK gebracht,toen mama Lien effen moest wachten in de wachtzaal. Minuutjes gingen voorbij,toen er iemand om mama Lien kwam,ze mocht naar de OK komen op voorwaarde dat ze steriele kledij moest dragen. Toegekomen in de OK zag mama Lien dat mijn mama haar buik al open lag,mama Lien hield haar sterk. Want mijn leven en dat van mijn mama was in gevaar! Mama Lien sprak nog effen moedige woordjes tot mama,toen ik opeens verscheen,helemaal blauw,....ik werd onmiddelijk naar de kinderarts gebracht.Ik huilde ...... Mijn mama's huilden mee,zowel van geluk als van in paniek, ..... Ze vroegen hoe ik zal heten waarop mama Lien luid zei : "Sam" en spelde het nog even S A M ,grappig. Mama Lien mocht naar de kinderarts komen en zag mij liggen,tranen in de ogen van geluk zei mama Lien : " Dag poppemieke,dag mijn kleine Sam". Ik mocht voor het eerst in mama Lien haar armen liggen en werd naar mijn mama gebracht,ik zag voor het eerst mijn mama,tranen van geluk Toen werd ik in een warme couveuse weg gebracht naar boven waar ik werd gewogen en men lengte werd gemeten. Mama Lien nog steeds schuddend op haar benen kon haar geluk niet op. Samen gingen wij naar een eigen kamer,waar wij op mama zaten te wachten ,...... mama bleef weg Mama Lien en Omie gingen paar keer vragen hoe het met mama ging,omdat zij zolang weg bleef,misschien waren er weer complicatie's? Maar alles was goed met haar na 2 uren en half kwam mama ook op de kamer Er zijn in die dagen veel bezoekers over de vloer gekomen die mij wilden bewonderen. Want ik liet iedereen wel wachten ook al was het niet echt mijn schuld maar de schuld van Dkt Scheirlickx en Dkt.Verhulst. Zij moesten al gezien hebben dat er iets niet klopte en dat mama haar baarmoederhals was gekanteld,mama kon geen normale bevalling krijgen,wat Dkt.Rombaut wel meteen zag!! Dkt.Rombaut zei zelfs dat er 80 % kans is dat de volgende bevalling ook een keizersnee zal zijn! Ik wil hierbij Dkt.Rombaut bedanken voor het redden van mijn leven,want zonder hem was ik er niet meer! Want Dkt.Scheirlinckx ging eigelijk wachten tot 27 april om in te leiden,als dit was gebeurd dan werd ik doodgeboren! Dus bedankt Dkt.Rombaut je bent mijn reddende held voor altijd!
Ik heb nog totaal geen zin om uit mama haar buik te komen Het is er gezellig en warm. Mama is al een paar keer ongerust geweest,maar was totaal niet nodig Mama is dan ook een paar keer naar de materniteit geweest om aan de monitor te liggen en te kijken of er al een ontsluiting was ..... Ontsluiting is er nog steeds niet,maar alles is prima met mij Door dat mama haar gyneacoloog op vakantie is,is er een andere gyneacoloog die alles opvolgt.... Morgen mag mama terug aan de monitor en gaat de nieuwe gyneacoloog kijken of ik al wat gezakt ben,indien dit positief is gaan ze het inleiden en wordt ik waarschijnlijk morgen dus geboren Want dan ben ik al 10 dagen overtijd en is niet plezant voor mama om zo lang nog te wachten,want mijn mama's zijn echt benieuwd hoe ik eruit zie en ik ben natuurlijk benieuwd naar mijn mama's en hoe het buiten af eruit ziet ..... Ik hou jullie alvast op de hoogte en hopelijk kan ik jullie binnenkort begroeten
Niet veel baby's komen precies op tijd. Sommige komen vroeger, andere later. Hoe dat precies zo komt, daar zijn ze nog niet achter. De meeste laatkomertjes komen evenwel binnen de 10 dagen na de uitgerekende datum. Er is echter geen reden om ongerust te zijn mama, als ik nog wat langer wil blijven zitten. Inleiden doet men meestal na de 42ste week, tenzij mama echt ongerust is of er is iets mis met mij. Troost je mama, alles, ook het lange wachten, is zo vergeten als je mij eenmaal in je armen houdt.
Bijna is het zover en zal mama mij in haar armen houden. Ik wacht alleen nog op het startsein. Mijn beenderen zijn soepel en kunnen zich gemakkelijk aanpassen aan de vorm van het geboortekanaal. Dankzij de fontanellen (de openingen tussen de schedelbeenderen) kan ook mijn hoofdje zich versmallen tijdens de tocht naar buiten. Op het einde van deze week ben ik gemiddeld 50 cm groot en weeg ik ongeveer 3400 gram.
Mijn darmen hebben zich gevuld met een groen-zwarte ontlasting (meconium). Deze werd gevormd door een mengsel van gal, cellen uit de darmen en "afvalstoffen" uit de spijsverteringsklieren. Tijdens de eerste 2 dagen na de bevalling, komt deze eerste stoelgang naar buiten. Nu afwachten .....
Ik kom nu nog zo'n 28 gram per dag aan. De donshaartjes verdwijnen steeds meer en meer, en ik probeer al te ademen. Soms krijg ik hierbij vocht in de luchtpijp en dan voelt mama dat ik de hik heb. Mama krijgt het wat zwaar,slaaploze nachten .... mama hou vol want ik kom er weldra aan Op het einde van deze week ben ik zo'n 48 cm groot en weeg ik 3200 gram.
Het is normaal dat mijn mama mij wat minder voelt bewegen, er is immers maar weinig plaats meer. Is mama toch ongerust, dan belt ze de dokter, in de meeste gevallen kan hij mama geruststellen. Een baby geboren tussen 37 en 42 weken, beschouwt men al "a terme", op tijd dus. Wordt hij/zij voor 37 weken geboren, dan spreekt men van een prematuurtje. Op het einde van deze week ben ik zo'n 46,5 cm groot en weeg ik 3100 gram.
Ik ben er bijna aan toe om geboren te worden, alleen zijn mijn longetjes nog niet helemaal klaar. Rond deze tijd daal ik wat in, wat wil zeggen dat mama weer wat meer plaats krijgt voor haar maag en longen. Misschien moet mama nu terug meer gaan plassen, omdat ik na het indalen lager in mama's buik komt te liggen en zo tegen de blaas kan drukken. Op het einde van deze week ben zo'n 45 cm groot en weeg ik een goede 2900 gram.
Mijn mama haar baarmoeder bereikt haar hoogste punt, dat wil zeggen dat mama's maag en longen steeds minder plaats hebben. Mama kan dan ook last hebben van maagzuur en/of kortademigheid. Ik ben nu volop bezig met mijn vetlaag verder op te bouwen. Op het einde van deze week ben ik zo'n 44 cm en weeg ik al ongeveer 2500 gram.
Mijn huidje wordt steeds soepeler en roziger. Ik knipper met mijn oogjes en kan licht en donker al goed onderscheiden. Ik drink vruchtwater, wat goed is voor de ontwikkeling van mijn maag en darmen. Op het einde van deze week ben ik zo'n 43 cm groot en weeg ongeveer 2250 gram.
Normaal gezien lig ik nu met mijn hoofdje naar beneden, klaar om geboren te worden. Ik heb niet veel plaats meer, zodat ik nu wil omdraaien, quasi onmogelijk is. Men veronderstelt dan ook dat ik zo zal blijven liggen tot aan de bevalling. Op het einde van deze week ben ik zo'n 42 cm groot en weeg ik zo'n 2000 gram.
Op het eind van deze week ben ik zo goed als klaar, maar ik kan beter nog wat wachten met geboren te worden. Mijn onderhuidse vetlaag moet zich immers nog eerst verder vormen. Deze laag zal mij helpen mij warm te houden buiten de baarmoeder. Mocht ik nu geboren worden, zou ik dus nog steeds in de couveuse moeten. Op het einde van deze week ben ik zo een 40 cm groot en weeg ik 1800 gram.
Ik zie er al molliger uit. De donshaartjes en vernix beginnen vanaf nu langzaam aan te verdwijnen. In de luchttakken van mijn longen vormt zich een cellenlaag, die een bepaald vocht gaat afscheiden. Dat vocht zal ervoor zorgen dat de longetjes niet inklappen, als ik voor het eerst adem na mijn geboorte. Op het einde van deze week ben ik zo'n 39 cm groot en weeg ik 1500 gram.
Af en toe kan mama een harde buik (soort wee) hebben, deze zijn normaal en masseren mij. De meeste baby's liggen al met hun hoofdje omlaag, is dit nog niet het geval maak je dan geen zorgen,mama. Ik heb zeker nog 2 weken lang voldoende ruimte om mij andersom te draaien. Op het einde van deze week ben ik zo'n 38 cm groot en weeg ik 1300 gram.
De verhouding tussen mijn hoofd en mijn lichaam zijn nu beter. Ik vul mama's baarmoeder al bijna helemaal. Als mama erop let, zal je merken dat er al een duidelijke regelmaat in mijn bewegingen zit. De meeste baby's hebben immers al een eigen dag- en nachtritme.... benieuwd naar de mijne Op het einde van deze week ben ik zo'n 37 cm groot en weeg ik ongeveer 1100 gram.
Nu ben ik "officieel" levensvatbaar, wat wil zeggen dat ik het onder professionele begeleiding zou kunnen redden, als ik nu geboren werd... Mijn mama is van 8 januari '09 meter geworden van mijn pasgeboren neefje... Tristan genaamd. Ik zal hem pas maar zien als ik het levenslicht zie,dat is nog een goeie 3 maandjes dat ik nog in mama haar buik mag vertoeven. Buiten is het te koud,dus blijf ik nog wel eventjes zitten Op het einde van deze week ben ik zo'n 36 cm groot en weeg ik 950 gram.
Dit is het moment waarop ik voor het eerst mijn oogjes open. Mijn oogkleur is nu nog leigrijs, de definitieve kleur komt pas een paar maand na mijn geboorte te voorschijn. Op het einde van deze week ben ik zo'n 35 cm groot en weeg ik zowat 850 gram.
Mijn huid is volledig ondoorzichtig geworden. De vertakkingen van mijn luchtpijp worden nu al gevormd, maar mijn longen zelf zullen pas helemaal klaar zijn na mijn geboorte. Op het einde van deze week ben ik zo'n 33 cm groot en weeg ik 720 gram.
Mijn beenderen worden steviger, waardoor mijn mama mij harder zal voelen schoppen. Ik groei iets minder vlug, maar wordt wel al wat dikker. Op het einde van deze week ben ik zo'n 32,5 cm groot en weeg ik zowat 650 gram.
Ik ben nog heel dun, maar wel al flink gegroeid. Hoewel mijn voornaamste organen al voldoende ontwikkeld zijn, zijn mijn longen nog onvoldoende rijp om mij te laten overleven buiten de baarmoeder. Op het einde van deze week ben ik zo'n 32 cm groot en weeg ik 550 gram.
Hier ben ik dan 
